Sense

1. to make angry, provoke to anger, irritate
2. to grow angry, be wroth, with

Examples

• καὶ ὀργὴν μεγάλην ἐγὼ ὀργίζομαι ἐπὶ τὰ ἔθνη τὰ συνεπιτιθέμενα, ἀνθ̓ ὧν μὲν ἐγὼ ὠργίσθην ὀλίγα, αὐτοὶ δὲ συνεπέθεντο εἰσ κακά. (Septuagint, Prophetia Zachariae 1:15)
• ὀργίζομαι γὰρ δικαίωσ ἐν τῷ μέρει. (Lucian, Dialogi meretricii, 5:11)
• "ἐγὼ γὰρ ὀργίζομαι. (Plutarch, Adversus Colotem, section 2 3:2)
• "ὀργίζομαί σοι, εἶπεν, ὅτι πολλὰσ ἔχεισ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 49 4:1)
• "ὅθεν ἡμεροῦνται καὶ τοῖσ ἀνθρωπίνοισ παραδείγμασιν, ἀκούοντεσ ὡσ Πλάτων τε τὴν βακτηρίαν ἀνατεινάμενοσ τῷ παιδὶ πολὺν ἔστη χρόνον, ὡσ αὐτὸσ ἔφη, τὸν θυμὸν κολάζων καὶ Ἀρχύτασ οἰκετῶν τινα πλημμέλειαν ἐν ἀγρῷ καὶ ἀταξίαν καταμαθών, εἶθ’ ἑαυτοῦ συναισθανόμενοσ ἐμπαθέστερον ἔχοντοσ καὶ τραχύτερον πρὸσ αὐτούσ, οὐδὲν ἐποίησεν ἀλλ’ ἢ τοσοῦτον ἀπιών εὐτυχεῖτ’ εἶπεν ὅτι ὀργίζομαι ὑμῖν. (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 510)

Similar forms

• ὀργισθεὶς (64)
• ὄργια (59)
• ὀργίζεται (25)
• ὀργίζεσθε (22)
• ὀργίων (16)
• ὀργίλοι (15)
• ὀργίλος (9)
• ὀργίζῃ (9)
• ὀργίλον (9)
• ὀργίλως (9)
• ὀργισθῇς (7)
• ὀργιλότης (6)
• ὀργιεῖσθε (5)
• ὀργίζομαι (5)
• ὀργισθείη (4)
• ὀργισθείς (4)
• ὄργι (3)
• ὀργιστέον (3)
• ὀργίλων (3)
• ὀργίζου (3)
• ὀργίλου (3)
• ὀργίλῳ (3)
• ὀργιεῖσθ (2)
• ὀργιασμοῦ (2)
• ὀργίζοιτο (2)
• ὀργίοις (2)
• ὀργισθὲν (2)
• ὀργίζηται (2)
• ὀργισθῆτε (2)
• ὄργιά (2)
• ὀργιαστὴν (2)
• ὀργίσαι (2)
• ὀργισθῇ (2)
• ὀργιασμῶν (2)
• ὀργίζησθε (2)
• ὀργιάσαι (2)
• ὀργίλους (2)
• ὀργίσῃ (2)
• ὀργιαστάς (1)
• ὄργιον (1)
• ὀργισθέντ (1)
• ὀργίζοι (1)
• ὀργιάζοιτ (1)
• ὀργίσθητε (1)
• ὀργιάσων (1)
• ὀργίλα (1)
• ὀργίσας (1)
• ὀργίζεσθ (1)
• ὀργιασταὶ (1)
• ὀργιάζωσι (1)
• ὀργισθήτω (1)
• ὀργιασμοὶ (1)
• ὀργιάζειν (1)
• ὀργίλης (1)
• ὀργίζομαί (1)
• ὀργίζοιτ (1)
• ὀργιάζων (1)
• ὀργίλοις (1)
• ὀργισθῆτέ (1)
• ὀργιάζει (1)
• ὀργίλη (1)
• ὀργισθήσῃ (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.