Lucian, Dialogi meretricii, μήτηρ καὶ Μουσάριον.

(루키아노스, Dialogi meretricii, μήτηρ καὶ Μουσάριον.)

ἂν δ̓ ἔτι τοιοῦτον ἐραστὴν εὑρ́ωμεν, ὦ Μουσάριον, οἱο͂σ ὁ Χαιρέασ ἐστί, θῦσαι μὲν τῇ πανδήμῳ δεήσει λευκὴν μηκάδα, τῇ οὐρανίᾳ δὲ τῇ ἐν κήποισ δάμαλιν, στεφανῶσαι δὲ καὶ τὴν πλουτοδότειραν, καὶ ὅλωσ μακάριαι καὶ τρισευδαίμονεσ ἐσόμεθα. νῦν ὁρᾷσ παρὰ τοῦ νεανίσκου ἡλίκα λαμβάνομεν, ὃσ ὀβολὸν μὲν οὐδεπώποτέ σοι δέδωκεν, οὐκ ἐσθῆτα, οὐχ ὑποδήματα, οὐ μύρον, ἀλλὰ προφάσεισ ἀεὶ καὶ ὑποσχέσεισ καὶ μακραὶ ἐλπίδεσ καὶ πολὺ τό, ἐὰν ὁ πατὴρ . . καὶ κύριοσ γένωμαι τῶν πατρῴων, καὶ πάντα σά. σὺ δὲ καὶ ὀμωμοκέναι αὐτὸν φὴσ ὅτι νόμῳ σε γαμετὴν ποιήσεται. ὤμοσε γάρ, ὦ μῆτερ, κατὰ ταῖν θεοῖν καὶ τῆσ Πολιάδοσ. καὶ πιστεύεισ δηλαδή· καὶ διὰ τοῦτο πρῴην οὐκ ἔχοντι αὐτῷ καταθεῖναι συμβολὴν τὸν δακτύλιον δέδωκασ ἀγνοούσησ ἐμοῦ, ὁ δὲ ἀποδόμενοσ κατέπιε, καὶ πάλιν τὰ δύο περιδέραια τὰ Ιὠνικά, ἕλκοντα ἑκάτερον δύο δαρεικούσ, ἅ σοι ὁ Χῖοσ Πραξίασ ὁ ναύκληροσ ἐκόμισε ποιησάμενοσ ἐν Ἐρέσῳ· ἐδεῖτο γὰρ Χαιρέασ ἔρανον συνεφήβοισ ἀπενεγκεῖν. ὀθόνασ γὰρ καὶ χιτωνίσκουσ τί ἂν λέγοιμι; καὶ ὅλωσ ἑρ́μαιόν τι ἡμῖν καὶ μέγα ὄφελοσ συμπέπτωκεν οὗτοσ. ἀλλὰ καλὸσ καὶ ἀγένειοσ, καὶ φησὶν ἐραν καὶ δακρύει καὶ Δεινομάχησ καὶ Λάχητοσ υἱόσ ἐστι τοῦ Ἀρεοπαγίτου καὶ φησὶν ἡμᾶσ γαμήσειν καὶ μεγάλασ ἐλπίδασ ἔχομεν παῤ αὐτοῦ, ἢν ὁ γέρων μόνον καταμύσῃ.

οὐκοῦν, ὦ Μουσάριον, ἐὰν ὑποδήσασθαι δέῃ, καὶ ὁ σκυτοτόμοσ αἰτῇ τὸ δίδραχμον, ἐροῦμεν πρὸσ αὐτόν, Ἀργύριον μὲν οὐκ ἔχομεν, σὺ δὲ τῶν ἐλπίδων ὀλίγασ παῤ ἡμῶν λαβέ· καὶ πρὸσ τὸν ἀλφιτοπώλην τὰ αὐτά· καὶ ἢν τὸ ἐνοίκιον αἰτώμεθα, Περίμεινον, φήσομεν, ἔστ̓ ἂν Λάχησ ὁ Κολυττεὺσ ἀποθάνῃ· ἀποδώσομεν γάρ σοι μετὰ τοὺσ γάμουσ. οὐκ αἰσχύνῃ μόνη τῶν ἑταιρῶν οὐκ ἐλλόβιον οὐχ ὁρ́μον οὐ ταραντινίδιον ἔχουσα; τί οὖν, ὦ μῆτερ;

