Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προσαρκέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προσαρκέω προσαρκέσω

Structure: προς (Prefix) + ἀρκέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to yield needful aid, succour, assist

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσάρκω προσάρκεις προσάρκει
Dual προσάρκειτον προσάρκειτον
Plural προσάρκουμεν προσάρκειτε προσάρκουσιν*
SubjunctiveSingular προσάρκω προσάρκῃς προσάρκῃ
Dual προσάρκητον προσάρκητον
Plural προσάρκωμεν προσάρκητε προσάρκωσιν*
OptativeSingular προσάρκοιμι προσάρκοις προσάρκοι
Dual προσάρκοιτον προσαρκοίτην
Plural προσάρκοιμεν προσάρκοιτε προσάρκοιεν
ImperativeSingular προσᾶρκει προσαρκεῖτω
Dual προσάρκειτον προσαρκεῖτων
Plural προσάρκειτε προσαρκοῦντων, προσαρκεῖτωσαν
Infinitive προσάρκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσαρκων προσαρκουντος προσαρκουσα προσαρκουσης προσαρκουν προσαρκουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσάρκουμαι προσάρκει, προσάρκῃ προσάρκειται
Dual προσάρκεισθον προσάρκεισθον
Plural προσαρκοῦμεθα προσάρκεισθε προσάρκουνται
SubjunctiveSingular προσάρκωμαι προσάρκῃ προσάρκηται
Dual προσάρκησθον προσάρκησθον
Plural προσαρκώμεθα προσάρκησθε προσάρκωνται
OptativeSingular προσαρκοίμην προσάρκοιο προσάρκοιτο
Dual προσάρκοισθον προσαρκοίσθην
Plural προσαρκοίμεθα προσάρκοισθε προσάρκοιντο
ImperativeSingular προσάρκου προσαρκεῖσθω
Dual προσάρκεισθον προσαρκεῖσθων
Plural προσάρκεισθε προσαρκεῖσθων, προσαρκεῖσθωσαν
Infinitive προσάρκεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσαρκουμενος προσαρκουμενου προσαρκουμενη προσαρκουμενης προσαρκουμενον προσαρκουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσαρκέσω προσαρκέσεις προσαρκέσει
Dual προσαρκέσετον προσαρκέσετον
Plural προσαρκέσομεν προσαρκέσετε προσαρκέσουσιν*
OptativeSingular προσαρκέσοιμι προσαρκέσοις προσαρκέσοι
Dual προσαρκέσοιτον προσαρκεσοίτην
Plural προσαρκέσοιμεν προσαρκέσοιτε προσαρκέσοιεν
Infinitive προσαρκέσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσαρκεσων προσαρκεσοντος προσαρκεσουσα προσαρκεσουσης προσαρκεσον προσαρκεσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσαρκέσομαι προσαρκέσει, προσαρκέσῃ προσαρκέσεται
Dual προσαρκέσεσθον προσαρκέσεσθον
Plural προσαρκεσόμεθα προσαρκέσεσθε προσαρκέσονται
OptativeSingular προσαρκεσοίμην προσαρκέσοιο προσαρκέσοιτο
Dual προσαρκέσοισθον προσαρκεσοίσθην
Plural προσαρκεσοίμεθα προσαρκέσοισθε προσαρκέσοιντο
Infinitive προσαρκέσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσαρκεσομενος προσαρκεσομενου προσαρκεσομενη προσαρκεσομενης προσαρκεσομενον προσαρκεσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσῆρκουν προσῆρκεις προσῆρκειν*
Dual προσήρκειτον προσηρκεῖτην
Plural προσήρκουμεν προσήρκειτε προσῆρκουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσηρκοῦμην προσήρκου προσήρκειτο
Dual προσήρκεισθον προσηρκεῖσθην
Plural προσηρκοῦμεθα προσήρκεισθε προσήρκουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὡσ θέλοντοσ ἂν ἐμοῦ προσαρκεῖν πᾶν· (Sophocles, Oedipus Tyrannus, episode 1:5)
  • τό τε γὰρ ἠπορῆσθαι θεραπείασ καὶ τροφῆσ ἐπέτεινεν εἰσ πλέον ἀρξαμένην ἰσχυρῶσ τὴν λοιμώδη νόσον ἥ τε φθορὰ τῶν οὕτωσ ἀπολλυμένων ἀφῃρεῖτο καὶ τοὺσ περιόντασ εὐθυμίασ, ἐπεὶ προσαρκεῖν ταῖσ ἀπορίαισ ἐξ ἐπιμελείασ [οὐκ] ἐδύναντο. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 15 360:1)

Synonyms

  1. to yield needful aid

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION