Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 2

(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 2)

"δοκεῖ πολὺ τῆσ προσηκούσησ ὁ λόγοσ εἰρῆσθαι παρρησίασ μαλακώτερον· "ἀπίασι δ’ ἡμῖν ἐγκαλοῦντεσ οἱ περὶ Ἡρακλείδην, τοῦ Ἐπικούρου καὶ τοῦ Μητροδώρου, ἡμῖν μηδὲν αἰτίων ὄντων, θρασύτερον καθαψαμένοισ. "ὅτι τοῖσ ἐκείνων ὁ Κωλώτησ παραβαλλόμενοσ εὐφημότατοσ ἀνδρῶν φαίνεται;

"τὰ γὰρ ἐν ἀνθρώποισ αἴσχιστα ῥήματα, βωμολοχίασ, ληκυθισμοὺσ, ἀλαζονείασ, ἑταιρήσεισ, ἀνδροφονίασ, βαρυστόνουσ, πολυφθόρουσ, βαρυεγκεφάλουσ συναγαγόντεσ Ἀριστοτέλουσ καὶ Σωκράτουσ καὶ Πυθαγόρου καὶ Πρωταγόρου καὶ Θεοφράστου καὶ Ἡρακλείδου καὶ Ἱππάρχου καὶ τίνοσ γὰρ οὐχὶ τῶν ἐπιφανῶν; "̓ κατεσκέδασαν· "ὥστ’, εἰ καὶ τἄλλα πάντα σοφῶσ εἶχεν αὐτοῖσ, διὰ τὰσ βλασφημίασ ταύτασ καὶ κατηγορίασ πορρωτάτω σοφίασ ἂν εἴργεσθαι· "γραμματικὸσ ὤν, ἀντὶ τῆσ ποιητικῆσ τύρβησ, ὡσ ἐκεῖνοι λέγουσι, καὶ τῶν Ὁμήρου μωρολογημάτων ἀποτίνει ταύτασ Ἐπικούρῳ χάριτασ, ἢ ὅτι Μητρόδωροσ ἐν γράμμασι τοσούτοισ τῷ ποιητῇ λελοιδόρηκεν.

"ἀλλ’ ἐκείνουσ μὲν ἐῶμεν, ὦ Ζεύξιππε· "τὸ δ’ ἐν ἀρχῇ τῶν λόγων ῥηθὲν πρὸσ τοὺσ ἄνδρασ, ὡσ οὐκ ἔστι ξῆν κατ’ αὐτούσ, τί οὐ μᾶλλον, ἐπεὶ κέκμηκεν οὗτοσ, αὐτοὶ δι’ ἑαυτῶν περαίνομεν ἅμα καὶ Θέωνα παραλαβόντεσ; πρὸ ἡμῶν.

νῦν αὖτε σκοπὸν ἄλλον, εἰ δοκεῖ, θέμενοι τοιαύτῃ τινὶ δίκῃ μετίωμεν ὑπὲρ τῶν φιλοσόφων τοὺσ ἄνδρασ· ἀποδεῖξαι γάρ, ἄνπερ ᾖ δυνατόν, ἐπιχειρήσωμεν, ὅτι μηδὲ ζῆν ἡδέωσ ἔστιν κατ’ αὐτούσ.

"εἰσ τὴν γαστέρα τοῖσ ἀνδράσιν ἐοίκασ ἐναλεῖσθαι, καὶ τὴν περὶ τῶν κρεῶν ἐπάξειν, ἀφαιρούμενοσ ἡδονὴν ἀνθρώπων βοώντων οὐ γὰρ πυγμάχοι εἰμὲν ἀμύμονεσ οὐδὲ ῥήτορεσ οὐδὲ προστάται δήμων οὐδ’ ἄρχοντεσ, ἀεὶ δ’ ἡμῖν δαίσ τε φίλη καὶ πᾶσα διὰ σαρκὸσ ἐπιτερπὴσ κίνησισ ἐφ’ ἡδονὴν τινα καὶ χαρὰν ψυχῆσ ἀναπεμπομένη. "δοκεῖσ οὖν μοι μὴ τὸ ἐάρ ἐξαιρεῖν ὥσ φασιν, ἀλλὰ τὸ ζῆν ἀφαιρεῖσθαι τοὺσ ἄνδρασ, εἰ τὸ ζῆν ἡδέωσ μὴ ἀπολείψεισ αὐτοῖσ. "εἰ δοκιμάζεισ τὸν λόγον, αὐτὸσ οὐ χρῇ παρόντι;

"ἀκροώμενοσ καὶ ἀποκρινόμενοσ, ἂν δέησθε· "καὶ λείαν ἔχων ὁδὸν ἀπετάφρευσασ ἡμῖν πρὸσ τὸν λόγον, οὐκ ἐάσασ περὶ τοῦ καλοῦ πρότερον εὐθύνασ ὑποσχεῖν τὴν αἱρ́εσιν.

"ἀνθρώπουσ γάρ, ἡδονὴν ὑποτιθεμένουσ τέλοσ, οὐκ ἔστιν ἐξελάσαι τοῦ ἡδέωσ ζῆν ῥᾴδιον· "τοῦ δὲ καλῶσ ἐκπεσόντεσ ἅμα καὶ τοῦ ἡδέωσ συνεξέπιπτον· "ἐπεὶ τὸ ἡδέωσ ζῆν ἄνευ τοῦ καλῶσ ἀνύπαρκτόν ἐστιν, ὡσ αὐτοὶ λέγουσι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION