- Greek-English Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταπτύω?

Non-contract Verb; Transliteration: kataptyō

Principal Part: καταπτύω καταπτύσω

Structure: κατα (Prefix) + πτύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to spit upon or at

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπτύω καταπτύεις καταπτύει
Dual καταπτύετον καταπτύετον
Plural καταπτύομεν καταπτύετε καταπτύουσι(ν)
SubjunctiveSingular καταπτύω καταπτύῃς καταπτύῃ
Dual καταπτύητον καταπτύητον
Plural καταπτύωμεν καταπτύητε καταπτύωσι(ν)
OptativeSingular καταπτύοιμι καταπτύοις καταπτύοι
Dual καταπτύοιτον καταπτυοίτην
Plural καταπτύοιμεν καταπτύοιτε καταπτύοιεν
ImperativeSingular καταπτύε καταπτυέτω
Dual καταπτύετον καταπτυέτων
Plural καταπτύετε καταπτυόντων, καταπτυέτωσαν
Infinitive καταπτύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπτυων καταπτυοντος καταπτυουσα καταπτυουσης καταπτυον καταπτυοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπτύομαι καταπτύει, καταπτύῃ καταπτύεται
Dual καταπτύεσθον καταπτύεσθον
Plural καταπτυόμεθα καταπτύεσθε καταπτύονται
SubjunctiveSingular καταπτύωμαι καταπτύῃ καταπτύηται
Dual καταπτύησθον καταπτύησθον
Plural καταπτυώμεθα καταπτύησθε καταπτύωνται
OptativeSingular καταπτυοίμην καταπτύοιο καταπτύοιτο
Dual καταπτύοισθον καταπτυοίσθην
Plural καταπτυοίμεθα καταπτύοισθε καταπτύοιντο
ImperativeSingular καταπτύου καταπτυέσθω
Dual καταπτύεσθον καταπτυέσθων
Plural καταπτύεσθε καταπτυέσθων, καταπτυέσθωσαν
Infinitive καταπτύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπτυομενος καταπτυομενου καταπτυομενη καταπτυομενης καταπτυομενον καταπτυομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπτύσω καταπτύσεις καταπτύσει
Dual καταπτύσετον καταπτύσετον
Plural καταπτύσομεν καταπτύσετε καταπτύσουσι(ν)
OptativeSingular καταπτύσοιμι καταπτύσοις καταπτύσοι
Dual καταπτύσοιτον καταπτυσοίτην
Plural καταπτύσοιμεν καταπτύσοιτε καταπτύσοιεν
Infinitive καταπτύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπτυσων καταπτυσοντος καταπτυσουσα καταπτυσουσης καταπτυσον καταπτυσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπτύσομαι καταπτύσει, καταπτύσῃ καταπτύσεται
Dual καταπτύσεσθον καταπτύσεσθον
Plural καταπτυσόμεθα καταπτύσεσθε καταπτύσονται
OptativeSingular καταπτυσοίμην καταπτύσοιο καταπτύσοιτο
Dual καταπτύσοισθον καταπτυσοίσθην
Plural καταπτυσοίμεθα καταπτύσοισθε καταπτύσοιντο
Infinitive καταπτύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπτυσομενος καταπτυσομενου καταπτυσομενη καταπτυσομενης καταπτυσομενον καταπτυσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οἱ ἰδιῶται δὲ ταῦτα ὁρῶντες καταπτύουσιν ἤδη φιλοσοφίας καὶ ἅπαντας εἶναι τοιούτους οἰόνται κἀμὲ τῆς διδασκαλίας αἰτιῶνται, ὥστε πολλοῦ ἤδη χρόνου ἀδύνατόν μοι γεγένηται κἂν ἕνα τινὰ προσαγαγέσθαι αὐτῶν, ἀλλὰ τὸ τῆς Πηνελόπης ἐκεῖνο πάσχω: (Lucian, Fugitivi, (no name) 21:1)
  • εἶτα ἐν τοιούτοις ὄντι σοι ὀνομάτων μέλει καὶ γελᾷς καὶ τῶν ἄλλων καταπτύεις, εἰκότως: (Lucian, Pseudologista, (no name) 26:1)
  • οἱ ἰδιῶται δὲ ὁπόσοι πάρεισιν, γελῶσι δηλαδὴ καὶ καταπτύουσιν φιλοσοφίας, εἰ τοιαῦτα καθάρματα ἐκτρέφει. (Lucian, Piscator, (no name) 34:5)
  • ὁ δὲ οὐδὲν ἄπρατον ἔχων μέρος τοῦ σώματος, ὡς ὢν Ἀριστείδης, ὁ δίκαιος ἐπικαλούμενος, δυσχεραίνει καὶ καταπτύει δωροδοκίας. (Aeschines, Speeches, , section 232)
  • ὁ γὰρ μισαλέξανδρος καὶ μισοφίλιππος ἡμῖν οὑτοσὶ ῥήτωρ δὶς ἐπρέσβευσεν εἰς Μακεδονίαν, ἐξὸν μηδὲ ἅπαξ, ὁ νυνὶ κελεύων τῶν Μακεδόνων καταπτύειν. (Aeschines, Speeches, , section 732)

Synonyms

  1. to spit upon or at

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION