Ancient Greek-English Dictionary Language

πτύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: πτύω

Structure: πτύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to spit out or up
  2. (of the sea) to disgorge

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πτύω πτύεις πτύει
Dual πτύετον πτύετον
Plural πτύομεν πτύετε πτύουσιν*
SubjunctiveSingular πτύω πτύῃς πτύῃ
Dual πτύητον πτύητον
Plural πτύωμεν πτύητε πτύωσιν*
OptativeSingular πτύοιμι πτύοις πτύοι
Dual πτύοιτον πτυοίτην
Plural πτύοιμεν πτύοιτε πτύοιεν
ImperativeSingular πτύε πτυέτω
Dual πτύετον πτυέτων
Plural πτύετε πτυόντων, πτυέτωσαν
Infinitive πτύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πτυων πτυοντος πτυουσα πτυουσης πτυον πτυοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πτύομαι πτύει, πτύῃ πτύεται
Dual πτύεσθον πτύεσθον
Plural πτυόμεθα πτύεσθε πτύονται
SubjunctiveSingular πτύωμαι πτύῃ πτύηται
Dual πτύησθον πτύησθον
Plural πτυώμεθα πτύησθε πτύωνται
OptativeSingular πτυοίμην πτύοιο πτύοιτο
Dual πτύοισθον πτυοίσθην
Plural πτυοίμεθα πτύοισθε πτύοιντο
ImperativeSingular πτύου πτυέσθω
Dual πτύεσθον πτυέσθων
Plural πτύεσθε πτυέσθων, πτυέσθωσαν
Infinitive πτύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πτυομενος πτυομενου πτυομενη πτυομενης πτυομενον πτυομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Τὰ δὲ περιπλευμονικὰ καὶ πλευριτικὰ ὧδε χρὴ σκέπτεσθαι‧ ἢν ὀξύσ ὁ πυρετὸσ ᾖ, καὶ τὰ ὀδυνήματα τοῦ ἑτέρου πλευροῦ ἢ ἀμφοτέρων, καὶ τοῦ πνεύματοσ δὲ ἀναφερομένου ἢν πονέῃ, καὶ βῆχεσ ἐνέωσι, καὶ πτύσματα πτύῃ πυῤῬὰ ἢ πελιὰ, ἢ καὶ λεπτὰ καὶ ἀφρώδεα καὶ ἀνθηρὰ, καὶ εἴ τι ἄλλο διαφέρον ἔχοι παρὰ τὰ μεμαθηκότα, τούτοισιν οὕτω χρὴ διάγειν‧ ἢν μὲν ἡ ὀδύνη ἄνω περαίνῃ πρὸσ κληῗδα ἢ περὶ μαζὸν ἢ περὶ βραχίονα, τάμνειν χρὴ τὴν ἐν τῷ βραχίονι φλέβα τὴν ἔσω, ἐφ’ ὁκότερον ἂν ᾖ τῶν μερέων κατὰ τόδε‧ ἀφαιρέειν δὲ κατὰ τὴν τοῦ σώματοσ ἕξιν καὶ ὡρ́ην καὶ ἡλικίην καὶ χροιὴν πλεῖον, καὶ θαρσέων, ἢν ὀξὺ τὸ ἄλγημα ᾖ, ἄγειν πρὸσ λειποψυχίην‧ ἔπειτα ὑποκλύζειν μετὰ τοῦτο. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 11.1)
  • Ἀπόλλυνται δὲ οὓσ ἂν ὅ τε πυρετὸσ μὴ ἀφῇ, ἢ δοκέων αὐτέουσ ἀφιέναι, αὖθισ φαίνηται ἀναθερμαινόμενοσ, καὶ δίψαν μὲν ἔχωσι, σιτίων δὲ μὴ ἐπιθυμέωσι, καὶ ἡ κοιλίη ὑγρὴ ᾖ, καὶ τὸ πῦον χλωρὸν ἢ πελιὸν πτύῃ, ἢ φλεγματῶδεσ καὶ ἀφρῶδεσ‧ ἢν ταῦτα πάντα γίγνηται, ἀπόλλυνται‧ ὁκόσοισι δ’ ἂν τουτέων τὰ μὲν ἐπιγένηται, τὰ δὲ μὴ, οἱ μὲν αὐτέων ἀπόλλυνται, οἱ δὲ ἐν πολλῷ χρόνῳ περιγίγνονται. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 17.7)

Synonyms

  1. to spit out or up

  2. to disgorge

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION