Lucian, Dialogi meretricii, Λεόντιχοσ, Χηνίδασ και Ὑμνίσ. 5:

(루키아노스, Dialogi meretricii, Λεόντιχοσ, Χηνίδασ και Ὑμνίσ. 5:)

μεῖνον, ὦ Ὑμνί, μεῖνον ‐ ἀπελήλυθε. σὺ γάρ, ὦ Λεόντιχε, ἀφελῆ παιδίσκην κατεφόβησασ ἐπισείων λόφουσ καὶ ἀπιθάνουσ ἀριστείασ διεξιών· ἐγὼ δὲ ἑώρων εὐθὺσ ὅπωσ χλωρὰ ἐγένετο ἔτι σου τὰ κατὰ τὸν λοχαγὸν ἐκεῖνα διηγουμένου καὶ συνέστειλε τὸ πρόσωπον καὶ ὑπέφριξεν, ἐπεὶ καὶ διακόψαι τὴν κεφαλὴν ἔφησ. ὠίμην ἐρασμιώτεροσ αὐτῇ φανεῖσθαι. ἀλλὰ καὶ σύ με προσαπολώλεκασ, ὦ Χηνίδα, τὸ μονομάχιον ὑποβαλών. οὐκ ἔδει γὰρ συνεπιψεύδεσθαί σοι ὁρῶντα τὴν αἰτίαν τῆσ ἀλαζονείασ; σὺ δὲ πολὺ φοβερώτερον αὐτὸ ἐποίησασ. ἔστω γάρ, ἀπέτεμεσ τοῦ κακοδαίμονοσ Παφλαγόνοσ τὴν κεφαλήν, τί καὶ κατέπηξασ αὐτὴν ἐπὶ τῆσ σαρίσησ, ὥστε σου καταρρεῖν τὸ αἷμα;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION