Plato, Epistles, Letter 7 92:

εἰ δὲ μή, μήτ’ ἐμὲ μήτ’ ἄλλον κοινωνὸν παρακαλεῖν ἐπὶ τὸν μὴ πειθόμενον τοῖσ νῦν ἐπεσταλμένοισ. ταῦτα γάρ ἐστιν ἀδελφὰ ὧν τε δίων ὧν τ’ ἐγὼ ἐπεχειρήσαμεν Συρακούσαισ εὖ φρονοῦντεσ συμπρᾶξαι, δεύτερα μήν· πρῶτα δ’ ἦν ἃ τὸ πρῶτον ἐπεχειρήθη μετ’ αὐτοῦ Διονυσίου πραχθῆναι πᾶσιν κοινὰ ἀγαθά, τύχη δέ τισ ἀνθρώπων κρείττων διεφόρησεν.