뜻

2. 처벌하다, 벌금을 과하다, 선고하다
3. 벌주다, 처벌하다

1. to cause loss or do damage to, will suffer, losses
2. to fine, amerce, mulct in, to be fined or amerced in, wilt lose
3. to punish

유사 형태

• ζημίαν (192)
• ζημίας (126)
• ζημία (91)
• ζημιοῦν (34)
• ζημίαις (27)
• ζημιούσθω (24)
• ζημιῶσαι (24)
• ζημίᾳ (20)
• ζημιοῦται (10)
• ζημίαι (10)
• ζημιοῖ (10)
• ζημίην (8)
• ζημιῶδες (8)
• ζημιῶν (7)
• ζημιοῦσι (6)
• ζημιωθεὶς (5)
• ζημιώσας (5)
• ζημιοῦσιν (5)
• ζημιοῖτο (4)
• ζημιῶσαί (4)
• ζημιώσῃ (4)
• ζημιωθείς (4)
• ζημίη (4)
• ζημιώσειν (3)
• ζημιοῦντα (3)
• ζημιοῦσα (2)
• ζημιούτω (2)
• ζημιοῦτε (2)
• ζημιωθῇς (2)
• ζημιώσετε (2)
• ζημίης (1)
• ζημιώματά (1)
• ζημιωθῆς (1)
• ζημιώσεαι (1)
• ζημιώσωσι (1)
• ζη[μίας (1)
• ζημίωμα (1)
• ζημιοῖντο (1)
• ζημιώδη (1)
• ζημιωθῆτε (1)
• ζημιῶμαι (1)
• ζημιώσασα (1)
• ζημιώσων (1)
• ζημιοῖς (1)
• ζημιώδους (1)
• ζημιώσαι (1)
• ζημιώσεων (1)
• ζημιούσης (1)
• ζημιώματι (1)
• ζημιωθήσῃ (1)
• ζημιώσειε (1)
• ζημιῶτε (1)
• ζημιοῦταί (1)
• ζημίωμά (1)
• ζημιωθῇ (1)
• ζημιώσῃς (1)
• ζημιοῖο (1)
• ζημιώδης (1)
• ζημιωθείη (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.