Lucian, Dialogi meretricii, Δορκὰσ, Παννυχὶσ, Φιλόστρατοσ, Πολέμων. 5:

(루키아노스, Dialogi meretricii, Δορκὰσ, Παννυχὶσ, Φιλόστρατοσ, Πολέμων. 5:)

ἀλλὰ προλέγω ὑμῖν ὅτι τὸ ὕστατον πίεσθε τήμερον, ἢ μάτην ἐγὼ τοσούτοισ φόνοισ ἐγγεγυμνασμέ̣̔ ̣ ̓ πάρειμι. τοὺσ Θρᾷκασ, ὦ Παρμένων· ὡπλισμένοι ̣̔ ̣ ̓ ἐμφράξαντεσ τὸν στενωπὸν τῇ φάλαγγι· ἐπὶ μετώπου μὲν τὸ ὁπλιτικόν, παῤ ἑκάτερα δὲ οἱ σφενδονῆται καὶ τοξόται, οἱ δὲ ἄλλοι κατόπιν. ὡσ βρεφυλλίοισ ταῦτα, ὦ μισθοφόρε, ἡμῖν λέγεισ καὶ μορμολύττῃ· σὺ γὰρ ἀλεκτρυόνα πώποτε ἀπέκτεινασ ἢ πόλεμον εἶδεσ; ἐρυμάτιον ἐφρούρεισ τάχα διμοιρίτησ ὤν, ἵνα καὶ τοῦτο προσχαρίσωμαί σοι. καὶ μὴν εἴσῃ μετ̓ ὀλίγον, ἐπειδὰν προσιόντασ ἡμᾶσ ἐπὶ δόρυ θεάσῃ στίλβοντασ τοῖσ ὅπλοισ. ἥκετε μόνον συσκευασάμενοι. ἐγὼ δὲ καὶ Τίβιοσ οὗτοσ ‐ μόνοσ γὰρ οὗτοσ ἕπεταί μοι ‐ βάλλοντεσ ὑμᾶσ λίθοισ τε καὶ ὀστράκοισ οὕτω διασκεδάσομεν, ὡσ μηδὲ ὅποι οἴχοισθε ἔχοιτε εἰδέναι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION