헬라어 문장 검색 - ΣτραβόΓεογραπ́11́07́

(스트라본, 지리학, Book 11, chapter 7)

τοὺσ δ’ οὖν ἐν ἀριστερᾷ εἰσπλέοντι τὸ Κάσπιον πέλαγοσ παροικοῦντασ νομάδασ Δάασ οἱ νῦν προσαγορεύουσι τοὺσ ἐπονομαζομένουσ Πάρνουσ· εἶτ’ ἔρημοσ πρόκειται μεταξύ, καὶ ἐφεξῆσ ἡ Ὑρκανία, καθ’ ἣν ἤδη πελαγίζει μέχρι τοῦ συνάψαι τοῖσ Μηδικοῖσ ὄρεσι καὶ τοῖσ Ἀρμενίων. τούτων δ’ ἐστὶ μηνοειδὲσ τὸ σχῆμα κατὰ τὰσ ὑπωρείασ, αἳ τελευτῶσαι πρὸσ θάλατταν ποιοῦσι τὸν μυχὸν τοῦ κόλπου. οἰκεῖ δὲ τὴν παρώρειαν ταύτην μέχρι τῶν ἄκρων ἀπὸ θαλάττησ ἀρξαμένοισ ἐπὶ μικρὸν μὲν τῶν Ἀλβανῶν τι μέροσ καὶ τῶν Ἀρμενίων, τὸ δὲ πλέον Γῆλαι καὶ Καδούσιοι καὶ Ἄμαρδοι καὶ Οὐίτιοι καὶ Ἀναριάκαι. φασὶ δὲ Παρρασίων τινὰσ συνοικῆσαι τοῖσ Ἀναριάκαισ, οὓσ καλεῖσθαι νῦν Παρσίουσ· Αἰνιᾶνασ δ’ ἐν τῇ Οὐιτίᾳ τειχίσαι πόλιν ἣν Αἰνιάνα καλεῖσθαι, καὶ δείκνυσθαι ὅπλα τε Ἑλληνικὰ ἐνταῦθα καὶ σκεύη χαλκᾶ καὶ ταφάσ· ἐνταῦθα δὲ καὶ πόλιν Ἀναριάκην, ἐν ᾗ, φασί, δείκνυται μαντεῖον ἐγκοιμωμένων . . . καὶ ἄλλα τινὰ ἔθνη λῃστρικὰ καὶ μάχιμα μᾶλλον ἢ γεωργικά· ποιεῖ δὲ τοῦτο ἡ τραχύτησ τῶν τόπων. τὸ μέντοι πλέον τῆσ περὶ τὴν ὀρεινὴν παραλίασ Καδούσιοι νέμονται, σχεδὸν δέ τι ἐπὶ πεντακισχιλίουσ σταδίουσ, ὥσ φησι Πατροκλῆσ, ὃσ καὶ πάρισον ἡγεῖται τὸ πέλαγοσ τοῦτο τῷ Ποντικῷ. ταῦτα μὲν οὖν τὰ χωρία λυπρά. ἡ δ’ Ὑρκανία σφόδρα εὐδαίμων καὶ πολλὴ καὶ τὸ πλέον πεδιὰσ πόλεσί τε ἀξιολόγοισ διειλημμένη, ὧν ἐστι Ταλαβρόκη καὶ Σαμαριανὴ καὶ Κάρτα καὶ τὸ βασίλειον Τάπη, ὅ φασι μικρὸν ὑπὲρ τῆσ θαλάττησ ἱδρυμένον διέχειν τῶν Κασπίων πυλῶν σταδίουσ χιλίουσ τετρακοσίουσ.

σημεῖα δὲ τῆσ εὐδαιμονίασ· ἡ μὲν γὰρ ἄμπελοσ μετρητὴν οἴνου φέρει, ἡ δὲ συκῆ μεδίμνουσ ἑξήκοντα, ὁ δὲ σῖτοσ ἐκ τοῦ ἐκπεσόντοσ καρποῦ τῆσ καλάμησ φύεται, ἐν δὲ τοῖσ δένδρεσι σμηνουργεῖται καὶ τῶν φύλλων ἀπορρεῖ μέλι· τοῦτο δὲ γίνεται καὶ τῆσ Μηδίασ ἐν τῇ Ματιανῇ καὶ τῆσ Ἀρμενίασ ἐν τῇ Σακασηνῇ καὶ τῇ Ἀραξηνῇ. τῆσ μέντοι προσηκούσησ ἐπιμελείασ οὐκ ἔτυχεν οὔτε αὐτὴ οὔτε ἡ ἐπώνυμοσ αὐτῇ θάλαττα ἄπλουσ τε οὖσα καὶ ἀργόσ· νῆσοί τέ εἰσιν οἰκεῖσθαι δυνάμεναι, ὡσ δ’ εἰρήκασί τινεσ καὶ χρυσῖτιν ἔχουσαι γῆν. αἴτιον δ’ ὅτι καὶ οἱ ἡγεμόνεσ οἵ τ’ ἐξ ἀρχῆσ ἐτύγχανον βάρβαροι ὄντεσ οἱ τῶν Ὑρκανῶν, Μῆδοί τε καὶ Πέρσαι καὶ οἱ ὕστατοι Παρθυαῖοι, χείρουσ ἐκείνων ὄντεσ, καὶ ἡ γείτων ἅπασα χώρα λῃστῶν καὶ νομάδων μεστὴ καὶ ἐρημίασ. Μακεδόνεσ δ’ ὀλίγον μὲν χρόνον ἐπῆρξαν, ἀλλ’ ἐν πολέμοισ ὄντεσ καὶ τὰ πόρρω σκοπεῖν οὐ δυνάμενοι. φησὶ δ’ Ἀριστόβουλοσ ὑλώδη οὖσαν τὴν Ὑρκανίαν δρῦν ἔχειν, πεύκην δὲ καὶ ἐλάτην καὶ πίτυν μὴ φύειν, τὴν δ’ Ἰνδικὴν πληθύειν τούτοισ. τῆσ δὲ Ὑρκανίασ ἐστὶ καὶ ἡ Νησαία· τινὲσ δὲ καὶ καθ’ αὑτὴν τιθέασι τὴν Νησαίαν. διαρρεῖται δὲ καὶ ποταμοῖσ ἡ Ὑρκανία τῷ τε Ὤχῳ καὶ Ὤξῳ μέχρι τῆσ εἰσ θάλατταν ἐκβολῆσ, ὧν ὁ Ὦχοσ καὶ διὰ τῆσ Νησαίασ ῥεῖ·

ἔνιοι δὲ τὸν Ὦχον εἰσ τὸν Ὦξον ἐμβάλλειν φασίν. Ἀριστόβουλοσ δὲ καὶ μέγιστον ἀποφαίνει τὸν Ὦξον τῶν ἑωραμένων ὑφ’ ἑαυτοῦ κατὰ τὴν Ἀσίαν πλὴν τῶν Ἰνδικῶν· φησὶ δὲ καὶ εὔπλουν εἶναι καὶ οὗτοσ καὶ Ἐρατοσθένησ παρὰ Πατροκλέουσ λαβών, καὶ πολλὰ τῶν Ἰνδικῶν φορτίων κατάγειν εἰσ τὴν Ὑρκανίαν θάλατταν, ἐντεῦθεν δ’ εἰσ τὴν Ἀλβανίαν περαιοῦσθαι καὶ διὰ τοῦ Κύρου καὶ τῶν ἑξῆσ τόπων εἰσ τὸν Εὔξεινον καταφέρεσθαι. οὐ πάνυ δὲ ὑπὸ τῶν παλαιῶν ὁ Ὦχοσ ὀνομάζεται· Ἀπολλόδωροσ μέντοι ὁ τὰ Παρθικὰ γράψασ συνεχῶσ αὐτὸν ὀνομάζει ὡσ ἐγγυτάτω τοῖσ Παρθυαίοισ ῥέοντα. προσεδοξάσθη δὲ καὶ περὶ τῆσ θαλάττησ ταύτησ πολλὰ ψευδῆ διὰ τὴν Ἀλεξάνδρου φιλοτιμίαν·

ἐπειδὴ γὰρ ὡμολόγητο ἐκ πάντων ὅτι διείργει τὴν Ἀσίαν ἀπὸ τῆσ Εὐρώπησ ὁ Τάναϊσ ποταμόσ, τὸ δὲ μεταξὺ τῆσ θαλάττησ καὶ τοῦ Τανάιδοσ πολὺ μέροσ τῆσ Ἀσίασ ὂν οὐχ ὑπέπιπτε τοῖσ Μακεδόσι, στρατηγεῖν δ’ ἔγνωστο ὥστε τῇ φήμῃ γε κἀκείνων δόξαι τῶν μερῶν κρατεῖν τὸν Ἀλέξανδρον, εἰσ ἓν συνῆγον τήν τε Μαιῶτιν λίμνην τὴν δεχομένην τὸν Τάναϊν καὶ τὴν Κασπίαν θάλατταν, λίμνην καὶ ταύτην καλοῦντεσ καὶ συντετρῆσθαι φάσκοντεσ πρὸσ ἀλλήλασ ἀμφοτέρασ, ἑκατέραν δὲ εἶναι μέροσ τῆσ ἑτέρασ. Πολύκλειτοσ δὲ καὶ πίστεισ προφέρεται περὶ τοῦ λίμνην εἶναι τὴν θάλατταν ταύτην, ὄφεισ τε γὰρ ἐκτρέφειν καὶ ὑπόγλυκυ εἶναι τὸ ὕδωρ· ὅτι δὲ καὶ οὐχ ἑτέρα τῆσ Μαιώτιδόσ ἐστι, τεκμαιρόμενοσ ἐκ τοῦ τὸν Τάναϊν εἰσ αὐτὴν ἐμβάλλειν· ἐκ γὰρ τῶν αὐτῶν ὀρῶν τῶν Ἰνδικῶν ἐξ ὧν ὅ τε Ὦχοσ καὶ ὁ Ὦξοσ καὶ ἄλλοι πλείουσ φέρεται καὶ ὁ Ιἀξάρτησ ἐκδίδωσί τε ὁμοίωσ ἐκείνοισ εἰσ τὸ Κάσπιον πέλαγοσ πάντων ἀρκτικώτατοσ. τοῦτον οὖν ὠνόμασαν Τάναϊν, καὶ προσέθεσάν γε τούτῳ πίστιν, ὡσ εἰή Τάναϊσ ὃν εἴρηκεν ὁ Πολύκλειτοσ· τὴν γὰρ περαίαν τοῦ ποταμοῦ τούτου φέρειν ἐλάτην καὶ οἰστοῖσ ἐλατίνοισ χρῆσθαι τοὺσ ταύτῃ Σκύθασ· τοῦτο δὲ καὶ τεκμήριον τοῦ τὴν χώραν τὴν πέραν τῆσ Εὐρώπησ εἶναι, μὴ τῆσ Ἀσίασ· τὴν γὰρ Ἀσίαν τὴν ἄνω καὶ τὴν πρὸσ ἑώ μὴ φύειν ἐλάτην. Ἐρατοσθένησ δέ φησι καὶ ἐν τῇ Ἰνδικῇ φύεσθαι ἐλάτην καὶ ἐντεῦθεν ναυπηγήσασθαι τὸν στόλον Ἀλέξανδρον· πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα τοιαῦτα συγκρούειν Ἐρατοσθένησ πειρᾶται, ἡμῖν δ’ ἀποχρώντωσ εἰρήσθω περὶ αὐτῶν. καὶ τοῦτο δ’ ἐκ τῶν κατὰ τὴν Ὑρκανίαν ἱστορουμένων παραδόξων ἐστὶν ὑπὸ Εὐδόξου καὶ ἄλλων, ὅτι πρόκεινταί τινεσ ἀκταὶ τῆσ θαλάττησ ὕπαντροι, τούτων δὲ μεταξὺ καὶ τῆσ θαλάττησ ὑπόκειται ταπεινὸσ αἰγιαλόσ, ἐκ δὲ τῶν ὕπερθεν κρημνῶν ποταμοὶ ῥέοντεσ τοσαύτῃ προφέρονται βίᾳ ὥστε ταῖσ ἀκταῖσ συνάψαντεσ ἐξακοντίζουσι τὸ ὕδωρ εἰσ τὴν θάλατταν, ἄρραντον φυλάττοντεσ τὸν αἰγιαλὸν ὥστε καὶ στρατοπέδοισ ὁδεύσιμον εἶναι σκεπαζομένοισ τῷ ῥεύματι, οἱ δ’ ἐπιχώριοι κατάγονται πολλάκισ εὐωχίασ καὶ θυσίασ χάριν εἰσ τὸν τόπον, καὶ ποτὲ μὲν ὑπὸ τοῖσ ἄντροισ κατακλίνονται, ποτὲ δ’ ὑπ’ αὐτῷ τῷ ῥεύματι ἡλιαζόμενοι ἄλλωσ ἄλλοι τέρπονται, παραφαινομένησ ἅμα καὶ τῆσ θαλάττησ ἑκατέρωθεν καὶ τῆσ ᾐόνοσ ποώδουσ καὶ ἀνθηρᾶσ οὔσησ διὰ τὴν ἰκμάδα.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Strabo, Geography, Book 11, chapter 7

(스트라본, 지리학, Book 11, chapter 7)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION