συγγραφεύς
Third declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
συγγραφεύς
συγγραφέως
Structure:
συγγραφευ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- one who collects and writes down historic facts, an historian, an author, a prose-writer
- commissioners appointed to draw up measures
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ τί σοι τοὺσ παλαιοὺσ ἐκείνουσ λέγω σοφιστὰσ καὶ συγγραφέασ καὶ λογογράφουσ, ὅπου καὶ τὰ τελευταῖα ταῦτα καὶ Αἐτίωνά φασι τὸν ζωγράφον, συγγράψαντα τὸν Ῥωξάνησ καὶ Ἀλεξάνδρου γάμον, εἰσ Ὀλυμπίαν καὶ αὐτὸν ἀγαγόντα τὴν εἰκόνα ἐπιδείξασθαι, ὥστε Προξενίδαν, Ἑλλανοδίκην τότε ὄντα, ἡσθέντα τῇ τέχνῃ γαμβρὸν ποιήσασθαι τὸν Αἐτίωνα. (Lucian, Herodotus 7:1)
- , εἴ γε καὶ συγγραφέασ τοσούτουσ ἀνέφυσεν ὑπὸ μιᾷ τῇ ὁρμῇ. (Lucian, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 2 1:1)
- ἴδοισ γὰρ ἂν ἀφθόνουσ τοιούτουσ συγγραφέασ, τοῦ Ῥοδίου κολοσσοῦ τὴν κεφαλὴν ναννώδει σώματι ἐπιτιθέντασ· (Lucian, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 23 1:1)
- καὶ ὁ Φίλιπποσ γελάσασ , ὁρᾷσ, ἦ δ’ ὃσ, ὦ Ἀλέξανδρε, ὅτι δεῖ μὴ λυπεῖν τοὺσ ἀγαθοὺσ ποιητὰσ μηδὲ τοὺσ δεινοὺσ συγγραφέασ, ὡσ κυρίουσ ὄντασ ὅ, τι βούλονται περὶ ἡμῶν λέγειν. (Dio, Chrysostom, Orationes, 16:1)
- ἀπὸ δὲ τούτων ἐπὶ τοὺσ συγγραφέασ βαδίζει Ῥιπαῖα ὄρη λέγοντασ καὶ τὸ Ὠγύιον ὄροσ καὶ τὴν τῶν Γοργόνων καὶ Ἑσπερίδων κατοικίαν, καὶ τὴν παρὰ Θεοπόμπῳ Μεροπίδα γῆν, παρ’ Ἑκαταίῳ δὲ Κιμμερίδα πόλιν, παρ’ Εὐημέρῳ δὲ τὴν Παγχαί̈αν γῆν, παρ’ Ἀριστοτέλει δὲ ποταμίουσ λίθουσ ἐξ ἄμμου . (Strabo, Geography, Book 7, chapter 3 12:14)
