Sense

1. an only child, a darling child, born far away, living away from

Examples

• ὦ φίλτατ’, οὐδὲν ἄλλο, φίλτατοσ γὰρ εἶ, ἔχω σ’, Ὀρέστα, τηλύγετον χθονὸσ ἀπὸ πατρίδοσ Ἀργόθεν, ὦ φίλοσ. (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode, lyric 10:1)
• ἠέλιοσ, μήνη τε καὶ ἀμφίθέοντοσ ἀλῆται ξωοφόρου τοίην τοι ἐπεκλώσαντο γενέθλην ἕκτην μὲν βιότοιο φίλῃ παρὰ μητέρι μεῖναι ὀρφανὸν ὀγδοάτην δὲ μετ’ ἀντιβίοισιν ἀνάγκῃ θητεύειν, νόστον τε γυναῖκά τε παῖδά τ’ ἐπ’ αὐτῇ τηλύγετον δώσουσι θεοὶ τριτάτῃ ἐπὶ μοίρῃ· (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 14, chapter 1241)
• αἰαῖ, τηλύγετον δειλὸν τέκοσ, ἥμισυ πατρὸσ τοῦδε καὶ ἡ κρυερὸσ μέτρον ἑλὼν βιότου. (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 14, chapter 126 1:2)
• ὡσ δὲ πατὴρ ὃν παῖδα φίλα φρονέων ἀγαπάζῃ ἐλθόντ’ ἐξ ἀπίησ γαίησ δεκάτῳ ἐνιαυτῷ, μοῦνον τηλύγετον, τῷ ἔπ’ ἄλγεα πολλὰ μογήσῃ, ὣσ τότε Τηλέμαχον θεοειδέα δῖοσ ὑφορβὸσ πάντα κύσεν περιφύσ, ὡσ ἐκ θανάτοιο φυγόντα· (Homer, Odyssey, Book 16 3:5)
• ὃ δέ με πρόφρων ὑπέδεκτο, καί μ’ ἐφίλησ’ ὡσ εἴ τε πατὴρ ὃν παῖδα φιλήσῃ μοῦνον τηλύγετον πολλοῖσιν ἐπὶ κτεάτεσσι, καί μ’ ἀφνειὸν ἔθηκε, πολὺν δέ μοι ὤπασε λαόν· (Homer, Iliad, Book 9 26:10)
• ἀλλά ἑ τηλύγετόν περ ὁμῶσ καὶ μοῦνον ἐόντα πέμπεν, ἵνα θρασέεσσι μεταπρέποι ἡρώεσσιν. (Apollodorus, Argonautica, book 1 2:29)

Similar forms

• τηλύγετον (6)
• τηλύγετος (5)
• τηλυγέτην (2)
• τηλύγετόν (1)
• τηλυγέτους (1)
• τηλυγέτη (1)
• τηλυγέτοιο (1)
• τηλυγέτω (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.