- λέγω δὲ αὐτὸ εἶναι οἱο῀ν καὶ ἡ τριὰς πέπονθε καὶ ἄλλα πολλά. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 767:1)
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 767:1)
- ἀλλ ὅμως οὕτως πέφυκε καὶ ἡ τριὰς καὶ ἡ πεμπτὰς καὶ ὁ ἥμισυς τοῦ ἀριθμοῦ ἅπας, ὥστε οὐκ ὢν ὅπερ τὸ περιττὸν ἀεὶ ἕκαστος αὐτῶν ἐστι περιττός: (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 767:4)
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 767:4)
- ἀνάρτιος ἄρα ἡ τριάς. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 795:1)
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 795:1)
- ὃ τοίνυν ἔλεγον ὁρίσασθαι, ποῖα οὐκ ἐναντία τινὶ ὄντα ὅμως οὐ δέχεται αὐτό, τὸ ἐναντίον - οἱο῀ν νῦν ἡ τριὰς τῷ ἀρτίῳ οὐκ οὖσα ἐναντία οὐδέν τι μᾶλλον αὐτὸ δέχεται, τὸ γὰρ ἐναντίον ἀεὶ αὐτῷ ἐπιφέρει, καὶ ἡ δυὰς τῷ περιττῷ καὶ τὸ πῦρ τῷ ψυχρῷ καὶ ἄλλα πάμπολλα - ἀλλ ὁρ´α δὴ εἰ οὕτως ὁρίζῃ, μὴ μόνον τὸ ἐναντίον τὸ ἐναντίον μὴ δέχεσθαι, ἀλλὰ καὶ ἐκεῖνο, ὃ ἂν ἐπιφέρῃ τι ἐναντίον ἐκείνῳ, ἐφ ὅτι ἂν αὐτὸ ἰῄ, αὐτὸ τὸ ἐπιφέρον τὴν τοῦ ἐπιφερομένου ἐναντιότητα μηδέποτε δέξασθαι. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 797:1)
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 797:1)
- μορφὴν τριχθαδίην Χαρίτων τριὰς ἀμφιπολεύει: (Unknown, Greek Anthology, book 5, chapter 260 1:3)
(작자 미상, Greek Anthology, book 5, chapter 260 1:3)