Ancient Greek-English Dictionary Language

συνεκκλέπτω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνεκκλέπτω συνεκκλέψω

Structure: συν (Prefix) + ἐκ (Prefix) + κλέπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to help to steal away, to help in concealing

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκκλέπτω συνεκκλέπτεις συνεκκλέπτει
Dual συνεκκλέπτετον συνεκκλέπτετον
Plural συνεκκλέπτομεν συνεκκλέπτετε συνεκκλέπτουσιν*
SubjunctiveSingular συνεκκλέπτω συνεκκλέπτῃς συνεκκλέπτῃ
Dual συνεκκλέπτητον συνεκκλέπτητον
Plural συνεκκλέπτωμεν συνεκκλέπτητε συνεκκλέπτωσιν*
OptativeSingular συνεκκλέπτοιμι συνεκκλέπτοις συνεκκλέπτοι
Dual συνεκκλέπτοιτον συνεκκλεπτοίτην
Plural συνεκκλέπτοιμεν συνεκκλέπτοιτε συνεκκλέπτοιεν
ImperativeSingular συνεκκλέπτε συνεκκλεπτέτω
Dual συνεκκλέπτετον συνεκκλεπτέτων
Plural συνεκκλέπτετε συνεκκλεπτόντων, συνεκκλεπτέτωσαν
Infinitive συνεκκλέπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκκλεπτων συνεκκλεπτοντος συνεκκλεπτουσα συνεκκλεπτουσης συνεκκλεπτον συνεκκλεπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκκλέπτομαι συνεκκλέπτει, συνεκκλέπτῃ συνεκκλέπτεται
Dual συνεκκλέπτεσθον συνεκκλέπτεσθον
Plural συνεκκλεπτόμεθα συνεκκλέπτεσθε συνεκκλέπτονται
SubjunctiveSingular συνεκκλέπτωμαι συνεκκλέπτῃ συνεκκλέπτηται
Dual συνεκκλέπτησθον συνεκκλέπτησθον
Plural συνεκκλεπτώμεθα συνεκκλέπτησθε συνεκκλέπτωνται
OptativeSingular συνεκκλεπτοίμην συνεκκλέπτοιο συνεκκλέπτοιτο
Dual συνεκκλέπτοισθον συνεκκλεπτοίσθην
Plural συνεκκλεπτοίμεθα συνεκκλέπτοισθε συνεκκλέπτοιντο
ImperativeSingular συνεκκλέπτου συνεκκλεπτέσθω
Dual συνεκκλέπτεσθον συνεκκλεπτέσθων
Plural συνεκκλέπτεσθε συνεκκλεπτέσθων, συνεκκλεπτέσθωσαν
Infinitive συνεκκλέπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκκλεπτομενος συνεκκλεπτομενου συνεκκλεπτομενη συνεκκλεπτομενης συνεκκλεπτομενον συνεκκλεπτομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκκλέψω συνεκκλέψεις συνεκκλέψει
Dual συνεκκλέψετον συνεκκλέψετον
Plural συνεκκλέψομεν συνεκκλέψετε συνεκκλέψουσιν*
OptativeSingular συνεκκλέψοιμι συνεκκλέψοις συνεκκλέψοι
Dual συνεκκλέψοιτον συνεκκλεψοίτην
Plural συνεκκλέψοιμεν συνεκκλέψοιτε συνεκκλέψοιεν
Infinitive συνεκκλέψειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκκλεψων συνεκκλεψοντος συνεκκλεψουσα συνεκκλεψουσης συνεκκλεψον συνεκκλεψοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκκλέψομαι συνεκκλέψει, συνεκκλέψῃ συνεκκλέψεται
Dual συνεκκλέψεσθον συνεκκλέψεσθον
Plural συνεκκλεψόμεθα συνεκκλέψεσθε συνεκκλέψονται
OptativeSingular συνεκκλεψοίμην συνεκκλέψοιο συνεκκλέψοιτο
Dual συνεκκλέψοισθον συνεκκλεψοίσθην
Plural συνεκκλεψοίμεθα συνεκκλέψοισθε συνεκκλέψοιντο
Infinitive συνεκκλέψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκκλεψομενος συνεκκλεψομενου συνεκκλεψομενη συνεκκλεψομενης συνεκκλεψομενον συνεκκλεψομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Ἐργῖνοσ, εἷσ τῶν Διομήδουσ ἀπογόνων, ὑπὸ Τημένου πεισθεὶσ ἐξέκλεψε τὸ παλλάδιον ἐξ Ἄργουσ, συνειδότοσ Λεάγρου καὶ συνεκκλέπτοντοσ ἦν δ’ οὗτοσ εἷσ τῶν Τημένου συνήθων. (Plutarch, Quaestiones Graecae, section 482)
  • ἐξέκλεψε τὸ παλλάδιον ἐξ Ἄργουσ, συνειδότοσ Λεάγρου καὶ συνεκκλέπτοντοσ· (Plutarch, Quaestiones Graecae, section 48 1:1)

Synonyms

  1. to help to steal away

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION