Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συγγιγνώσκω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συγγιγνώσκω συγγνώσομαι συνέγνων συνέγνωκα

Structure: συγ (Prefix) + γιγνώσκ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to think with, agree with, shared, to consent, agree
  2. to be conscious
  3. to allow, acknowledge, own, confess, to confess one's error
  4. to have a fellow-feeling with, to make allowance for, excuse, pardon, forgive

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συγγιγνώσκω συγγιγνώσκεις συγγιγνώσκει
Dual συγγιγνώσκετον συγγιγνώσκετον
Plural συγγιγνώσκομεν συγγιγνώσκετε συγγιγνώσκουσιν*
SubjunctiveSingular συγγιγνώσκω συγγιγνώσκῃς συγγιγνώσκῃ
Dual συγγιγνώσκητον συγγιγνώσκητον
Plural συγγιγνώσκωμεν συγγιγνώσκητε συγγιγνώσκωσιν*
OptativeSingular συγγιγνώσκοιμι συγγιγνώσκοις συγγιγνώσκοι
Dual συγγιγνώσκοιτον συγγιγνωσκοίτην
Plural συγγιγνώσκοιμεν συγγιγνώσκοιτε συγγιγνώσκοιεν
ImperativeSingular συγγίγνωσκε συγγιγνωσκέτω
Dual συγγιγνώσκετον συγγιγνωσκέτων
Plural συγγιγνώσκετε συγγιγνωσκόντων, συγγιγνωσκέτωσαν
Infinitive συγγιγνώσκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συγγιγνωσκων συγγιγνωσκοντος συγγιγνωσκουσα συγγιγνωσκουσης συγγιγνωσκον συγγιγνωσκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συγγιγνώσκομαι συγγιγνώσκει, συγγιγνώσκῃ συγγιγνώσκεται
Dual συγγιγνώσκεσθον συγγιγνώσκεσθον
Plural συγγιγνωσκόμεθα συγγιγνώσκεσθε συγγιγνώσκονται
SubjunctiveSingular συγγιγνώσκωμαι συγγιγνώσκῃ συγγιγνώσκηται
Dual συγγιγνώσκησθον συγγιγνώσκησθον
Plural συγγιγνωσκώμεθα συγγιγνώσκησθε συγγιγνώσκωνται
OptativeSingular συγγιγνωσκοίμην συγγιγνώσκοιο συγγιγνώσκοιτο
Dual συγγιγνώσκοισθον συγγιγνωσκοίσθην
Plural συγγιγνωσκοίμεθα συγγιγνώσκοισθε συγγιγνώσκοιντο
ImperativeSingular συγγιγνώσκου συγγιγνωσκέσθω
Dual συγγιγνώσκεσθον συγγιγνωσκέσθων
Plural συγγιγνώσκεσθε συγγιγνωσκέσθων, συγγιγνωσκέσθωσαν
Infinitive συγγιγνώσκεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συγγιγνωσκομενος συγγιγνωσκομενου συγγιγνωσκομενη συγγιγνωσκομενης συγγιγνωσκομενον συγγιγνωσκομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συγγνώσομαι συγγνώσει, συγγνώσῃ συγγνώσεται
Dual συγγνώσεσθον συγγνώσεσθον
Plural συγγνωσόμεθα συγγνώσεσθε συγγνώσονται
OptativeSingular συγγνωσοίμην συγγνώσοιο συγγνώσοιτο
Dual συγγνώσοισθον συγγνωσοίσθην
Plural συγγνωσοίμεθα συγγνώσοισθε συγγνώσοιντο
Infinitive συγγνώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συγγνωσομενος συγγνωσομενου συγγνωσομενη συγγνωσομενης συγγνωσομενον συγγνωσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεγίγνωσκον συνεγίγνωσκες συνεγίγνωσκεν*
Dual συνεγιγνώσκετον συνεγιγνωσκέτην
Plural συνεγιγνώσκομεν συνεγιγνώσκετε συνεγίγνωσκον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεγιγνωσκόμην συνεγιγνώσκου συνεγιγνώσκετο
Dual συνεγιγνώσκεσθον συνεγιγνωσκέσθην
Plural συνεγιγνωσκόμεθα συνεγιγνώσκεσθε συνεγιγνώσκοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνέγνων συνέγνως συνέγνω
Dual συνέγνωτον συνεγνώτην
Plural συνέγνωμεν συνέγνωτε συνέγνωσαν
SubjunctiveSingular συγγνῶ συγγνῷς συγγνῷ
Dual συγγνῶτον συγγνῶτον
Plural συγγνῶμεν συγγνῶτε συγγνῶσιν*
OptativeSingular συγγνοίην συγγνοίης συγγνοίη
Dual συγγνοίητον συγγνοιήτην
Plural συγγνοίημεν συγγνοίητε συγγνοίησαν
ImperativeSingular συγγνώς συγγνώτω
Dual συγγνώτον συγγνώτων
Plural συγγνώτε συγγνώντων
Infinitive συγγνώναι
Participle MasculineFeminineNeuter
συγγνους συγγνοντος συγγνουσα συγγνουσης συγγνον συγγνοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεγνόμην συνεγνοῦ συνέγνοτο
Dual συνέγνοσθον συνεγνόσθην
Plural συνεγνόμεθα συνέγνοσθε συνέγνοντο
SubjunctiveSingular συγγνῶμαι συγγνῷ συγγνῶται
Dual συγγνῶσθον συγγνῶσθον
Plural συγγνώμεθα συγγνῶσθε συγγνῶνται
OptativeSingular συγγνοίμην συγγνοῖο συγγνοῖτο
Dual συγγνοῖσθον συγγνοίσθην
Plural συγγνοίμεθα συγγνοῖσθε συγγνοῖντο
ImperativeSingular συγγνοῦ συγγνόσθω
Dual συγγνόσθον συγγνόσθων
Plural συγγνόσθε συγγνόσθων
Infinitive συγγνοῦσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συγγνομενος συγγνομενου συγγνομενη συγγνομενης συγγνομενον συγγνομενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • κἀγὼ τὸν Ιἠσοῦν προσκαλεσάμενοσ κατ’ ἰδίαν οὐκ ἀγνοεῖν ἔφην τὴν ἐπ’ ἐμὲ συσκευασθεῖσαν ἐπιβουλὴν οὐδ’ ὑπὸ τίνων πεμφθείη, συγγνώσεσθαι δ’ ὅμωσ αὐτῷ τῶν πεπραγμένων, εἰ μέλλοι μετανοήσειν καὶ πιστὸσ ἐμοὶ γενήσεσθαι. (Flavius Josephus, 132:1)
  • ὡμολόγουν δ’ εἴσ τε τὸ λοιπὸν αὐτοῖσ συγγνώσεσθαι βεβαίωσ, εἰ πέμψειαν δέκα τοῦ πλήθουσ προεστῶτασ. (Flavius Josephus, 201:1)
  • συγγνώσεσθαι ὡσ ἀμνημονοῦντα διὰ τὸ δειπνεῖν. (Aristotle, Politics, Book 5 242:1)
  • ἑβδομήκοντα δ’ αὐτοῦ πόλεισ οὔσασ Αἰμίλιοσ Παῦλοσ ὁ τὸν Περσέα ἑλών, τῆσ βουλῆσ ἐπιστειλάσησ ἐν ἀπορρήτῳ, ἐσ Ῥώμην παρώδευεν ἐπίτηδεσ, καὶ δεδιόσιν αὐτοῖσ ὑπέσχετο συγγνώσεσθαι τῶν γεγονότων, ἐὰν ὅσον ἔχουσιν ἀργύριόν τε καὶ χρυσίον ἐσενέγκωσιν. (Appian, The Foreign Wars, chapter 2 3:8)
  • ὁ δὲ ἐπειγόμενοσ ἄρα ἐσ Παρθυαίουσ σεμνότερον ὅμωσ αὐτοῖσ ἀπεκρίνατο, φίλουσ μὲν οὐ θήσεσθαι τοὺσ τοιαῦτα δεδρακότασ, συγγνώσεσθαι δέ, εἰ φόρουσ ὑποσταῖεν καὶ ὅμηρα δοῖεν. (Appian, The Foreign Wars, chapter 3 2:3)

Synonyms

  1. to think with

  2. to be conscious

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION