Ancient Greek-English Dictionary Language

προσαναγκάζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προσαναγκάζω προσαναγκάσω

Structure: προς (Prefix) + ἀναγκάζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to force or constrain besides
  2. to bring under command or discipline
  3. to force, to do

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσαναγκάζω προσαναγκάζεις προσαναγκάζει
Dual προσαναγκάζετον προσαναγκάζετον
Plural προσαναγκάζομεν προσαναγκάζετε προσαναγκάζουσιν*
SubjunctiveSingular προσαναγκάζω προσαναγκάζῃς προσαναγκάζῃ
Dual προσαναγκάζητον προσαναγκάζητον
Plural προσαναγκάζωμεν προσαναγκάζητε προσαναγκάζωσιν*
OptativeSingular προσαναγκάζοιμι προσαναγκάζοις προσαναγκάζοι
Dual προσαναγκάζοιτον προσαναγκαζοίτην
Plural προσαναγκάζοιμεν προσαναγκάζοιτε προσαναγκάζοιεν
ImperativeSingular προσανάγκαζε προσαναγκαζέτω
Dual προσαναγκάζετον προσαναγκαζέτων
Plural προσαναγκάζετε προσαναγκαζόντων, προσαναγκαζέτωσαν
Infinitive προσαναγκάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσαναγκαζων προσαναγκαζοντος προσαναγκαζουσα προσαναγκαζουσης προσαναγκαζον προσαναγκαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσαναγκάζομαι προσαναγκάζει, προσαναγκάζῃ προσαναγκάζεται
Dual προσαναγκάζεσθον προσαναγκάζεσθον
Plural προσαναγκαζόμεθα προσαναγκάζεσθε προσαναγκάζονται
SubjunctiveSingular προσαναγκάζωμαι προσαναγκάζῃ προσαναγκάζηται
Dual προσαναγκάζησθον προσαναγκάζησθον
Plural προσαναγκαζώμεθα προσαναγκάζησθε προσαναγκάζωνται
OptativeSingular προσαναγκαζοίμην προσαναγκάζοιο προσαναγκάζοιτο
Dual προσαναγκάζοισθον προσαναγκαζοίσθην
Plural προσαναγκαζοίμεθα προσαναγκάζοισθε προσαναγκάζοιντο
ImperativeSingular προσαναγκάζου προσαναγκαζέσθω
Dual προσαναγκάζεσθον προσαναγκαζέσθων
Plural προσαναγκάζεσθε προσαναγκαζέσθων, προσαναγκαζέσθωσαν
Infinitive προσαναγκάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσαναγκαζομενος προσαναγκαζομενου προσαναγκαζομενη προσαναγκαζομενης προσαναγκαζομενον προσαναγκαζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσαναγκάσω προσαναγκάσεις προσαναγκάσει
Dual προσαναγκάσετον προσαναγκάσετον
Plural προσαναγκάσομεν προσαναγκάσετε προσαναγκάσουσιν*
OptativeSingular προσαναγκάσοιμι προσαναγκάσοις προσαναγκάσοι
Dual προσαναγκάσοιτον προσαναγκασοίτην
Plural προσαναγκάσοιμεν προσαναγκάσοιτε προσαναγκάσοιεν
Infinitive προσαναγκάσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσαναγκασων προσαναγκασοντος προσαναγκασουσα προσαναγκασουσης προσαναγκασον προσαναγκασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσαναγκάσομαι προσαναγκάσει, προσαναγκάσῃ προσαναγκάσεται
Dual προσαναγκάσεσθον προσαναγκάσεσθον
Plural προσαναγκασόμεθα προσαναγκάσεσθε προσαναγκάσονται
OptativeSingular προσαναγκασοίμην προσαναγκάσοιο προσαναγκάσοιτο
Dual προσαναγκάσοισθον προσαναγκασοίσθην
Plural προσαναγκασοίμεθα προσαναγκάσοισθε προσαναγκάσοιντο
Infinitive προσαναγκάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσαναγκασομενος προσαναγκασομενου προσαναγκασομενη προσαναγκασομενης προσαναγκασομενον προσαναγκασομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὃ δέ γ’ ἥδιστον τούτων ἐστὶν πάντων, οὗ ’γὼ ’πελελήσμην, ὅταν οἴκαδ’ ἰώ τὸν μισθὸν ἔχων, κἄπειθ’ ἥκονθ’ ἅμα πάντεσ ἀσπάζωνται διὰ τἀργύριον, καὶ πρῶτα μὲν ἡ θυγάτηρ με ἀπονίζῃ καὶ τὼ πόδ’ ἀλείφῃ καὶ προσκύψασα φιλήσῃ καὶ παππίζουσ’ ἅμα τῇ γλώττῃ <τὸ> τριώβολον ἐκκαλαμᾶται, καὶ τὸ γύναιόν μ’ ὑποθωπεῦσαν φυστὴν μᾶζαν προσενέγκῃ, κἄπειτα καθεζομένη παρ’ ἐμοὶ προσαναγκάζῃ, ’φάγε τουτί, ἔντραγε τουτί· (Aristophanes, Wasps, Agon, epirrheme 2:1)
  • τὸ δὲ ἀναγκαῖον συνίσταται ἐκ τοῦ μὴ κατ’ ἔμφασιν ἄλλωσ πρᾶξαί τινα ἃ βούλεται ἢ ὡσ ἂν ἡ ἀνάγκη προσαναγκάζῃ, ἐκ τοῦ μὴ [προσαναγκάζεσθαι] φόβουσ καὶ ταραχὰσ καὶ λύπασ καὶ τὸ ἐν ταῖσ ἀνάγκαισ βίαιον ἐκφυγεῖν ἄλλωσ πωσ ἢ οὕτωσ, ἢ ὡσ ἡ ἀνάγκη προσαναγκάζει, ἐκ τοῦ ἀναγκαῖον αὐτὸ εἶναι πάντωσ ὁρίζεσθαι, οἱο͂ν τὸ ἀποθανεῖν. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 10:6)
  • ἢν μὲν στόμαχοσ ἀπεπτέῃ, τόδε παρέχειν · ἢν δὲ μηδὲν ὅδε προσαναγκάζῃ, πάντων ἐστὶ πτισάνη κρέσσων · ἔξεστι δὲ τὴν πτισάνην ἐσ χόνδρον ἀλλάξαι · ἀφυσότεροσ γὰρ, καὶ εὐπεπτότεροσ καὶ σμηγματώδησ ἢν ὡσ πτισάνη πτίσθῃ. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 234)

Synonyms

  1. to force or constrain besides

  2. to force

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION