뜻

1. to make to lean against, put against, leans or stands against, thereon reclined
2. to incline towards, to be attached to

예문

• Κράτιστον δὲ, ἐσ οὔρησιν καὶ ἐσ ἱδρῶτασ καὶ ἐσ περιπάτουσ ἄγειν‧ καὶ τρίψει ἡσύχῳ χρέο, ἵνα μὴ πυκνώσῃσ τὴν ἕξιν‧ ἢν δὲ κλινοπετὴσ ᾖ, ἄλλοι τριβέτωσαν αὐτόν‧ κἢν μὲν ἐν τῷ θώρηκι ὑπὲρ τῶν φρενῶν λυπέῃ τὸ πάθοσ, αὐτὸν ἀνακαθίζειν ὡσ πλειστάκισ, καὶ ὡσ ἥκιστα προσκλινέσθωσαν ἐσ ὅτε δυνατοί εἰσι, καὶ καθίζοντα ἀνατρίβειν μιν πουλὺν χρόνον πολλῷ θερμῷ‧ ἢν δὲ ἐν τῇ κάτω κοιλίῃ ὑπὸ φρένασ ἴσχῃ τὰ ἀλγήματα, ἀνακέεσθαι ξυμφέρει, καὶ μηδεμίην κίνησιν κινέεσθαι‧ τῷ τοιῷδε σώματι μηδὲν προσφέρεσθαι, ἔξω τῆσ ἀνατρίψιοσ. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 25.2)

  (히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 25.2)

• ὣσ εἰπὼν τόξον μὲν ἀπὸ ἑό θῆκε χαμᾶζε, κλίνασ κολλητῇσιν ἐϋξέστῃσ σανίδεσσιν, αὐτοῦ δ’ ὠκὺ βέλοσ καλῇ προσέκλινε κορώνῃ, ἂψ δ’ αὖτισ κατ’ ἄρ’ ἕζετ’ ἐπὶ θρόνου ἔνθεν ἀνέστη. (Homer, Odyssey, Book 21 13:1)

  (호메로스, 오디세이아, Book 21 13:1)

• ὣσ ἄρ’ ἐφώνησεν καὶ ἀπὸ ἑό τόξον ἔθηκε, κλίνασ κολλητῇσιν ἐϋξέστῃσ σανίδεσσιν, αὐτοῦ δ’ ὠκὺ βέλοσ καλῇ προσέκλινε κορώνῃ, ἂψ δ’ αὖτισ κατ’ ἄρ ἕζετ’ ἐπὶ θρόνου ἔνθεν ἀνέστη. (Homer, Odyssey, Book 21 18:1)

  (호메로스, 오디세이아, Book 21 18:1)

유사 형태

• πρόσκλισιν (3)
• προσκλίνας (1)
• προσκλίνων (1)
• προσκλίσει (1)
• προσκλίνουσι (1)
• προσκλιθείς (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.