헬라어 문장 검색 - ΕπιξτέΩορκσ́04́18́

(에픽테토스, Works, book 2, Πῶσ ἀγωνιστέον πρὸσ τὰσ φαντασίασ.)

Πᾶσα ἕξισ καὶ δύναμισ ὑπὸ τῶν καταλλήλων ἔργων συνέχεται καὶ αὔξεται, ἡ περιπατητικὴ ὑπὸ τοῦ περιπατεῖν, ἡ τροχαστικὴ ὑπὸ τοῦ τρέχειν. ἂν θέλῃσ ἀναγνωστικὸσ εἶναι, ἀναγίγνωσκε·

ἂν γραφικόσ, γράφε. ὅταν δὲ τριάκοντα ἐφεξῆσ ἡμέρασ μὴ ἀναγνῷσ, ἀλλ’ ἄλλο τι πράξῃσ, γνώσῃ τὸ γινόμενον. οὕτωσ κἂν ἀναπέσῃσ δέκα ἡμέρασ, ἀναστὰσ ἐπιχείρησον μακροτέραν ὁδὸν περιπατῆσαι καὶ ὄψει, πῶσ σου τὰ σκέλη παραλύεται.

καθόλου οὖν εἴ τι ποιεῖν ἐθέλῃσ, ἑκτικὸν ποίει αὐτό·

εἴ τι μὴ ποιεῖν ἐθέλῃσ, μὴ ποίει αὐτό, ἀλλ’ ἔθισον ἄλλο τι πράττειν μᾶλλον ἀντ’ αὐτοῦ. οὕτωσ ἔχει καὶ ἐπὶ τῶν ψυχικῶν·

ὅταν ὀργισθῇσ, γίγνωσκε ὅτι οὐ μόνον σοι τοῦτο γέγονεν κακόν, ἀλλ’ ὅτι καὶ τὴν ἕξιν ηὔξησασ καὶ ὡσ πυρὶ φρύγανα παρέβαλεσ. ὅταν ἡττηθῇσ τινοσ ἐν συνουσίᾳ, μὴ τὴν μίαν ἧτταν ταύτην λογίζου, ἀλλ’ ὅτι καὶ τὴν ἀκρασίαν σου τέτροφασ, ἐπηύξησασ.

ἀδύνατον γὰρ ἀπὸ τῶν καταλλήλων ἔργων μὴ καὶ τὰσ ἕξεισ καὶ τὰσ δυνάμεισ τὰσ μὲν ἐμφύεσθαι μὴ πρότερον οὔσασ, τὰσ δ’ ἐπιτείνεσθαι καὶ ἰσχυροποιεῖσθαι.

Οὕτωσ ἀμέλει καὶ τὰ ἀρρωστήματα ὑποφύεσθαι λέγουσιν οἱ φιλόσοφοι.

ὅταν γὰρ ἅπαξ ἐπιθυμήσῃσ ἀργυρίου, ἂν μὲν προσαχθῇ λόγοσ εἰσ αἴσθησιν ἄξ[ι]ων τοῦ κακοῦ, πέπαυταί τε ἡ ἐπιθυμία καὶ τὸ ἡγεμονικὸν ἡμῶν εἰσ τὸ ἐξαρχῆσ ἀποκατέστη· ἐὰν δὲ μηδὲν προσαγάγῃσ εἰσ θεραπείαν, οὐκέτι εἰσ ταὐτὰ ἐπάνεισιν, ἀλλὰ πάλιν ἐρεθισθὲν ὑπὸ τῆσ καταλλήλου φαντασίασ θᾶττον ἢ πρότερον ἐξήφθη πρὸσ τὴν ἐπιθυμίαν.

καὶ τούτου συνεχῶσ γινομένου τυλοῦται λοιπὸν καὶ τὸ ἀρρώστημα βεβαιοῖ τὴν φιλαργυρίαν. ὁ γὰρ πυρέξασ, εἶτα παυσάμενοσ οὐχ ὁμοίωσ ἔχει τῷ πρὸ τοῦ πυρέξαι, ἂν μή τι θεραπευθῇ εἰσ ἅπαν.

τοιοῦτόν τι καὶ ἐπὶ τῶν τῆσ ψυχῆσ παθῶν γίνεται.

