Lucian, Dialogi meretricii, μήτηρ καὶ Μουσάριον. 3:

(루키아노스, Dialogi meretricii, μήτηρ καὶ Μουσάριον. 3:)

τί οὖν, ὦ μῆτερ; ἐκεῖναι εὐτυχέστεραί μου καὶ καλλίουσ εἰσίν; οὔκ, ἀλλὰ συνετώτεραι καὶ ἴσασιν ἑταιρίζειν, οὐδὲ πιστεύουσι ῥηματίοισ καὶ νεανίσκοισ ἐπ̓ ἄκρου τοῦ χείλουσ τοὺσ ὁρ́κουσ ἔχουσι· σὺ δὲ εἶ πιστὴ καὶ φίλανδροσ οὐδὲ προσίῃ ἄλλον τινὰ ὅτι μὴ μόνον Χαιρέαν· καὶ πρῴην μὲν ὅτε ὁ γεωργὸσ ὁ Ἀχαρνεὺσ ἧκε δύο μνᾶσ κομίζων, ἀγένειοσ καὶ αὐτόσ ‐ οἴνου δὲ τιμὴν ἀπειλήφει τοῦ πατρὸσ πέμψαντοσ ‐ σὺ δὲ ἐκεῖνον μὲν ἀπεμύκτισασ, καθεύδεισ δὲ μετὰ τοῦ Ἀδώνιδοσ Χαιρέου. τί οὖν; ἐχρῆν Χαιρέαν καταλείψασαν παραδέξασθαι τὸν ἐργάτην ἐκεῖνον κινάβρασ ἀπόζοντα; λεῖόσ μοι, φασί, Χαιρέασ καὶ χοιρίσκοσ Ἀχαρνικόσ. ἔστω· ἐκεῖνοσ ἀγροῖκοσ καὶ πονηρὸν ἀποπνεῖ. τί καὶ Ἀντιφῶντα τὸν Μενεκράτουσ μνᾶν ὑπισχνούμενον οὐδὲ τοῦτον ἐδέξω; οὐ καλὸσ ἦν καὶ ἀστεῖοσ καὶ ἡλικιώτησ Χαιρέου;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION