Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταλαλέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: καταλαλέω καταλαλήσω

Structure: κατα (Prefix) + λαλέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to talk loudly, to blab

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταλαλῶ καταλαλεῖς καταλαλεῖ
Dual καταλαλεῖτον καταλαλεῖτον
Plural καταλαλοῦμεν καταλαλεῖτε καταλαλοῦσιν*
SubjunctiveSingular καταλαλῶ καταλαλῇς καταλαλῇ
Dual καταλαλῆτον καταλαλῆτον
Plural καταλαλῶμεν καταλαλῆτε καταλαλῶσιν*
OptativeSingular καταλαλοῖμι καταλαλοῖς καταλαλοῖ
Dual καταλαλοῖτον καταλαλοίτην
Plural καταλαλοῖμεν καταλαλοῖτε καταλαλοῖεν
ImperativeSingular καταλάλει καταλαλείτω
Dual καταλαλεῖτον καταλαλείτων
Plural καταλαλεῖτε καταλαλούντων, καταλαλείτωσαν
Infinitive καταλαλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταλαλων καταλαλουντος καταλαλουσα καταλαλουσης καταλαλουν καταλαλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταλαλοῦμαι καταλαλεῖ, καταλαλῇ καταλαλεῖται
Dual καταλαλεῖσθον καταλαλεῖσθον
Plural καταλαλούμεθα καταλαλεῖσθε καταλαλοῦνται
SubjunctiveSingular καταλαλῶμαι καταλαλῇ καταλαλῆται
Dual καταλαλῆσθον καταλαλῆσθον
Plural καταλαλώμεθα καταλαλῆσθε καταλαλῶνται
OptativeSingular καταλαλοίμην καταλαλοῖο καταλαλοῖτο
Dual καταλαλοῖσθον καταλαλοίσθην
Plural καταλαλοίμεθα καταλαλοῖσθε καταλαλοῖντο
ImperativeSingular καταλαλοῦ καταλαλείσθω
Dual καταλαλεῖσθον καταλαλείσθων
Plural καταλαλεῖσθε καταλαλείσθων, καταλαλείσθωσαν
Infinitive καταλαλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταλαλουμενος καταλαλουμενου καταλαλουμενη καταλαλουμενης καταλαλουμενον καταλαλουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταλαλήσω καταλαλήσεις καταλαλήσει
Dual καταλαλήσετον καταλαλήσετον
Plural καταλαλήσομεν καταλαλήσετε καταλαλήσουσιν*
OptativeSingular καταλαλήσοιμι καταλαλήσοις καταλαλήσοι
Dual καταλαλήσοιτον καταλαλησοίτην
Plural καταλαλήσοιμεν καταλαλήσοιτε καταλαλήσοιεν
Infinitive καταλαλήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταλαλησων καταλαλησοντος καταλαλησουσα καταλαλησουσης καταλαλησον καταλαλησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταλαλήσομαι καταλαλήσει, καταλαλήσῃ καταλαλήσεται
Dual καταλαλήσεσθον καταλαλήσεσθον
Plural καταλαλησόμεθα καταλαλήσεσθε καταλαλήσονται
OptativeSingular καταλαλησοίμην καταλαλήσοιο καταλαλήσοιτο
Dual καταλαλήσοισθον καταλαλησοίσθην
Plural καταλαλησοίμεθα καταλαλήσοισθε καταλαλήσοιντο
Infinitive καταλαλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταλαλησομενος καταλαλησομενου καταλαλησομενη καταλαλησομενης καταλαλησομενον καταλαλησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατελάλουν κατελάλεις κατελάλειν*
Dual κατελαλεῖτον κατελαλείτην
Plural κατελαλοῦμεν κατελαλεῖτε κατελάλουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατελαλούμην κατελαλοῦ κατελαλεῖτο
Dual κατελαλεῖσθον κατελαλείσθην
Plural κατελαλούμεθα κατελαλεῖσθε κατελαλοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • μὴ ἀγάπα καταλαλεῖν, ἵνα μὴ ἐξαρθῇσ. διάνοιξον τοὺσ ὀφθαλμούσ σου καὶ ἐμπλήσθητι ἄρτων. (Septuagint, Liber Proverbiorum 20:16)
  • Μὴ καταλαλεῖτε ἀλλήλων, ἀδελφοί· (IAKWBOU, chapter 1 91:1)
  • ὁ καταλαλῶν ἀδελφοῦ ἢ κρίνων τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καταλαλεῖ νόμου καὶ κρίνει νόμον· (IAKWBOU, chapter 1 91:2)
  • τὴν ἀναστροφὴν ὑμῶν ἐν τοῖσ ἔθνεσιν ἔχοντεσ καλήν, ἵνα, ἐν ᾧ καταλαλοῦσιν ὑμῶν ὡσ κακοποιῶν, ἐκ τῶν καλῶν ἔργων ἐποπτεύοντεσ δοξάσωσι τὸν θεὸν ἐν ἡμέρᾳ ἐπισκοπῆσ. (PETROU A, chapter 2 15:1)
  • ἵνα ἐν ᾧ καταλαλεῖσθε καταισχυνθῶσιν οἱ ἐπηρεάζοντεσ ὑμῶν τὴν ἀγαθὴν ἐν Χριστῷ ἀναστροφήν. (PETROU A, chapter 2 46:1)

Synonyms

  1. to talk loudly

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION