뜻

1. 싹, 새싹, 움, 관목, 가지

1. a young branch, shoot, sucker, sapling
2. a sprouting, budding

예문

• ἑώς μὲν οὖν γῆς ὄρθ ἔκειθ ὁρίσματα πύργοι τ ἄθραυστοι Τρωικῆς ἦσαν χθονὸς Ἕκτωρ τ ἀδελφὸς οὑμὸς εὐτύχει δορί, καλῶς παρ ἀνδρὶ Θρῃκὶ πατρῴῳ ξένῳ τροφαῖσιν ὥς τις πτόρθος ηὐξόμην, τάλας: (Euripides, Hecuba, episode 1:5)

  (에우리피데스, Hecuba, episode 1:5)

• εἰς ἄγαλμα τοῦ αὐτοῦ Ἥρακλες, ποῦ σοι πτόρθος μέγας, ἥ τε Νέμειος χλαῖνα, καὶ ἡ τόξων ἔμπλεος ἰοδόκη· (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 1031)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 1031)

• πτόρθος δ ἐπὶ δένδρῳ ῥιζωθεὶς δένδροιο τομῇ, καὶ καρπὸν ἀμείψας, νέρθε μὲν ἀχρὰς ἔτ ἐστίν, ὕπερθε δ ἄρ εὔπνοος ὄχνη. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 52)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 52)

유사 형태

• πτόρθους (6)
• πτόρθον (6)
• πτόρθος (3)
• πτόρθοισι (2)
• πτόρθοιό (1)
• πτόρθου (1)
• πτόρθων? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.