ἴχνη τινὰ καὶ μώλωπεσ ἀπολείπονται ἐν αὐτῇ, οὓσ εἰ μή τισ ἐξαλείψῃ καλῶσ, πάλιν κατὰ τῶν αὐτῶν μαστιγωθεὶσ οὐκέτι μώλωπασ, ἀλλ’ ἕλκη ποιεῖ. μὴ τρέφε σου τὴν ἕξιν, μηδὲν αὐτῇ παράβαλλε αὐξητικόν.

τὴν πρώτην ἡσύχασον καὶ τὰσ ἡμέρασ ἀρίθμει ἃσ οὐκ ὠργίσθησ. "καθ’ ἡμέραν εἰώθειν ὀργίζεσθαι, νῦν παρ’ ἡμέραν, εἶτα παρὰ δύο, εἶτα παρὰ τρεῖσ.

" ἂν δὲ καὶ τριάκοντα παραλίπῃσ, ἐπίθυσον τῷ θεῷ. ἡ γὰρ ἕξισ ἐκλύεται τὴν πρώτην, εἶτα καὶ παντελῶσ ἀναιρεῖται. "σήμερον οὐκ ἐλυπήθην οὐδ’ αὔριον οὐδ’ ἐφεξῆσ διμήνῳ καὶ τριμήνῳ·

ἀλλὰ προσέσχον γενομένων τινῶν ἐρεθιστικῶν. " γίγνωσκε ὅτι κομψῶσ σοί ἐστιν. "σήμερον καλὸν ἰδὼν ἢ καλὴν οὐκ εἶπον αὐτὸσ ἐμαυτῷ ὅτι "ὤφελόν τισ μετὰ ταύτησ ἐκοιμήθη" καὶ "μακάριοσ ὁ ἀνὴρ αὐτῆσ"·

ὁ γὰρ τοῦτ’ εἰπὼν "μακάριοσ" καὶ " 3ὁ μοιχόσ"· οὐδὲ τὰ ἑξῆσ ἀναζωγραφῶ, παροῦσαν αὐτὴν καὶ ἀποδυομένην καὶ παρακατακλινομένην.

καταψῶ τὴν κορυφήν μου καὶ λέγω·

εὖ, Ἐπίκτητε, κομψὸν σοφισμάτιον ἔλυσασ, πολλῷ κομψότερον τοῦ Κυριεύοντοσ. ἂν δὲ καὶ βουλομένου τοῦ γυναικαρίου καὶ νεύοντοσ καὶ προσπέμποντοσ, ἂν δὲ καὶ ἁπτομένου καὶ συνεγγίζοντοσ ἀπόσχωμαι καὶ νικήσω, τοῦτο μὲν ἤδη τὸ σόφισμα ὑπὲρ τὸν Ψευδόμενον, ὑπὲρ τὸν Ἡσυχάζοντα.

ἐπὶ τούτῳ καὶ μέγα φρονεῖν ἄξιον, οὐκ ἐπὶ τῷ τὸν Κυριεύοντα ἐρωτῆσαι. Πῶσ οὖν γένηται τοῦτο; θέλησον ἀρέσαι αὐτόσ ποτε σεαυτῷ, θέλησον καλὸσ φανῆναι τῷ θεῷ·

ἐπιθύμησον καθαρὸσ μετὰ καθαροῦ σαυτοῦ γενέσθαι καὶ μετὰ τοῦ θεοῦ. εἶθ’ ὅταν προσπίπτῃ σοί τισ φαντασία τοιαύτη, Πλάτων μὲν ὅτι ἴθι ἐπὶ τὰσ ἀποδιοπομπήσεισ, ἴθι ἐπὶ θεῶν ἀποτροπαίων ἱερὰ ἱκέτησ·

ἀρκεῖ κἂν ἐπὶ τὰσ τῶν καλῶν καὶ ἀγαθῶν ἀνδρῶν συνουσίασ ἀποχωρήσασ πρὸσ τούτῳ γίνῃ ἀντεξετάζων, ἄν τε τῶν ζώντων τινὰ ἔχῃσ ἄν τε τῶν ἀποθανόντων.

ἄπελθε πρὸσ Σωκράτη καὶ ἴδε αὐτὸν συγκατακείμενον Ἀλκιβιάδῃ καὶ διαπαίζοντα αὐτοῦ τὴν ὡρ́αν.

