Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐξοργίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐξοργίζω ἐξοργιῶ

Structure: ἐξ (Prefix) + ὀργίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to enrage, to be furious

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξοργίζω ἐξοργίζεις ἐξοργίζει
Dual ἐξοργίζετον ἐξοργίζετον
Plural ἐξοργίζομεν ἐξοργίζετε ἐξοργίζουσιν*
SubjunctiveSingular ἐξοργίζω ἐξοργίζῃς ἐξοργίζῃ
Dual ἐξοργίζητον ἐξοργίζητον
Plural ἐξοργίζωμεν ἐξοργίζητε ἐξοργίζωσιν*
OptativeSingular ἐξοργίζοιμι ἐξοργίζοις ἐξοργίζοι
Dual ἐξοργίζοιτον ἐξοργιζοίτην
Plural ἐξοργίζοιμεν ἐξοργίζοιτε ἐξοργίζοιεν
ImperativeSingular ἐξόργιζε ἐξοργιζέτω
Dual ἐξοργίζετον ἐξοργιζέτων
Plural ἐξοργίζετε ἐξοργιζόντων, ἐξοργιζέτωσαν
Infinitive ἐξοργίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξοργιζων ἐξοργιζοντος ἐξοργιζουσα ἐξοργιζουσης ἐξοργιζον ἐξοργιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξοργίζομαι ἐξοργίζει, ἐξοργίζῃ ἐξοργίζεται
Dual ἐξοργίζεσθον ἐξοργίζεσθον
Plural ἐξοργιζόμεθα ἐξοργίζεσθε ἐξοργίζονται
SubjunctiveSingular ἐξοργίζωμαι ἐξοργίζῃ ἐξοργίζηται
Dual ἐξοργίζησθον ἐξοργίζησθον
Plural ἐξοργιζώμεθα ἐξοργίζησθε ἐξοργίζωνται
OptativeSingular ἐξοργιζοίμην ἐξοργίζοιο ἐξοργίζοιτο
Dual ἐξοργίζοισθον ἐξοργιζοίσθην
Plural ἐξοργιζοίμεθα ἐξοργίζοισθε ἐξοργίζοιντο
ImperativeSingular ἐξοργίζου ἐξοργιζέσθω
Dual ἐξοργίζεσθον ἐξοργιζέσθων
Plural ἐξοργίζεσθε ἐξοργιζέσθων, ἐξοργιζέσθωσαν
Infinitive ἐξοργίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξοργιζομενος ἐξοργιζομενου ἐξοργιζομενη ἐξοργιζομενης ἐξοργιζομενον ἐξοργιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξοργίω ἐξοργίεις ἐξοργίει
Dual ἐξοργίειτον ἐξοργίειτον
Plural ἐξοργίουμεν ἐξοργίειτε ἐξοργίουσιν*
OptativeSingular ἐξοργίοιμι ἐξοργίοις ἐξοργίοι
Dual ἐξοργίοιτον ἐξοργιοίτην
Plural ἐξοργίοιμεν ἐξοργίοιτε ἐξοργίοιεν
Infinitive ἐξοργίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξοργιων ἐξοργιουντος ἐξοργιουσα ἐξοργιουσης ἐξοργιουν ἐξοργιουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξοργίουμαι ἐξοργίει, ἐξοργίῃ ἐξοργίειται
Dual ἐξοργίεισθον ἐξοργίεισθον
Plural ἐξοργιοῦμεθα ἐξοργίεισθε ἐξοργίουνται
OptativeSingular ἐξοργιοίμην ἐξοργίοιο ἐξοργίοιτο
Dual ἐξοργίοισθον ἐξοργιοίσθην
Plural ἐξοργιοίμεθα ἐξοργίοισθε ἐξοργίοιντο
Infinitive ἐξοργίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξοργιουμενος ἐξοργιουμενου ἐξοργιουμενη ἐξοργιουμενης ἐξοργιουμενον ἐξοργιουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • θήγειν δὲ τὰσ ψυχὰσ τῶν ἱππέων καὶ ἐξοργίζειν πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ, ἅπερ ἀλκιμωτέρουσ ποιεῖ, διανενόησαι; (Xenophon, Memorabilia, , chapter 3 8:5)
  • ὥσπερ οὖν ἄνθρωπον ἥκιστ’ ἂν ὀργίζοι τισ ὁ μήτε λέγων χαλεπὸν μηδὲν μήτε ποιῶν, οὕτω καὶ ἵππον θυμοειδῆ ὁ μὴ ἀνιῶν ἥκιστ’ ἂν ἐξοργίζοι. (Xenophon, Minor Works, , chapter 9 3:2)

Synonyms

  1. to enrage

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION