Lucian, Dialogi meretricii, Δορκὰσ, Παννυχὶσ, Φιλόστρατοσ, Πολέμων. 1:

(루키아노스, Dialogi meretricii, Δορκὰσ, Παννυχὶσ, Φιλόστρατοσ, Πολέμων. 1:)

ἀπολώλαμεν, ὦ κεκτημένη, ἀπολώλαμεν, ὁ Πολέμων ἀπὸ τῆσ στρατείασ ἀνέστρεψε πλουτῶν, ὥσ φασιν· ἑώρακα δὲ κἀγὼ αὐτὸν ἐφεστρίδα περιπόρφυρον ἐμπεπορπημένον καὶ ἀκολούθουσ ἅμα πολλούσ. καὶ οἱ φίλοι ὡσ εἶδον, συνέθεον ἐπ̓ αὐτὸν ἀσπασόμενοι· ἐν τοσούτῳ δὲ τὸν θεράποντα ἰδοῦσα κατόπιν ἑπόμενον, ὃσ συναποδεδημήκει μετ̓ αὐτοῦ, ἠρόμην καὶ, Εἰπέ μοι, ἔφην, ὦ Παρμένων, ἀσπασαμένη πρότερον αὐτόν, πῶσ ἡμῖν ἐπράξατε καὶ εἴ τι ἄξιον τῶν πολέμων ἔχοντεσ ἐπανεληλύθατε; οὐκ ἔδει τοῦτο εὐθύσ, ἀλλ̓ ἐκεῖνα, ὅτι μὲν ἐσώθητε, πολλὴ χάρισ τοῖσ θεοῖσ, καὶ μάλιστα τῷ ξενίῳ Διὶ καὶ Ἀθηνᾷ στρατίᾳ· ἡ δέσποινα δὲ ἐπυνθάνετο ἀεὶ τί πράττοιτε καὶ ἔνθα εἰήτε; εἰ δὲ καὶ τοῦτο προσέθηκασ, ὡσ καὶ ἐδάκρυε καὶ ἀεὶ ἐμέμνητο Πολέμωνοσ, ἄμεινον ἦν παρὰ πολύ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION