- μηδὲ ἀναμνήσῃς με, ὦ Μίκυλλε, οὕτω τρισάθλιος ἦν τότε, τοῖς μὲν ἔξω πᾶσιν ὅπερ ἔφησθα πανευδαίμων εἶναι δοκῶν, ἔνδοθεν δὲ μυρίαις ἀνίαις συνών. (Lucian, Gallus, (no name) 24:3)
(루키아노스, Gallus, (no name) 24:3)
- μόνος δ οὗτος τῶν ἀπολαυστικῶν καὶ δακτυλήθρας ἔχων ἐσθίειν λέγεται τὸ ὄψον, ἵν ὡς θερμότατον ὁ τρισάθλιος ἀναδιδῷ τῇ γλώττῃ. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 10 2:2)
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 10 2:2)
- θύρας, τρισάθλιος, γυνὴ κρατεῖ πάντων, ἐπιτάττει, μάχετ ἀεί. (Plutarch, De virtute et vitio, chapter, section 2 3:2)
(플루타르코스, De virtute et vitio, chapter, section 2 3:2)
- οὗτος μακάριος ἐν ἀγορᾷ νομίζεται, ὅταν δ ἀνοίξῃ τὴν θύραν, τρισάθλιος: (Plutarch, De tranquilitate animi, section 11 1:2)
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 11 1:2)
- οὗτος μακάριος ἐν ἀγορᾷ νομίζεται, ἐπὰν δ ἀνοίξῃ τὴν θύραν, τρισάθλιος: (Plutarch, De tranquilitate animi, section 11 3:3)
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 11 3:3)