ἐνθυμήθητι οἱάν νίκην ποτὲ ἔγνω ἐκεῖνοσ νενικηκότα ἑαυτόν, οἱᾶ Ὀλύμπια, πόστοσ ἀφ’ Ἡρακλέουσ ἐγένετο· ἵνα τισ, νὴ τοὺσ θεούσ, δικαίωσ ἀσπάζηται αὐτὸν "χαῖρε, παράδοξε", οὐχὶ τοὺσ σαπροὺσ τούτουσ πύκτασ καὶ παγκρατιαστὰσ οὐδὲ τοὺσ ὁμοίουσ αὐτοῖσ, τοὺσ μονομάχουσ. ταῦτα ἀντιθεὶσ νικήσεισ τὴν φαντασίαν, οὐχ ἑλκυσθήσῃ ὑπ’ αὐτῆσ.

τὸ πρῶτον δ’ ὑπὸ τῆσ ὀξύτητοσ μὴ συναρπασθῇσ, ἀλλ’ εἰπὲ "ἔκδεξαί με μικρόν, φαντασία·

ἄφεσ ἴδω τίσ εἶ καὶ περὶ τίνοσ, ἄφεσ σε δοκιμάσω. " καὶ τὸ λοιπὸν μὴ ἐφῇσ αὐτῇ προάγειν ἀναζωγραφούσῃ τὰ ἑξῆσ.

εἰ δὲ μή, οἴχεταί σε ἔχουσα ὅπου ἂν θέλῃ. ἀλλὰ μᾶλλον ἄλλην τινὰ ἀντεισάγαγε καλὴν καὶ γενναίαν φαντασίαν καὶ ταύτην τὴν ῥυπαρὰν ἔκβαλε. κἂν ἐθισθῇσ οὕτωσ γυμνάζεσθαι, ὄψει, οἱοῖ ὦμοι γίνονται, οἱᾶ νεῦρα, οἱοῖ τόνοι·

νῦν δὲ μόνον τὰ λογάρια καὶ πλέον οὐδὲ ἕν. Οὗτόσ ἐστιν ὁ ταῖσ ἀληθείαισ ἀσκητὴσ ὁ πρὸσ τὰσ τοιαύτασ φαντασίασ γυμνάζων ἑαυτόν.

μεῖνον, τάλασ, μὴ συναρπασθῇσ.

μέγασ ὁ ἀγών ἐστιν, θεῖον τὸ ἔργον, ὑπὲρ βασιλείασ, ὑπὲρ ἐλευθερίασ, ὑπὲρ εὐροίασ, ὑπὲρ ἀταραξίασ. τοῦ θεοῦ μέμνησο, ἐκεῖνον ἐπικαλοῦ βοηθὸν καὶ παραστάτην ὡσ τοὺσ Διοσκόρουσ ἐν χειμῶνι οἱ πλέοντεσ.

ποῖοσ γὰρ μείζων χειμὼν ἢ ὁ ἐκ φαντασιῶν ἰσχυρῶν καὶ ἐκκρουστικῶν τοῦ λόγου; αὐτὸσ γὰρ ὁ χειμὼν τί ἄλλο ἐστὶν ἢ φαντασία; ἐπεί τοι ἆρον τὸν φόβον τοῦ θανάτου καὶ φέρε ὅσασ θέλεισ βροντὰσ καὶ ἀστραπὰσ καὶ γνώσῃ, ὅση γαλήνη ἐστὶν ἐν τῷ ἡγεμονικῷ καὶ εὐδία.

ἂν δ’ ἅπαξ ἡττηθεὶσ εἴπῃσ ὅτι ὕστερον νικήσεισ, εἶτα πάλιν τὸ αὐτό, ἴσθι ὅτι οὕτωσ ποθ’ ἕξεισ κακῶσ καὶ ἀσθενῶσ, ὥστε μηδ’ ἐφιστάνειν ὕστερον ὅτι ἁμαρτάνεισ, ἀλλὰ καὶ ἀπολογίασ ἄρξῃ πορίζειν ὑπὲρ τοῦ πράγματοσ·

καὶ τότε βεβαιώσεισ τὸ τοῦ Ἡσιόδου, ὅτι ἀληθέσ ἐστιν αἰεὶ δ’ ἀμβολιεργὸσ ἀνὴρ ἄτῃσι παλαίει.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Epictetus, Works, book 2, Πῶσ ἀγωνιστέον πρὸσ τὰσ φαντασίασ.

(에픽테토스, Works, book 2, Πῶσ ἀγωνιστέον πρὸσ τὰσ φαντασίασ.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION