Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

θυηπολέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: θυηπολέω θυηπολήσω

Structure: θυηπολέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from quhpo/los

Sense

  1. to busy oneself with sacrifices
  2. to sacrifice, is filled with sacrifices

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θυηπολῶ θυηπολεῖς θυηπολεῖ
Dual θυηπολεῖτον θυηπολεῖτον
Plural θυηπολοῦμεν θυηπολεῖτε θυηπολοῦσιν*
SubjunctiveSingular θυηπολῶ θυηπολῇς θυηπολῇ
Dual θυηπολῆτον θυηπολῆτον
Plural θυηπολῶμεν θυηπολῆτε θυηπολῶσιν*
OptativeSingular θυηπολοῖμι θυηπολοῖς θυηπολοῖ
Dual θυηπολοῖτον θυηπολοίτην
Plural θυηπολοῖμεν θυηπολοῖτε θυηπολοῖεν
ImperativeSingular θυηπόλει θυηπολείτω
Dual θυηπολεῖτον θυηπολείτων
Plural θυηπολεῖτε θυηπολούντων, θυηπολείτωσαν
Infinitive θυηπολεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
θυηπολων θυηπολουντος θυηπολουσα θυηπολουσης θυηπολουν θυηπολουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θυηπολοῦμαι θυηπολεῖ, θυηπολῇ θυηπολεῖται
Dual θυηπολεῖσθον θυηπολεῖσθον
Plural θυηπολούμεθα θυηπολεῖσθε θυηπολοῦνται
SubjunctiveSingular θυηπολῶμαι θυηπολῇ θυηπολῆται
Dual θυηπολῆσθον θυηπολῆσθον
Plural θυηπολώμεθα θυηπολῆσθε θυηπολῶνται
OptativeSingular θυηπολοίμην θυηπολοῖο θυηπολοῖτο
Dual θυηπολοῖσθον θυηπολοίσθην
Plural θυηπολοίμεθα θυηπολοῖσθε θυηπολοῖντο
ImperativeSingular θυηπολοῦ θυηπολείσθω
Dual θυηπολεῖσθον θυηπολείσθων
Plural θυηπολεῖσθε θυηπολείσθων, θυηπολείσθωσαν
Infinitive θυηπολεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θυηπολουμενος θυηπολουμενου θυηπολουμενη θυηπολουμενης θυηπολουμενον θυηπολουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θυηπολήσω θυηπολήσεις θυηπολήσει
Dual θυηπολήσετον θυηπολήσετον
Plural θυηπολήσομεν θυηπολήσετε θυηπολήσουσιν*
OptativeSingular θυηπολήσοιμι θυηπολήσοις θυηπολήσοι
Dual θυηπολήσοιτον θυηπολησοίτην
Plural θυηπολήσοιμεν θυηπολήσοιτε θυηπολήσοιεν
Infinitive θυηπολήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
θυηπολησων θυηπολησοντος θυηπολησουσα θυηπολησουσης θυηπολησον θυηπολησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θυηπολήσομαι θυηπολήσει, θυηπολήσῃ θυηπολήσεται
Dual θυηπολήσεσθον θυηπολήσεσθον
Plural θυηπολησόμεθα θυηπολήσεσθε θυηπολήσονται
OptativeSingular θυηπολησοίμην θυηπολήσοιο θυηπολήσοιτο
Dual θυηπολήσοισθον θυηπολησοίσθην
Plural θυηπολησοίμεθα θυηπολήσοισθε θυηπολήσοιντο
Infinitive θυηπολήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θυηπολησομενος θυηπολησομενου θυηπολησομενη θυηπολησομενης θυηπολησομενον θυηπολησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθυηπόλουν ἐθυηπόλεις ἐθυηπόλειν*
Dual ἐθυηπολεῖτον ἐθυηπολείτην
Plural ἐθυηπολοῦμεν ἐθυηπολεῖτε ἐθυηπόλουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθυηπολούμην ἐθυηπολοῦ ἐθυηπολεῖτο
Dual ἐθυηπολεῖσθον ἐθυηπολείσθην
Plural ἐθυηπολούμεθα ἐθυηπολεῖσθε ἐθυηπολοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πρώτιστα μέν νυν τῷδ’ ὑφήγησαι, γέρον ‐ Αἴγισθοσ ἔνθα νῦν θυηπολεῖ θεοῖσ; (Euripides, episode, lyric 2:23)
  • σοὶ δ’ ὅταν πράξω χάριν τήνδ’, εἶμ’ ἐπ’ ἀγρὸν οὗ πόσισ θυηπολεῖ νύμφαισιν. (Euripides, episode, anapests 8:31)
  • ὁ δ’ οὖν Σοφοκλῆσ ποιήσασ τὸν Μενέλαον ἐκ τῆσ Τροίασ ἀπαίρειν σπεύδοντα ἐν τῇ Πολυξένῃ, τὸν δ’ Ἀγαμέμνονα μικρὸν ὑπολειφθῆναι βουλόμενον τοῦ ἐξιλάσασθαι τὴν Ἀθηνᾶν χάριν, εἰσάγει λέγοντα τὸν Μενέλαον σὺ δ’ αὖθι μίμνων που κατ’ Ἰδαίαν χθόνα ποίμνασ Ὀλύμπου συναγαγὼν θυηπόλει. (Strabo, Geography, Book 10, chapter 3 24:3)

Synonyms

  1. to busy oneself with sacrifices

  2. to sacrifice

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION