- ἐν Ἰνδοῖσ τοῖσ Μαχλαίοισ, οἳ τὰ λαιὰ τοῦ Ἰνδοῦ ποταμοῦ, εἰ κατὰ ῥοῦν αὐτοῦ βλέποισ, ἐπινεμόμενοι μέχρι πρὸσ τὸν Ὠκεανὸν καθήκουσι, παρὰ τούτοισ ἄλσοσ ἐστὶν ἐν περιφράκτῳ, οὐ πάνυ μεγάλῳ χωρίῳ, συνηρεφεῖ δέ· (Lucian, (no name) 6:2)
(루키아노스, (no name) 6:2)
- σοῦ μέντοι καὶ θαυμάσαιμ̓ ἂν ἐπιτιμῶντόσ μου τῷ νυνὶ βίῳ, εἴ γε ἐπιτιμῴησ, ὃν πρὸ πολλοῦ ᾔδεισ ἐπὶ ῥητορικῇ δημοσίᾳ μεγίστασ μισθοφορὰσ ἐνεγκάμενον, ὁπότε κατὰ θέαν τοῦ ἑσπερίου Ὠκεανοῦ καὶ τὴν Κελτικὴν ἅμα ἐπιὼν ἐνέτυχεσ ἡμῖν τοῖσ μεγαλομίσθοισ τῶν σοφιστῶν ἐναριθμουμένοισ. (Lucian, Apologia 34:3)
(루키아노스, Apologia 34:3)
- ἀμφὶ δ’ ἴτυν ῥέεν Ὠκεανὸσ πλήθοντι ἐοικώσ, πᾶν δὲ συνεῖχε σάκοσ πολυδαίδαλον, οἳ δὲ κατ’ αὐτὸν κύκνοι ἀερσιπόται μεγάλ’ ἤπυον, οἵ ῥά τε πολλοὶ νῆχον ἐπ’ ἄκρον ὕδωρ· (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 28:1)
(헤시오도스, 헤라클레스의 방패, Book Sh. 28:1)
- καὶ τοὶ μὲν ναίουσιν ἀκηδέα θυμὸν ἔχοντεσ ἐν μακάρων νήσοισι παρ’ Ὠκεανὸν βαθυδίνην, ὄλβιοι ἡρ́ωεσ, τοῖσιν μελιηδέα καρπὸν τρὶσ ἔτεοσ θάλλοντα φέρει ζείδωροσ ἄρουρα. (Hesiod, Works and Days, Book WD 20:4)
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 20:4)
- ἔνθεν ἀπορνύμεναι, κεκαλυμμέναι ἠέρι πολλῇ, ἐννύχιαι στεῖχον περικαλλέα ὄσσαν ἱεῖσαι, ὑμνεῦσαι Δία τ’ αἰγίοχον καὶ πότνιαν Ἥρην Ἀργεί̈ην, χρυσέοισι πεδίλοισ ἐμβεβαυῖαν, κούρην τ’ αἰγιόχοιο Διὸσ γλαυκῶπιν Ἀθήνην Φοῖβόν τ’ Ἀπόλλωνα καὶ Ἄρτεμιν ἰοχέαιραν ἠδὲ Ποσειδάωνα γεήοχον, ἐννοσίγαιον, καὶ Θέμιν αἰδοίην ἑλικοβλέφαρόν τ’ Ἀφροδίτην Ἥβην τε χρυσοστέφανον καλήν τε Διώνην Λητώ τ’ Ιἀπετόν τε ἰδὲ Κρόνον ἀγκυλομήτην Ηὦ τ’ Ηἔλιόν τε μέγαν λαμπράν τε Σελήνην Γαῖάν τ’ Ὠκεανόν τε μέγαν καὶ Νύκτα μέλαιναν ἄλλων τ’ ἀθανάτων ἱερὸν γένοσ αἰὲν ἐόντων. (Hesiod, Theogony, Book Th. 2:4)
(헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 2:4)
- νῦν δὲ ταῦτα ὑψηλὰ ὄντα καὶ ὑπερανεστηκότα καὶ ὁ Ὠκεανὸσ ἠρέμα πρὸσ τὸν ἥλιον ὑποστίλβων διεσήμαινέ μοι γῆν εἶναι τὸ ὁρώμενον. (Lucian, Icaromenippus, (no name) 12:3)
(루키아노스, Icaromenippus, (no name) 12:3)
- πᾷ φύγω, ξέναι, πολιὸν αἰθέρ’ ἀμ‐ πτάμενοσ ἢ πόντον, Ὠκεανὸσ ὃν ταυρόκρανοσ ἀγκάλαισ ἑλίσσων κυκλοῖ χθόνα; (Euripides, episode, lyric3)
(에우리피데스, episode, lyric3)
- ξυμμιγνυμένων δ’ ἑτέρων ἑτέροισ γένετ’ οὐρανὸσ ὠκεανόσ τε καὶ γῆ πάντων τε θεῶν μακάρων γένοσ ἄφθιτον. (Aristophanes, Birds, Parabasis, parabasis7)
(아리스토파네스, Birds, Parabasis, parabasis7)
- καὶ τρὶσ αὐτὸν ὁ περιρρέων τὴν οἰκουμένην Ὠκεανὸσ εἶδε νικῶντα. (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 11 3:2)
(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 11 3:2)