헬라어 문장 검색 - ΕπιξτέΩορκσ́04́13́

(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ τοῦ ἀγωνιᾶν.)

Ὅταν ἀγωνιῶντα ἴδω ἄνθρωπον, λέγω· οὗτοσ τί ποτε θέλει; εἰ μὴ τῶν οὐκ ἐφ’ αὑτῷ τι ἤθελεν, πῶσ ἂν ἔτι ἠγωνία; διὰ τοῦτο καὶ ὁ κιθαρῳδὸσ μόνοσ μὲν ᾄδων οὐκ ἀγωνιᾷ, εἰσ θέατρον δ’ εἰσερχόμενοσ, κἂν λίαν εὔφωνοσ ᾖ καὶ καλῶσ κιθαρίζῃ·

οὐ γὰρ ᾆσαι μόνον θέλει καλῶσ, ἀλλὰ καὶ εὐδοκιμῆσαι, τοῦτο δ’ οὐκέτι ἐστὶν ἐπ’ αὐτῷ. λοιπὸν οὗ μὲν ἡ ἐπιστήμη αὐτῷ πρόσεστιν, ἐκεῖ τὸ θάρσοσ·

φέρε ὃν θέλεισ ἰδιώτην καὶ οὐκ ἐπιστρέφεται· ὅπου δ’ οὐκ οἶδεν οὐδὲ μεμελέτηκεν, ἐκεῖ ἀγωνιᾷ. τί δ’ ἔστι τοῦτο;

οὐκ οἶδεν, τί ἐστιν ὄχλοσ οὐδὲ τί ὄχλου ἔπαινοσ· ἀλλὰ τὴν νήτην μὲν τύπτειν ἔμαθεν καὶ τὴν ὑπάτην, ἔπαινοσ δ’ ὁ παρὰ τῶν πολλῶν τί ἐστι καὶ τίνα δύναμιν ἔχει ἐν βίῳ οὔτε οἶδεν οὔτε μεμελέτηκεν αὐτό. ἀνάγκη λοιπὸν τρέμειν καὶ ὠχριᾶν.

κιθαρῳδὸν μὲν οὖν οὐ δύναμαι εἰπεῖν μὴ εἶναι, ὅταν ἴδω τινὰ φοβούμενον, ἄλλο δέ τι δύναμαι εἰπεῖν καὶ οὐδὲ ἕν, ἀλλὰ πολλά. καὶ πρῶτον πάντων ξένον αὐτὸν καλῶ καὶ λέγω·

οὗτοσ ὁ ἄνθρωποσ οὐκ οἶδεν ποῦ τῆσ γῆσ ἐστιν, ἀλλ’ ἐκ τοσούτου χρόνου ἐπιδημῶν ἀγνοεῖ τοὺσ νόμουσ τῆσ πόλεωσ καὶ τὰ ἔθη καὶ τί ἔξεστι καὶ τί οὐκ ἔξεστιν. ἀλλ’ οὐδὲ νομικόν τινα παρέλαβεν πώποτε τὸν ἐροῦντα αὐτῷ καὶ ἐξηγησόμενον τὰ νόμιμα· ἀλλὰ διαθήκην μὲν οὐ γράφει μὴ εἰδὼσ πῶσ δεῖ γράφειν ἢ παραλαβὼν τὸν εἰδότα οὐδ’ ἐγγύην ἄλλωσ σφραγίζεται ἢ ἀσφάλειαν γράφει, ὀρέξει δὲ χρῆται δίχα νομικοῦ καὶ ἐκκλίσει καὶ ὁρμῇ καὶ ἐπιβολῇ καὶ προθέσει.

πῶσ δίχα νομικοῦ;

οὐκ οἶδεν ὅτι θέλει τὰ μὴ διδόμενα καὶ οὐ θέλει τὰ ἀναγκαῖα καὶ οὐκ οἶδεν οὔτε τὰ ἴδια οὔτε τὰ ἀλλότρια. εἰ δέ γ’ ᾔδει, οὐδέποτ’ ἂν ἐνεποδίζετο, οὐδέποτ’ ἐκωλύετο, οὐκ ἂν ἠγωνία. πῶσ γὰρ οὔ;

φοβεῖταί τισ οὖν ὑπὲρ τῶν μὴ κακῶν; ‐ Οὔ. ‐ Τί δ’; ὑπὲρ τῶν κακῶν μέν, ἐπ’ αὐτῷ δ’ ὄντων ὥστε μὴ συμβῆναι; ‐ Οὐδαμῶσ.

‐ Εἰ οὖν τὰ μὲν ἀπροαίρετα οὔτ’ ἀγαθὰ οὔτε κακά, τὰ προαιρετικὰ δὲ πάντα ἐφ’ ἡμῖν καὶ οὔτ’ ἀφελέσθαι τισ ἡμῶν αὐτὰ δύναται οὔτε περιποιῆσαι ἃ οὐ θέλομεν αὐτῶν, ποῦ ἔτι τόποσ ἀγωνίασ; ἀλλὰ περὶ τοῦ σωματίου ἀγωνιῶμεν, ὑπὲρ τοῦ κτησιδίου, περὶ τοῦ τί δόξει τῷ Καίσαρι, περὶ τῶν ἔσω δ’ οὐδενόσ.

μή τι περὶ τοῦ μὴ ψεῦδοσ ὑπολαβεῖν; ‐ Οὔ· ἐπ’ ἐμοὶ γάρ ἐστιν. ‐ Μή τι τοῦ ὁρμῆσαι παρὰ φύσιν; ‐ Οὐδὲ περὶ τούτου. 3.

χρῶμα γὰρ οὐ μεταβάλλει οὐδὲν ἄλλο οὐδὲ τρόμον ποιεῖ οὐδὲ ψόφον τῶν ὀδόντων οὐδὲ μετοκλάζει καὶ ἐπ’ ἀμφοτέρουσ πόδασ ἵζει. διὰ τοῦτο Ζήνων μὲν Ἀντιγόνῳ μέλλων ἐντυγχάνειν οὐκ ἠγωνία·

ἃ γὰρ οὗτοσ ἐθαύμαζεν, τούτων οὐδενὸσ εἶχεν ἐκεῖνοσ ἐξουσίαν, ὧν δ’ εἶχεν ἐκεῖνοσ οὐκ ἐπεστρέφετο οὗτοσ· Ἀντίγονοσ δὲ Ζήνωνι μέλλων ἐντυγχάνειν ἠγωνία, καὶ εἰκότωσ·

ἤθελε γὰρ ἀρέσκειν αὐτῷ, τοῦτο δ’ ἔξω ἔκειτο· οὗτοσ δ’ ἐκείνῳ οὐκ ἤθελεν, οὐδὲ γὰρ ἄλλοσ τισ τεχνίτησ τῷ ἀτέχνῳ. Ἐγώ σοι ἀρέσαι θέλω; ἀντὶ τίνοσ;

οἶδασ γὰρ τὰ μέτρα, καθ’ ἃ κρίνεται ἄνθρωποσ ὑπ’ ἀνθρώπου; μεμέλ[ετ]ηκέ σοι γνῶναι, τί ἐστιν ἀγαθὸσ ἄνθρωποσ καὶ τί κακὸσ καὶ πῶσ ἑκάτερον γίγνεται; διὰ τί οὖν σὺ αὐτὸσ ἀγαθὸσ οὐκ εἶ; ‐ Πῶσ, φησίν, οὐκ εἰμί;

‐ Ὅτι οὐδεὶσ ἀγαθὸσ πενθεῖ οὐδὲ στενάζει, οὐδεὶσ οἰμώζει, οὐδεὶσ ὠχριᾷ καὶ τρέμει οὐδὲ λέγει "πῶσ μ’ ἀποδέξεται, πῶσ μου ἀκούσει; " ἀνδράποδον, ὡσ ἂν αὐτῷ δοκῇ.

τί οὖν σοὶ μέλει περὶ τῶν ἀλλοτρίων; νῦν οὐκ ἐκείνου ἁμάρτημά ἐστι τὸ κακῶσ ἀποδέξασθαι τὰ παρὰ σοῦ; ‐ Πῶσ γὰρ οὔ; ‐ Δύναται δ’ ἄλλου μὲν εἶναι ἁμάρτημα, ἄλλου δὲ κακόν; ‐ Οὔ. ‐ Τί οὖν ἀγωνιᾷσ ὑπὲρ τῶν ἀλλοτρίων; ‐ Ναί·

ἀλλ’ ἀγωνιῶ, πῶσ ἐγὼ αὐτῷ λαλήσω. ‐ Εἶτ’ οὐκ ἔξεστι γὰρ ὡσ θέλεισ αὐτῷ λαλῆσαι; ‐ Ἀλλὰ δέδοικα μὴ ἐκκρουσθῶ. ‐ Μή τι γράφειν μέλλων τὸ Δίωνοσ ὄνομα δέδοικασ μὴ ἐκκρουσθῇσ;

ὅτι πᾶσα τέχνη ἰσχυρόν τι ἔχει καὶ θαρραλέον ἐν τοῖσ ἑαυτῆσ. ‐ Οὐδαμῶσ. ‐ Τί τὸ αἴτιον; οὐχ ὅτι μεμελέτηκασ γράφειν; ‐ Πῶσ γὰρ οὔ; ‐ Τί δ’; ἀναγιγνώσκειν μέλλων οὐχ ὡσαύτωσ ἂν εἶχεσ; ‐ Ὡσαύτωσ. ‐ Τί τὸ αἴτιον; λαλεῖν οὖν οὐ μεμελέτηκασ;

καὶ τί ἄλλο ἐμελέτασ ἐν τῇ σχολῇ; ‐ Συλλογισμοὺσ καὶ μεταπίπτοντασ. ‐ Ἐπὶ τί; οὐχ ὥστε ἐμπείρωσ διαλέγεσθαι; τὸ δ’ ἐμπείρωσ ἐστὶν οὐχὶ εὐκαίρωσ καὶ ἀσφαλῶσ καὶ συνετῶσ, ἔτι δ’ ἀπταίστωσ καὶ ἀπαραποδίστωσ, ἐπὶ πᾶσι δὲ τούτοισ τεθαρρηκότωσ; ‐ Ναί. ‐ Ἱππεὺσ οὖν ὢν εἰσ πεδίον ἐληλυθὼσ πρὸσ πεζὸν ἀγωνιᾶσ, ὅπου σὺ μεμελέτηκασ, ἐκεῖνοσ δ’ ἀμελέτητόσ ἐστιν;

‐ Ναί· ἀλλὰ ἐξουσίαν ἔχει ἀποκτεῖναί με. ‐ Λέγε οὖν τὰ ἀληθῆ, δύστηνε, καὶ μὴ ἀλαζονεύου μηδὲ φιλόσοφοσ εἶναι ἀξίου μηδὲ ἀγνόει σου τοὺσ κυρίουσ, ἀλλὰ μέχρισ ἂν ἔχῃσ ταύτην τὴν λαβὴν τὴν ἀπὸ τοῦ σώματοσ, ἀκολούθει παντὶ τῷ ἰσχυροτέρῳ.

λέγειν δὲ Σωκράτησ ἐμελέτα ὁ πρὸσ τοὺσ τυράννουσ οὕτωσ διαλεγόμενοσ, ὁ πρὸσ τοὺσ δικαστάσ, ὁ ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ.

λέγειν Διογένησ μεμελετήκει ὁ πρὸσ Ἀλέξανδρον οὕτωσ λαλῶν, ὁ πρὸσ Φίλιππον, ὁ πρὸσ τοὺσ πειρατάσ, ὁ πρὸσ τὸν ὠνησάμενον αὐτόν ἐκείνοισ, οἷσ μεμέλ[ετ]ηκεν, τοῖσ θαρροῦσι· σὺ δ’ ἐπὶ τὰ σαυτοῦ βάδιζε καὶ ἐκείνων ἀποστῇσ μηδέποτε·

εἰσ τὴν γωνίαν ἀπελθὼν κάθησο καὶ πλέκε συλλογισμοὺσ καὶ ἄλλῳ πρότεινε· οὐκ ἔστι δ’ ἐν σοὶ πόλεοσ ἡγεμὼν ἀνήρ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Epictetus, Works, book 2, Περὶ τοῦ ἀγωνιᾶν.

(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ τοῦ ἀγωνιᾶν.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION