뜻

1. to strike together, to clap
2. to bring into collision, to wear out by collision
3. to clash together, come into collision

예문

• διὸ καὶ πρὸς ἀλλήλους ὑπούλως ἔχοντες συνέκρουον πολλάκις, ἅπαξ δὲ περὶ τὴν Ἰνδικὴν καὶ εἰς χεῖρας ἦλθον σπασάμενοι τὰ ξίφη, καὶ τῶν φίλων ἑκατέρῳ παραβοηθούντων προσελάσας Ἀλέξανδρος ἐλοιδόρει τὸν Ἡφαιστίωνα φανερῶς, ἔμπληκτον καλῶν καὶ μαινόμενον, εἰ μὴ συνίησιν ὡς, ἐάν τις αὐτοῦ τὸν Ἀλέξανδρον ἀφέληται, μηδέν ἐστιν ἰδίᾳ δὲ καὶ τοῦ Κρατεροῦ πικρῶς καθήψατο. (Plutarch, Alexander, chapter 47 6:1)

  (플루타르코스, Alexander, chapter 47 6:1)

• αὗται μὲν οὖν τὸν παῖδα ἔτρεφον τῷ τῆς Ἀμαλθείας γάλακτι, οἱ δὲ Κούρητες ἔνοπλοι ἐν τῷ ἄντρῳ τὸ βρέφος φυλάσσοντες τοῖς δόρασι τὰς ἀσπίδας συνέκρουον, ἵνα μὴ τῆς τοῦ παιδὸς φωνῆς ὁ Κρόνος ἀκούσῃ. (Apollodorus, Library and Epitome, book 1, chapter 1 8:1)

  (아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 1 8:1)

• ἀλλ ἐκεῖς ἐπάνειμι, ὅτι τὸν ἐν Ἀμφίσσῃ πόλεμον τούτου μὲν ποιήσαντος, συμπεραναμένων δὲ τῶν ἄλλων τῶν συνεργῶν αὐτῷ τὴν πρὸς Θηβαίους ἔχθραν, συνέβη τὸν Φίλιππον ἐλθεῖν ἐφ ἡμᾶς, οὗπερ εἵνεκα τὰς πόλεις οὗτοι συνέκρουον, καὶ εἰ μὴ προεξανέστημεν μικρόν, οὐδ ἀναλαβεῖν ἂν ἠδυνήθημεν: (Demosthenes, Speeches 11-20, 243:1)

  (데모스테네스, Speeches 11-20, 243:1)

• συνέκρουον δὲ καὶ τοὺς ἐν τέλει ποικίλαις ἐπινοίαις καὶ λογοποιίαις, καιρὸν ἑαυτοῖς ἐν ταῖς πρὸς ἀλλήλους τῶν κωλυόντων φιλονεικίαις ποιούμενοι, μέχρι τῶν εἰς ἀνθρώπους ὑπερεμπλησθέντες ἀδικημάτων ἐπὶ τὸ θεῖον μετήνεγκαν τὴν ὕβριν καὶ μεμιασμένοις τοῖς ποσὶ παρῄεσαν εἰς τὸ ἅγιον. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 174:1)

  (플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 174:1)

• τῶν δ ἀνδρῶν ἐκκολυμβώντων διὰ τὸν ἀπὸ τῆς πνιγὸς φόβον, καὶ τῶν ἀγκυρίων ἀποκαιομένων, διὰ τὸν κλύδωνα συνέκρουον αἱ ναῦς, καὶ τινὲς μὲν ὑπ ἀλλήλων συντριβόμεναι διεφθείροντο, τινὲς δὲ ὑπὸ τοῦ πνεύματος ὠθούμεναι, αἱ πλεῖσται δ ὑπὸ τοῦ πυρὸς ἀπώλλυντο. (Diodorus Siculus, Library, book xiv, chapter 72 12:1)

  (디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 72 12:1)

유사 형태

• συγκρούειν (8)
• συγκροῦσαι (8)
• συγκρούσεις (5)
• σύγκρουσιν (4)
• συγκροτήσας (4)
• συγκροτῶν (3)
• συγκροτεῖ (3)
• συγκρούοντας (2)
• συγκροτεῖν (2)
• συγκρουόμενα (2)
• συγκρούσας (2)
• συγκρουόντων (2)
• συγκροτεῖς (2)
• συγκρότησιν (1)
• συγκρουσμός (1)
• συγκρούονται (1)
• συγκρούσεως (1)
• συγκροτοῦσα (1)
• συγκρούοντος (1)
• συγκρουσμὸν (1)
• συγκρούοντα (1)
• συγκρούει (1)
• συγκρούουσαι (1)
• συγκρουσμοῦ? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.