Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

θαλάσσιος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: θαλάσσιος θαλασσίᾱ θαλάσσιον

Structure: θαλασσι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: qa/lassa

Sense

  1. of, in, on, or from the sea, into the sea
  2. sea-going

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative θαλάσσιος θαλασσίᾱ θαλάσσιον
Genitive θαλασσίου θαλασσίᾱς θαλασσίου
Dative θαλασσίῳ θαλασσίᾱͅ θαλασσίῳ
Accusative θαλάσσιον θαλασσίᾱν θαλάσσιον
Vocative θαλάσσιε θαλασσίᾱ θαλάσσιον
DualN/A/V θαλασσίω θαλασσίᾱ θαλασσίω
G/D θαλασσίοιν θαλασσίαιν θαλασσίοιν
PluralNominative θαλάσσιοι θαλασσίαι θαλάσσια
Genitive θαλασσίων θαλασσιῶν θαλασσίων
Dative θαλασσίοις θαλασσίαις θαλασσίοις
Accusative θαλασσίους θαλασσίᾱς θαλάσσια
Vocative θαλάσσιοι θαλασσίαι θαλάσσια
Positive Comparative Superlative
Adjective θαλάσσιος θαλασσίου θαλασσιώτερος θαλασσιωτέρου θαλασσιώτατος θαλασσιωτάτου
Adverb θαλασσίως θαλασσιώτερον θαλασσιώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ῥᾷον δὲ πένθοσ τῆσ θαλασσίασ θεοῦ οἴσω· (Euripides, Rhesus, episode, antistrophe 1 4:15)
  • ἐπεὶ πρὸσ ἀκτὰσ ἤλθομεν θαλασσίασ, οὗ ναῦσ Ὀρέστου κρύφιοσ ἦν ὡρμισμένη, ἡμᾶσ μέν, οὓσ σὺ δεσμὰ συμπέμπεισ ξένων ἔχοντασ, ἐξένευσ’ ἀποστῆναι πρόσω Ἀγαμέμνονοσ παῖσ, ὡσ ἀπόρρητον φλόγα θύουσα καὶ καθαρμὸν ὃν μετῴχετο, αὐτὴ δ’ ὄπισθε δέσμ’ ἔχουσα τοῖν ξένοιν ἔστειχε χερσί. (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode 2:1)
  • ἡ δὲ λιμναία ἔγχελυσ τῆσ θαλασσίασ ἐστὶν εὐστομωτέρα καὶ πολυτροφωτέρα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 51 4:6)
  • "ταυτὶ δὲ τὰ πρόσφατα καὶ νέα πάθη περί τε Κύμην καὶ Δικαιάρχειαν οὐχ ὑμνούμενα πάλαι καὶ ᾀδόμενα διὰ τῶν Σιβυλλείων ὁ χρόνοσ ὥσπερ ὀφείλων ἀποδέδωκεν, ἐκρήξεισ πυρὸσ ὀρείου καὶ ζέσεισ θαλασσίασ, καὶ πετρῶν καὶ φλεγμονῶν ὑπὸ πνεύματοσ ἀναρρίψεισ, καὶ φθορὰσ πολεων ἅμα τοσούτων καὶ τηλικούτων, ὡσ μεθ’ ἡμέραν ἐπελθοῦσιν ἄγνοιαν εἶναι καὶ ἀσάφειαν ὅπου κατῴκηντο τῆσ χώρασ συγκεχυμένησ; (Plutarch, De Pythiae oraculis, section 9 7:1)
  • τῆσ μέντοι θαλασσίασ ἀκαλήφησ μνημονεύει καὶ Φιλιππίδησ ἐν Ἀμφιαράῳ οὕτωσ · (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 39 3:3)

Synonyms

  1. of

  2. sea-going

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION