헬라어 문장 검색 - Λυξιαν́Διαλογι

(루키아노스, Dialogi meretricii, Δορκὰσ, Παννυχὶσ, Φιλόστρατοσ, Πολέμων.)

ἀπολώλαμεν, ὦ κεκτημένη, ἀπολώλαμεν, ὁ Πολέμων ἀπὸ τῆσ στρατείασ ἀνέστρεψε πλουτῶν, ὥσ φασιν· ἑώρακα δὲ κἀγὼ αὐτὸν ἐφεστρίδα περιπόρφυρον ἐμπεπορπημένον καὶ ἀκολούθουσ ἅμα πολλούσ. καὶ οἱ φίλοι ὡσ εἶδον, συνέθεον ἐπ̓ αὐτὸν ἀσπασόμενοι· ἐν τοσούτῳ δὲ τὸν θεράποντα ἰδοῦσα κατόπιν ἑπόμενον, ὃσ συναποδεδημήκει μετ̓ αὐτοῦ, ἠρόμην καὶ, Εἰπέ μοι, ἔφην, ὦ Παρμένων, ἀσπασαμένη πρότερον αὐτόν, πῶσ ἡμῖν ἐπράξατε καὶ εἴ τι ἄξιον τῶν πολέμων ἔχοντεσ ἐπανεληλύθατε; οὐκ ἔδει τοῦτο εὐθύσ, ἀλλ̓ ἐκεῖνα, ὅτι μὲν ἐσώθητε, πολλὴ χάρισ τοῖσ θεοῖσ, καὶ μάλιστα τῷ ξενίῳ Διὶ καὶ Ἀθηνᾷ στρατίᾳ· ἡ δέσποινα δὲ ἐπυνθάνετο ἀεὶ τί πράττοιτε καὶ ἔνθα εἰήτε; εἰ δὲ καὶ τοῦτο προσέθηκασ, ὡσ καὶ ἐδάκρυε καὶ ἀεὶ ἐμέμνητο Πολέμωνοσ, ἄμεινον ἦν παρὰ πολύ. προεῖπον εὐθὺσ ἐν ἀρχῇ ἅπαντα·

πρὸσ δὲ σὲ οὐκ ἂν εἶπον, ἀλλὰ ἃ ἤκουσα ἐβουλόμην εἰπεῖν. ἐπεὶ πρόσ γε Παρμένοντα οὕτωσ ἠρξάμην· ἦ που, ὦ Παρμένων, ἐβόμβει τὰ ὦτα ὑμῖν; ἀεὶ γὰρ ἐμέμνητο ἡ κεκτημένη μετὰ δακρύων, καὶ μάλιστα εἴ τισ ἐληλύθει ἐκ τῆσ μάχησ καὶ πολλοὶ τεθνάναι ἐλέγοντο, ἐσπάραττε τότε τὰσ κόμασ καὶ τὰ στέρνα ἐτύπτετο καὶ ἐπένθει πρὸσ τὴν ἀγγελίαν ἑκάστην. εὖ γε, ὦ Δορκάσ, οὕτωσ ἐχρῆν. εἶτα ἑξῆσ μετ̓ οὐ πολὺ ἠρόμην ἐκεῖνα. ὁ δέ, Πάνυ λαμπρῶσ, φησίν, ἀνεστρέψαμεν. οὕτωσ κἀκεῖνοσ οὐδὲν προειπών, ὡσ ἐμέμνητό μου ὁ Πολέμων ἢ ἐπόθει ἢ ηὔχετο ζῶσαν καταλαβεῖν; καὶ μάλα πολλὰ τοιαῦτα ἔλεγε. τὸ δ̓ οὖν κεφάλαιον ἐξήγγειλε πλοῦτον πολύν, χρυσόν, ἐσθῆτα, ἀκολούθουσ, ἐλέφαντα· τὸ μὲν γὰρ ἀργύριον μηδὲ ἀριθμῷ ἄγειν αὐτόν, ἀλλὰ μεδίμνῳ ἀπομεμετρημένον πολλοὺσ μεδίμνουσ. εἶχε δὲ καὶ αὐτὸσ Παρμένων δακτύλιον ἐν τῷ μικρῷ δακτύλῳ, μέγιστον, πολύγωνον, καὶ ψῆφοσ ἐνεβέβλητο τῶν τριχρώμων, ἐρυθρά τε ἦν ἐπιπολῆσ. εἰάσα δ̓ οὖν αὐτὸν ἐθέλοντά μοι διηγεῖσθαι ὡσ τὸν Ἅλυν διέβησαν καὶ ὡσ ἀπέκτειναν Τιριδάταν τινὰ καὶ ὡσ διέπρεψεν ὁ Πολέμων ἐν τῇ πρὸσ Πισίδασ μάχῃ· ἀπέδραμον δέ σοι ταῦτα προσαγγελοῦσα, ὡσ περὶ τῶν παρόντων σκέψαιο. εἰ γὰρ ἐλθὼν ὁ Πολέμων ‐ ἥξει δὲ πάντωσ ἀποσεισάμενοσ τοὺσ γνωρίμουσ ‐ ἀναπυθόμενοσ εὑρ́οι τὸν Φιλόστρατον ἔνδον παῤ ἡμῖν, τί οἰεί ποιήσειν αὐτόν; Ἐξευρίσκωμεν, ὦ Δορκάσ, ἐκ τῶν παρόντων σωτήριον·

οὔτε γὰρ τοῦτον ἀποπέμψαι καλὸν τάλαντον ἔναγχοσ δεδωκότα καὶ τἆλλα ἔμπορον ὄντα καὶ πολλὰ ὑπισχνούμενον, οὔτε Πολέμωνα τοιοῦτον ἐπανήκοντα χρήσιμον μὴ παραδέχεσθαι· προσέτι γὰρ καὶ ζηλότυπόσ ἐστιν, ὃσ καὶ πενόμενοσ ἔτι πολὺ ἀφόρητοσ ἦν· νῦν δὲ τί οὐκ ἂν ἐκεῖνοσ ποιήσειεν; ἀλλὰ καὶ προσέρχεται. Ἐκλύομαι, ὦ Δορκάσ, ὑπὸ τῆσ ἀπορίασ καὶ τρέμω. ἀλλὰ καὶ Φιλόστρατοσ προσέρχεται. τίσ γένωμαι; πῶσ ἄν με ἡ γῆ καταπίοι; τί οὐ πίνομεν, ὦ Παννυχί;

ἄνθρωπε, ἀπολώλεκάσ με. σὺ δὲ χαῖρε, Πολέμων, χρόνιοσ φανείσ. οὗτοσ οὖν τίσ ἐστιν ὁ προσιὼν ὑμῖν; σιωπᾷσ; εὖ γε, ὦ Παννυχί. ἐγὼ δὲ πεμπταῖοσ ἐκ Πυλῶν διέπτην ἐπειγόμενοσ ἐπὶ τοιαύτην γυναῖκα. καὶ δίκαια μέντοι πέπονθα, καί σοι χάριν ἔχω· οὐκέτι γὰρ ἁρπασθήσομαι ὑπὸ σοῦ. σὺ δὲ τίσ εἶ, ὦ βέλτιστε; ὅτι Πολέμων ὁ Στειριεὺσ Πανδιονίδοσ φυγῆσ, ἀκούεισ; χιλιαρχήσασ τὸ πρῶτον, νῦν δὲ ἐξαναστήσασ πεντακισχιλίαν ἀσπίδα, ἐραστὴσ Παννυχίδοσ, ὅτε ᾤμην ἔτι ἀνθρώπινα φρονεῖν αὐτήν. ἀλλὰ τὰ νῦν σοι, ὦ ξεναγέ, Παννυχὶσ ἐμή ἐστι, καὶ τάλαντον εἴληφε, λήψεται δὲ ἤδη καὶ ἕτερον, ἐπειδὰν τὰ φορτία διαθώμεθα. καὶ νῦν ἀκολούθει μοι, ὦ Παννυχί, τοῦτον δὲ παῤ Ὀδρύσαισ χιλιαρχεῖν ἐά. ἐλευθέρα μέν ἐστι καὶ ἀκολουθήσει, ἢν ἐθέλῃ. τί ποιῶ, Δορκάσ; εἰσιέναι ἄμεινον, ὀργιζομένῳ οὐχ οἱο͂́ν τε παρεῖναι Πολέμωνι, καὶ μᾶλλον ἐπιταθήσεται ζηλοτυπῶν. εἰ θέλεισ, εἰσίωμεν. ἀλλὰ προλέγω ὑμῖν ὅτι τὸ ὕστατον πίεσθε τήμερον, ἢ μάτην ἐγὼ τοσούτοισ φόνοισ ἐγγεγυμνασμέ̣̔

̣ ̓ πάρειμι. τοὺσ Θρᾷκασ, ὦ Παρμένων· ὡπλισμένοι ̣̔ ̣ ̓ ἐμφράξαντεσ τὸν στενωπὸν τῇ φάλαγγι· ἐπὶ μετώπου μὲν τὸ ὁπλιτικόν, παῤ ἑκάτερα δὲ οἱ σφενδονῆται καὶ τοξόται, οἱ δὲ ἄλλοι κατόπιν. ὡσ βρεφυλλίοισ ταῦτα, ὦ μισθοφόρε, ἡμῖν λέγεισ καὶ μορμολύττῃ· σὺ γὰρ ἀλεκτρυόνα πώποτε ἀπέκτεινασ ἢ πόλεμον εἶδεσ; ἐρυμάτιον ἐφρούρεισ τάχα διμοιρίτησ ὤν, ἵνα καὶ τοῦτο προσχαρίσωμαί σοι. καὶ μὴν εἴσῃ μετ̓ ὀλίγον, ἐπειδὰν προσιόντασ ἡμᾶσ ἐπὶ δόρυ θεάσῃ στίλβοντασ τοῖσ ὅπλοισ. ἥκετε μόνον συσκευασάμενοι. ἐγὼ δὲ καὶ Τίβιοσ οὗτοσ ‐ μόνοσ γὰρ οὗτοσ ἕπεταί μοι ‐ βάλλοντεσ ὑμᾶσ λίθοισ τε καὶ ὀστράκοισ οὕτω διασκεδάσομεν, ὡσ μηδὲ ὅποι οἴχοισθε ἔχοιτε εἰδέναι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Lucian, Dialogi meretricii, Δορκὰσ, Παννυχὶσ, Φιλόστρατοσ, Πολέμων.

(루키아노스, Dialogi meretricii, Δορκὰσ, Παννυχὶσ, Φιλόστρατοσ, Πολέμων.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION