Lucian, Dialogi meretricii, μήτηρ καὶ Φίλιννα. 3:

(루키아노스, Dialogi meretricii, μήτηρ καὶ Φίλιννα. 3:)

φιλοτιμότερον μέν, ὦ θύγατερ· οὐδὲ φροντίζειν γὰρ ἐχρῆν· λέγε δ̓ ὅμωσ τὰ μετὰ ταῦτα. οἱ μὲν οὖν ἄλλοι ἐπῄνουν, ὁ Δίφιλοσ δὲ μόνοσ ὕπτιον καταβαλὼν ἑαυτὸν ἐσ τὴν ὀροφὴν ἀνέβλεπεν, ἄχρι δὴ καμοῦσα ἐπαυσάμην. τὸ φιλῆσαι δὲ τὸν Λαμπρίαν ἀληθὲσ ἦν καὶ τὸ μεταβᾶσαν περιπλέκεσθαι αὐτῷ; τί σιγᾷσ; οὐκέτι γὰρ ταῦτα συγγνώμησ ἄξια. ἀντιλυπεῖν ἐβουλόμην αὐτόν. εἶτα οὐδὲ συνεκάθευδεσ, ἀλλὰ καὶ ᾖδεσ ἐκείνου δακρύοντοσ; οὐκ αἰσθάνῃ, ὦ θύγατερ, ὅτι πτωχαί ἐσμεν, οὐδὲ μέμησαι ὅσα παῤ αὐτοῦ ἐλάβομεν ἢ οἱο͂ν δὴ τὸν πέρυσι χειμῶνα διηγάγομεν ἄν, εἰ μὴ τοῦτον ἡμῖν ἡ Ἀφροδίτη ἔπεμψε; τί οὖν; ἀνέχωμαι διὰ τοῦτο ὑβριζομένη ὑπ̓ αὐτοῦ; Ὀργίζου μέν, μη ἀνθύβριζε δέ. οὐκ οἶσθα ὅτι ὑβριζόμενοι παύονται οἱ ἐρῶντεσ καὶ ἐπιτιμῶσιν ἑαυτοῖσ; σὺ δὲ πάνυ χαλεπὴ ἀεὶ τῷ ἀνθρώπῳ γεγένησαι, καὶ ὁρ́α μὴ κατὰ τὴν παροιμίαν ἀπορρήξωμεν πάνυ τείνουσαι τὸ καλώδιον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION