Ancient Greek-English Dictionary Language

προσλαλέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: προσλαλέω προσλαλήσω

Structure: προς (Prefix) + λαλέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to talk to or with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσλαλῶ προσλαλεῖς προσλαλεῖ
Dual προσλαλεῖτον προσλαλεῖτον
Plural προσλαλοῦμεν προσλαλεῖτε προσλαλοῦσιν*
SubjunctiveSingular προσλαλῶ προσλαλῇς προσλαλῇ
Dual προσλαλῆτον προσλαλῆτον
Plural προσλαλῶμεν προσλαλῆτε προσλαλῶσιν*
OptativeSingular προσλαλοῖμι προσλαλοῖς προσλαλοῖ
Dual προσλαλοῖτον προσλαλοίτην
Plural προσλαλοῖμεν προσλαλοῖτε προσλαλοῖεν
ImperativeSingular προσλάλει προσλαλείτω
Dual προσλαλεῖτον προσλαλείτων
Plural προσλαλεῖτε προσλαλούντων, προσλαλείτωσαν
Infinitive προσλαλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσλαλων προσλαλουντος προσλαλουσα προσλαλουσης προσλαλουν προσλαλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσλαλοῦμαι προσλαλεῖ, προσλαλῇ προσλαλεῖται
Dual προσλαλεῖσθον προσλαλεῖσθον
Plural προσλαλούμεθα προσλαλεῖσθε προσλαλοῦνται
SubjunctiveSingular προσλαλῶμαι προσλαλῇ προσλαλῆται
Dual προσλαλῆσθον προσλαλῆσθον
Plural προσλαλώμεθα προσλαλῆσθε προσλαλῶνται
OptativeSingular προσλαλοίμην προσλαλοῖο προσλαλοῖτο
Dual προσλαλοῖσθον προσλαλοίσθην
Plural προσλαλοίμεθα προσλαλοῖσθε προσλαλοῖντο
ImperativeSingular προσλαλοῦ προσλαλείσθω
Dual προσλαλεῖσθον προσλαλείσθων
Plural προσλαλεῖσθε προσλαλείσθων, προσλαλείσθωσαν
Infinitive προσλαλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσλαλουμενος προσλαλουμενου προσλαλουμενη προσλαλουμενης προσλαλουμενον προσλαλουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσλαλήσω προσλαλήσεις προσλαλήσει
Dual προσλαλήσετον προσλαλήσετον
Plural προσλαλήσομεν προσλαλήσετε προσλαλήσουσιν*
OptativeSingular προσλαλήσοιμι προσλαλήσοις προσλαλήσοι
Dual προσλαλήσοιτον προσλαλησοίτην
Plural προσλαλήσοιμεν προσλαλήσοιτε προσλαλήσοιεν
Infinitive προσλαλήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσλαλησων προσλαλησοντος προσλαλησουσα προσλαλησουσης προσλαλησον προσλαλησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσλαλήσομαι προσλαλήσει, προσλαλήσῃ προσλαλήσεται
Dual προσλαλήσεσθον προσλαλήσεσθον
Plural προσλαλησόμεθα προσλαλήσεσθε προσλαλήσονται
OptativeSingular προσλαλησοίμην προσλαλήσοιο προσλαλήσοιτο
Dual προσλαλήσοισθον προσλαλησοίσθην
Plural προσλαλησοίμεθα προσλαλήσοισθε προσλαλήσοιντο
Infinitive προσλαλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσλαλησομενος προσλαλησομενου προσλαλησομενη προσλαλησομενης προσλαλησομενον προσλαλησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ὥσπερ οἱ ἐρασταὶ τῶν παιδικῶν οὐ παρόντων ἔργ’ ἄττα καὶ λόγουσ εἰρημένουσ αὐτοῖσ διαμνημονεύουσι καὶ τούτοισ ἐνδιατρίβοντεσ ἐξαπατῶσι τὴν νόσον, ὡσ παρόντων σφίσι τῶν ἀγαπωμένων ‐ ἔνιοι γοῦν αὐτοῖσ καὶ προσλαλεῖν οἰόνται καὶ ὡσ ἄρτι λεγομένων πρὸσ αὐτοὺσ ὧν τότε ἤκουσαν, ἥδονται καὶ προσάψαντεσ τὴν ψυχὴν τῇ μνήμῃ τῶν παρεληλυθότων σχολὴν οὐκ ἄγουσιν τοῖσ ἐν ποσὶν ἀνιᾶσθαι ‐ οὕτω δὴ καὶ αὐτὸσ φιλοσοφίασ οὐ παρούσησ τοὺσ λόγουσ, οὓσ τότε ἤκουσα, συναγείρων καὶ πρὸσ ἐμαυτὸν ἀνατυλίττων οὐ μικρὰν ἔχω παραμυθίαν, καὶ ὅλωσ καθάπερ ἐν πελάγει καὶ νυκτὶ πολλῇ φερόμενοσ ἐσ πυρσόν τινα τοῦτον ἀποβλέπω, πᾶσι μὲν παρεῖναι τοῖσ ὑπ’ ἐμοῦ πραττομένοισ τὸν ἄνδρα ἐκεῖνον οἰόμενοσ, ἀεὶ δὲ ὥσπερ ἀκούων αὐτοῦ τὰ αὐτὰ πρόσ με λέγοντοσ· (Lucian, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 7:1)
  • ἵν’ οὖν μὴ καὶ αὐτὸσ ἐλέγχωμαι πάνυ μεῖζον τῆσ ἐμαυτοῦ κεφαλῆσ προσωπεῖον περικείμενοσ καὶ τὴν σκευὴν καταισχύνων, ἀπὸ γυμνοῦ σοι βούλομαι τοὐμοῦ προσώπου προσλαλεῖν, ἵνα μὴ συγκατασπάσω που πεσὼν τὸν ἡρ́ωα ὃν ὑποκρίνομαι. (Lucian, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 11:3)
  • πολὺ γὰρ ἄμεινον τοῖσ ναύταισ προσλαλεῖν ἢ ὑφ̓ ὑμῶν καταγελᾶσθαι. (Lucian, 27:4)
  • πολὺ γὰρ οἶμαι κάλλιον σοὶ προσλαλεῖν. (Lucian, Vitarum auctio, (no name) 14:3)
  • ἐν δὲ Φιλοθηβαίῳ φησὶν οὐ δεινὸν ἐστι, προσφάτουσ μὲν ἂν τύχῃ πωλῶν τισ ἰχθῦσ, συναγαγόντα τὰσ ὀφρῦσ τοῦτον σκυθρωπάζοντὰ θ’ ἡμῖν προσλαλεῖν, ἐὰν σαπροὺσ κομιδῇ δέ, παίζειν καὶ γελᾶν; (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 7 2:1)

Synonyms

  1. to talk to or with

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION