Lucian, Dialogi meretricii, Δορκὰσ, Παννυχὶσ, Φιλόστρατοσ, Πολέμων. 2:

(루키아노스, Dialogi meretricii, Δορκὰσ, Παννυχὶσ, Φιλόστρατοσ, Πολέμων. 2:)

προεῖπον εὐθὺσ ἐν ἀρχῇ ἅπαντα· πρὸσ δὲ σὲ οὐκ ἂν εἶπον, ἀλλὰ ἃ ἤκουσα ἐβουλόμην εἰπεῖν. ἐπεὶ πρόσ γε Παρμένοντα οὕτωσ ἠρξάμην· ἦ που, ὦ Παρμένων, ἐβόμβει τὰ ὦτα ὑμῖν; ἀεὶ γὰρ ἐμέμνητο ἡ κεκτημένη μετὰ δακρύων, καὶ μάλιστα εἴ τισ ἐληλύθει ἐκ τῆσ μάχησ καὶ πολλοὶ τεθνάναι ἐλέγοντο, ἐσπάραττε τότε τὰσ κόμασ καὶ τὰ στέρνα ἐτύπτετο καὶ ἐπένθει πρὸσ τὴν ἀγγελίαν ἑκάστην. εὖ γε, ὦ Δορκάσ, οὕτωσ ἐχρῆν. εἶτα ἑξῆσ μετ̓ οὐ πολὺ ἠρόμην ἐκεῖνα. ὁ δέ, Πάνυ λαμπρῶσ, φησίν, ἀνεστρέψαμεν. οὕτωσ κἀκεῖνοσ οὐδὲν προειπών, ὡσ ἐμέμνητό μου ὁ Πολέμων ἢ ἐπόθει ἢ ηὔχετο ζῶσαν καταλαβεῖν; καὶ μάλα πολλὰ τοιαῦτα ἔλεγε. τὸ δ̓ οὖν κεφάλαιον ἐξήγγειλε πλοῦτον πολύν, χρυσόν, ἐσθῆτα, ἀκολούθουσ, ἐλέφαντα· τὸ μὲν γὰρ ἀργύριον μηδὲ ἀριθμῷ ἄγειν αὐτόν, ἀλλὰ μεδίμνῳ ἀπομεμετρημένον πολλοὺσ μεδίμνουσ. εἶχε δὲ καὶ αὐτὸσ Παρμένων δακτύλιον ἐν τῷ μικρῷ δακτύλῳ, μέγιστον, πολύγωνον, καὶ ψῆφοσ ἐνεβέβλητο τῶν τριχρώμων, ἐρυθρά τε ἦν ἐπιπολῆσ. εἰάσα δ̓ οὖν αὐτὸν ἐθέλοντά μοι διηγεῖσθαι ὡσ τὸν Ἅλυν διέβησαν καὶ ὡσ ἀπέκτειναν Τιριδάταν τινὰ καὶ ὡσ διέπρεψεν ὁ Πολέμων ἐν τῇ πρὸσ Πισίδασ μάχῃ· ἀπέδραμον δέ σοι ταῦτα προσαγγελοῦσα, ὡσ περὶ τῶν παρόντων σκέψαιο. εἰ γὰρ ἐλθὼν ὁ Πολέμων ‐ ἥξει δὲ πάντωσ ἀποσεισάμενοσ τοὺσ γνωρίμουσ ‐ ἀναπυθόμενοσ εὑρ́οι τὸν Φιλόστρατον ἔνδον παῤ ἡμῖν, τί οἰεί ποιήσειν αὐτόν;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION