Ancient Greek-English Dictionary Language

ζωγράφος

Noun; Transliteration:

Principal Part: ζωγράφος

Etym.: zwo/s, gra/fw

Sense

  1. one who paints from life or from nature, in metaphorical use

Examples

  • ὁ δὲ Πτολεμαῖοσ ὡσ ἂν καὶ τἆλλα οὐ κάρτα φρενήρησ τισ ὤν, ἀλλ’ ἐν κολακείᾳ δεσποτικῇ τεθραμμένοσ, οὕτωσ ἐξεκαύθη καὶ συνεταράχθη πρὸσ τῆσ παραδόξου ταύτησ διαβολῆσ, ὥστε μηδὲν τῶν εἰκότων λογισάμενοσ, μηδ’ ὅτι ἀντίτεχνοσ ἦν ὁ διαβάλλων μηδ’ ὅτι μικρότεροσ ἢ κατὰ τηλικαύτην προδοσίαν ζωγράφοσ, καὶ ταῦτα εὖ πεπονθὼσ ὑπ’ αὐτοῦ καὶ παρ’ ὁντινοῦν τῶν ὁμοτέχνων, τετιμημένοσ, ἀλλ’ οὐδὲ τὸ παράπαν εἰ ἐξέπλευσεν Ἀπελλῆσ ἐσ Τύρον ἐξετάσασ, εὐθὺσ ἐξεμήνιεν καὶ βοῆσ ἐνεπίμπλα τὰ βασίλεια τὸν ἀχάριστον κεκραγὼσ καὶ τὸν ἐπίβουλον καὶ συνωμότην. (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 3:1)
  • οὔκουν θαυμαστόν, εἰ ἀπίθανοσ οὕτωσ ζωγράφοσ ὢν καὶ τοῖσ πεπαιδευμένοισ ἐξομοιοῦσθαι ἐθέλεισ, πιστεύων τοῖσ τὰ τοιαῦτά σε ἐπαινοῦσι. (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 22:2)
  • ὃ δὲ πάντων ἀτοπώτατον εἶναί μοι ἔδοξεν, οὐκ ὀκνήσω καὶ τοῦτο εἰπεῖν οὐ γὰρ ἔχων ὁ ζωγράφοσ ὅθεν ἐξάψειε ταῖσ σειραῖσ τὰσ ἀρχάσ,^ ἅτε τῆσ δεξιᾶσ μὲν ἤδη τὸ ῥόπαλον, τῆσ λαιᾶσ δὲ τὸ τόξον ἐχούσησ, τρυπήσασ τοῦ θεοῦ τὴν γλῶτταν ἄκραν ἐξ ἐκείνησ ἑλκομένουσ αὐτοὺσ ἐποίησεν, καὶ ἐπέστραπταί γε εἰσ τοὺσ ἀγομένουσ μειδιῶν. (Lucian, Hercules, 3:5)
  • εἰ γὰρ Νικίασ ὁ ζῳγράφοσ οὕτωσ; (Plutarch, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 5 4:2)
  • ’ καὶ Ἀνδροκύδησ δ’ ὁ Κυζικηνὸσ ζωγράφοσ φίλιχθυσ ὤν, ὡσ ἱστορεῖ Πολέμων, ἐπὶ τοσοῦτον ἦλθεν ἡδυπαθείασ ὡσ καὶ τοὺσ περὶ τὴν Σκύλλαν ἰχθῦσ κατὰ σπουδὴν γράψαι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 25 2:2)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION