Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

στενακτέος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: στενακτέος στενακτέον

Structure: στενακτε (Stem) + ος (Ending)

Etym.: stena/zw의 분사형

Sense

  1. one must bewail

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative στενακτέος στενάκτεον
Genitive στενακτέου στενακτέου
Dative στενακτέῳ στενακτέῳ
Accusative στενακτέον στενάκτεον
Vocative στενακτέε στενάκτεον
DualN/A/V στενακτέω στενακτέω
G/D στενακτέοιν στενακτέοιν
PluralNominative στενακτέοι στενάκτεα
Genitive στενακτέων στενακτέων
Dative στενακτέοις στενακτέοις
Accusative στενακτέους στενάκτεα
Vocative στενακτέοι στενάκτεα
Positive Comparative Superlative
Adjective στενακτέος στενακτέου στενακτεώτερος στενακτεωτέρου στενακτεώτατος στενακτεωτάτου
Adverb στενακτέως στενακτεώτερον στενακτεώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τὰ τούτων οὐχὶ σοὶ στενακτέον. (Euripides, Suppliants, episode, iambic6)

Synonyms

  1. one must bewail

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION