뜻

2. 이끌다, 같이 돌다, 같이 나르다
3. 잡다, 쥐다, 장악하다

1. to seize and carry clean away
2. to seize and pin, together
3. to seize, grasp

예문

• οἱ δ’ ἐξιόντεσ τούσ τ’ ἀνθρώπουσ συνήρπαζον καὶ τὰ βοσκήματα περιήλαυνον. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 20 1:4)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 20 1:4)

• ἀντεπῄεσαν δ’ αὐτῷ Λαβιηνόσ τε καὶ Πετρήιοσ, οἱ τοῦ Σκιπίωνοσ ὑποστράτηγοι, καὶ ἐκράτουν τῶν Καίσαροσ παρὰ πολὺ καὶ τραπέντασ ἐδίωκον σοβαρῶσ μετὰ καταφρονήσεωσ, μέχρι Λαβιηνὸν μὲν ὁ ἵπποσ ἐσ τὴν γαστέρα πληγεὶσ ἀπεσείσατο καὶ αὐτὸν οἱ παρασπισταὶ συνήρπαζον, ὁ δὲ Πετρήιοσ, ὡσ ἀκριβῆ τοῦ στρατοῦ λαβὼν πεῖραν καὶ νικήσων, ὅτε βούλεται, διέλυε τὸ ἔργον ἐπειπὼν τοῖσ ἀμφ’ αὐτόν· (Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 14 1:4)

  (아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 14 1:4)

• συνιδόντεσ τοῦ κινδύνου τὸ μέγεθοσ ἐπείσθησαν τοῖσ λεγομένοισ, καὶ μετὰ πολλῆσ ὁρμῆσ ἐπὶ τοὺσ σικαρίουσ ᾄξαντεσ συνήρπαζον αὐτούσ. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 464:1)

  (플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 464:1)

• οἱ δὲ ὡσ τὰ ἐγνωσμένα ἐπύθοντο ὑπὸ Ῥωμαίων, αὐτίκα ἐτρέποντο ἐπὶ τοὺσ Σπαρτιάτασ οἳ Κορίνθῳ τότε ἔτυχον ἐπιδημοῦντεσ, συνήρπαζον δὲ πάντα τινὰ καὶ ὃν Λακεδαιμόνιον σαφῶσ ὄντα ἠπίσταντο καὶ ὅτῳ κουρᾶσ ἢ ὑποδημάτων ἕνεκα ἢ ἐπὶ τῇ ἐσθῆτι ἢ κατ’ ὄνομα προσγένοιτο ὑπόνοια· (Pausanias, Description of Greece, , chapter 14 4:2)

  (파우사니아스, Description of Greece, , chapter 14 4:2)

유사 형태

• συναρπάσας (11)
• συναρπάσαι (8)
• συναρπασθεὶς (4)
• συναρπασθῇς (4)
• συναρπάζειν (3)
• συναρπάσαντα (3)
• συναρπασθείς (2)
• συναρπαγεὶς (1)
• συναρπάσομαι (1)
• συναρπάζεις (1)
• συναρπάσασα (1)
• συναρπάσω (1)
• συναρπαζέτω (1)
• συναρπάσῃ (1)
• συναρπάζουσι (1)
• συναρπαγέντα (1)
• συναρπάσουσι (1)
• συναρπάζεται (1)
• συνάρπασε (1)
• συναρπάζει (1)
• συναρπάζοντα (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.