ἐκεῖναι εὐτυχέστεραί μου καὶ καλλίουσ εἰσίν; οὔκ, ἀλλὰ συνετώτεραι καὶ ἴσασιν ἑταιρίζειν, οὐδὲ πιστεύουσι ῥηματίοισ καὶ νεανίσκοισ ἐπ̓ ἄκρου τοῦ χείλουσ τοὺσ ὁρ́κουσ ἔχουσι· σὺ δὲ εἶ πιστὴ καὶ φίλανδροσ οὐδὲ προσίῃ ἄλλον τινὰ ὅτι μὴ μόνον Χαιρέαν· καὶ πρῴην μὲν ὅτε ὁ γεωργὸσ ὁ Ἀχαρνεὺσ ἧκε δύο μνᾶσ κομίζων, ἀγένειοσ καὶ αὐτόσ ‐ οἴνου δὲ τιμὴν ἀπειλήφει τοῦ πατρὸσ πέμψαντοσ ‐ σὺ δὲ ἐκεῖνον μὲν ἀπεμύκτισασ, καθεύδεισ δὲ μετὰ τοῦ Ἀδώνιδοσ Χαιρέου. τί οὖν; ἐχρῆν Χαιρέαν καταλείψασαν παραδέξασθαι τὸν ἐργάτην ἐκεῖνον κινάβρασ ἀπόζοντα; λεῖόσ μοι, φασί, Χαιρέασ καὶ χοιρίσκοσ Ἀχαρνικόσ. ἔστω· ἐκεῖνοσ ἀγροῖκοσ καὶ πονηρὸν ἀποπνεῖ. τί καὶ Ἀντιφῶντα τὸν Μενεκράτουσ μνᾶν ὑπισχνούμενον οὐδὲ τοῦτον ἐδέξω; οὐ καλὸσ ἦν καὶ ἀστεῖοσ καὶ ἡλικιώτησ Χαιρέου; ἀλλ̓ ἠπείλησε Χαιρέασ ἀποσφάξειν ἀμφοτέρουσ, εἰ λάβοι μέ ποτε μετ̓ αὐτοῦ.

πόσοι δὲ καὶ ἄλλοι ταῦτα ἀπειλοῦσιν; οὐκοῦν ἀνέραστοσ σὺ μενεῖσ διὰ τοῦτο καὶ σωφρονήσεισ καθάπερ οὐχ ἑταίρα, τῆσ δὲ Θεσμοφόρου ἱέρειά τισ οὖσα; ἐῶ τἆλλα. τήμερον Ἁλῶά ἐστι. τί δέ σοι δέδωκεν ἐσ τὴν ἑορτήν; οὐκ ἔχει, ὦ μαννάριον. μόνοσ οὗτοσ οὐ τέχνην εὑρ́ηκεν ἐπὶ τὸν πατέρα, οὐκ οἰκέτην καθῆκεν ἐξαπατήσοντα, οὐκ ἀπὸ τῆσ μητρὸσ ᾔτησεν ἀπειλήσασ ἀποπλευσεῖσθαι στρατευσόμενοσ, εἰ μὴ λάβοι, ἀλλὰ κάθηται ἡμᾶσ ἐπιτρίβων μήτε αὐτὸσ διδοὺσ μήτε παρὰ τῶν διδόντων ἐῶν λαμβάνειν; σὺ δὲ οἰεί, ὦ Μουσάριον, ὀκτωκαίδεκα ἐτῶν ἀεὶ ἔσεσθαι; ἢ τὰ αὐτὰ φρονήσειν Χαιρέαν, ὅταν πλουτῇ μὲν αὐτόσ, ἡ δὲ μήτηρ γάμον πολυτάλαντον ἐξεύρῃ αὐτῷ; μνησθήσεται ἔτι, οἰεί, τότε τῶν δακρύων ἢ τῶν φιλημάτων ἢ τῶν ὁρ́κων πέντε ἴσωσ τάλαντα προικὸσ βλέπων; μνησθήσεται ἐκεῖνοσ· δεῖγμα δέ, ὡσ οὐδὲ νῦν γεγάμηκεν, ἀλλὰ καταναγκαζόμενοσ καὶ βιαζόμενοσ ἠρνήσατο. γένοιτο μὴ ψεύδεσθαι. ἀναμνήσω δέ σε, ὦ Μουσάριον, τότε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION