Lucian, Dialogi meretricii, μέλιττα καὶ Βάκχισ. 1:

(루키아노스, Dialogi meretricii, μέλιττα καὶ Βάκχισ. 1:)

εἴ τινα οἶσθα, Βακχί, γραῦν, οἱαῖ πολλαὶ Θετταλαὶ λέγονται ἐπᾴδουσαι καὶ ἐρασμίουσ ποιοῦσαι, εἰ καὶ πάνυ μισουμένη γυνὴ τυγχάνοι, οὕτωσ ὄναιο, παραλαβοῦσα ἧκέ μοι· θαἰμάτια γὰρ καὶ τὰ χρυσία ταῦτα προείμην ἡδέωσ, εἰ μόνον ἴδοιμι ἐπ̓ ἐμὲ αὖθισ ἀναστρέψαντα Χαρῖνον μισήσαντα τὴν Σιμίχην ὡσ νῦν ἐμέ. τί φήσ; οὐκέτι σύνεστιν ‐ ἀλλὰ παρὰ τὴν Σιμίχην, ὦ Μέλιττα, οἴχεται Χαρῖνοσ ‐ δἰ ἣν τοσαύτασ ὀργὰσ τῶν γονέων ἠνέσχετο οὐ βουληθεὶσ τὴν πλουσίαν ἐκείνην γῆμαι πέντε προικὸσ τάλαντα, ὡσ ἔλεγον, ἐπιφερομένην; μέμνημαι γὰρ ταῦτά σου ἀκούσασα. ἅπαντα ἐκεῖνα οἴχεται, ὦ Βακχί, καὶ πέμπτην ταύτην ἡμέραν οὐδ̓ ἑώρακα ὅλωσ αὐτόν, ἀλλὰ πίνουσι παρὰ τῷ συνεφήβῳ Παμμένει αὐτόσ τε καὶ Σιμίχη.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION