Ancient Greek-English Dictionary Language

συνεξορμάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνεξορμάω συνεξορμήσω

Structure: συν (Prefix) + ἐξ (Prefix) + ὁρμά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to help to urge on
  2. to rush forth or sally out together

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεξορμῶ συνεξορμᾷς συνεξορμᾷ
Dual συνεξορμᾶτον συνεξορμᾶτον
Plural συνεξορμῶμεν συνεξορμᾶτε συνεξορμῶσιν*
SubjunctiveSingular συνεξορμῶ συνεξορμῇς συνεξορμῇ
Dual συνεξορμῆτον συνεξορμῆτον
Plural συνεξορμῶμεν συνεξορμῆτε συνεξορμῶσιν*
OptativeSingular συνεξορμῷμι συνεξορμῷς συνεξορμῷ
Dual συνεξορμῷτον συνεξορμῴτην
Plural συνεξορμῷμεν συνεξορμῷτε συνεξορμῷεν
ImperativeSingular συνεξόρμᾱ συνεξορμᾱ́τω
Dual συνεξορμᾶτον συνεξορμᾱ́των
Plural συνεξορμᾶτε συνεξορμώντων, συνεξορμᾱ́τωσαν
Infinitive συνεξορμᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεξορμων συνεξορμωντος συνεξορμωσα συνεξορμωσης συνεξορμων συνεξορμωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεξορμῶμαι συνεξορμᾷ συνεξορμᾶται
Dual συνεξορμᾶσθον συνεξορμᾶσθον
Plural συνεξορμώμεθα συνεξορμᾶσθε συνεξορμῶνται
SubjunctiveSingular συνεξορμῶμαι συνεξορμῇ συνεξορμῆται
Dual συνεξορμῆσθον συνεξορμῆσθον
Plural συνεξορμώμεθα συνεξορμῆσθε συνεξορμῶνται
OptativeSingular συνεξορμῴμην συνεξορμῷο συνεξορμῷτο
Dual συνεξορμῷσθον συνεξορμῴσθην
Plural συνεξορμῴμεθα συνεξορμῷσθε συνεξορμῷντο
ImperativeSingular συνεξορμῶ συνεξορμᾱ́σθω
Dual συνεξορμᾶσθον συνεξορμᾱ́σθων
Plural συνεξορμᾶσθε συνεξορμᾱ́σθων, συνεξορμᾱ́σθωσαν
Infinitive συνεξορμᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεξορμωμενος συνεξορμωμενου συνεξορμωμενη συνεξορμωμενης συνεξορμωμενον συνεξορμωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεξορμήσω συνεξορμήσεις συνεξορμήσει
Dual συνεξορμήσετον συνεξορμήσετον
Plural συνεξορμήσομεν συνεξορμήσετε συνεξορμήσουσιν*
OptativeSingular συνεξορμήσοιμι συνεξορμήσοις συνεξορμήσοι
Dual συνεξορμήσοιτον συνεξορμησοίτην
Plural συνεξορμήσοιμεν συνεξορμήσοιτε συνεξορμήσοιεν
Infinitive συνεξορμήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεξορμησων συνεξορμησοντος συνεξορμησουσα συνεξορμησουσης συνεξορμησον συνεξορμησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεξορμήσομαι συνεξορμήσει, συνεξορμήσῃ συνεξορμήσεται
Dual συνεξορμήσεσθον συνεξορμήσεσθον
Plural συνεξορμησόμεθα συνεξορμήσεσθε συνεξορμήσονται
OptativeSingular συνεξορμησοίμην συνεξορμήσοιο συνεξορμήσοιτο
Dual συνεξορμήσοισθον συνεξορμησοίσθην
Plural συνεξορμησοίμεθα συνεξορμήσοισθε συνεξορμήσοιντο
Infinitive συνεξορμήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεξορμησομενος συνεξορμησομενου συνεξορμησομενη συνεξορμησομενης συνεξορμησομενον συνεξορμησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοὺσ ἄλλουσ βασιλεῖσ ἐξισωθῆναι σατραπῶν γὰρ οἰκέτασ καὶ δούλουσ ἐπιτρόπων Πτολεμαίου καὶ Σελεύκου κεκτῆσθαι πλείονα συμπάντων ὁμοῦ τῶν ἐν Σπάρτῃ βασιλέων, ἐὰν δὲ σωφροσύνῃ καὶ λιτότητι καὶ μεγαλοψυχίᾳ τὰσ ἐκείνων ὑπερβαλόμενοσ τρυφὰσ ἰσότητα καὶ κοινωνίαν καταστήσῃ τοῖσ πολίταισ, ὄνομα καὶ δόξαν ὡσ ἀληθῶσ βασιλέωσ μεγάλου κτησόμενοσ, οὕτω μετέπεσον ταῖσ γνώμαισ αἱ γυναῖκεσ ὑπὸ τῆσ φιλοτιμίασ ἐπαρθεῖσαι τοῦ νεανίσκου, καὶ τοσαύτῃ κατεσχέθησαν οἱο͂ν ἐπιπνοίᾳ πρὸσ τὸ καλόν, ὥστε τὸν μὲν Ἆγιν συνεξορμᾶν καὶ συνεπιταχύνειν, μεταπεμπομένασ δὲ τοὺσ φίλουσ παρακαλεῖν καὶ ταῖσ ἄλλαισ διαλέγεσθαι γυναιξίν, ἅτε δὴ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ ἐπισταμένασ κατηκόουσ ὄντασ ἀεὶ τῶν γυναικῶν, καὶ πλεῖον ἐκείναισ τῶν δημοσίων ἢ τῶν ἰδίων αὑτοῖσ πολυπραγμονεῖν διδόντασ. (Plutarch, Agis, chapter 7 2:1)
  • ἀλλὰ μὴν εὐπραξίαισ τε καὶ τιμαῖσ καὶ ἀρχαῖσ παίδων ἀδελφοῦ χαίροντα καὶ σεμνυνόμενον αὔξειν προσήκει καὶ συνεξορμᾶν πρὸσ τὰ καλὰ καὶ κατορθοῦντασ ἀφειδῶσ ἐπαινεῖν· (Plutarch, De fraterno amore, section 21 5:1)
  • ἀλλὰ μὴν εὐπραξίαισ τε καὶ τιμαῖσ καὶ ἀρχαῖσ παίδων ἀδελφοῦ χαίροντα καὶ σεμνυνόμενον αὔξειν προσήκει καὶ συνεξορμᾶν πρὸσ τὰ καλὰ καὶ κατορθοῦντασ ἀφειδῶσ ἐπαινεῖν· (Plutarch, De fraterno amore, section 21 14:1)
  • ταῦτ’ οὖν ὁ Ποπλικόλασ οὐ μόνον εἰδέναι ποιούμενοσ ἔργον, ἀλλὰ καί κινεῖν καί συνεξορμᾶν τὴν στάσιν, εἶχεν ἄνδρασ ἐπιτηδείουσ οἳ τῷ Κλαύσῳ διελέγοντο παρ’ αὑτοῦ τοιαῦτα, ὡσ ὁ Ποπλικόλασ ἄνδρα σε χρηστὸν ὄντα καί δίκαιον οὐδενὶ κακῷ δεῖν οἰέται τοὺσ σεαυτοῦ πολίτασ ἀμύνεσθαι, καίπερ ἀδικούμενον· (Plutarch, Publicola, chapter 21 4:1)
  • "εἰκὸσ δὲ μᾶλλον ἐμποιεῖν τὴν ἁλμυρίδα τοῖσ μορίοισ ὀδαξησμοὺσ καὶ συνεξορμᾶν τὰ ζῷα πρὸσ τοὺσ συνδυασμούσ. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 5, 9:5)

Synonyms

  1. to help to urge on

  2. to rush forth or sally out together

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION