뜻

2. 명령하다, 지시하다, 명하다, 요구하다, 시키다, 규정하다

1. to say beforehand, be said by way of preface
2. to order, beforehand or publicly, orders had been given, prescribed, ordered beforehand

예문

• προερῶ γὰρ καὶ προθεσπιῶ καὶ ἄνευ Κασταλίας καὶ δάφνης καὶ τρίποδος Δελφικοῦ, ὅτι ἂν γυμνὸς τοῦ κρύους περινοστῇ τις ὑόντος προσέτι ἢ χαλαζῶντος τοῦ θεοῦ, ἠπίαλος οὐ μικρὸς ἐπιπεσεῖται τῷ τοιούτῳ, καὶ τὸ ἔτι γε τούτου μαντικώτερον, ὅτι καὶ θέρμη μετὰ ταῦτα, ὡς τὸ εἰκός, ἐπιγενήσεται, καὶ ἄλλα πολλὰ τοιαῦτα, ὧν γελοῖον ἂν εἰή μεμνῆσθαι. (Lucian, 14:1)

  (루키아노스, 14:1)

• προερεῖ τις ἀεὶ τῶν ὀρνίθων μαντευομένῳ περὶ τοῦ πλοῦ: (Aristophanes, Birds, Agon, antepirrheme 1:5)

  (아리스토파네스, Birds, Agon, antepirrheme 1:5)

• τὸν Ἀλεξάνδρου τοῦ βασιλέως βίον καὶ τοῦ Καίσαρος, ὑφ οὗ κατελύθη Πομπήϊος, ἐν τούτῳ τῷ βιβλίῳ γράφοντες, διὰ τὸ πλῆθος τῶν ὑποκειμένων πράξεων οὐδὲν ἄλλο προεροῦμεν ἢ παραιτησόμεθα τοὺς ἀναγινώσκοντας, ἐὰν μὴ πάντα μηδὲ καθ ἕκαστον ἐξειργασμένως τι τῶν περιβοήτων ἀπαγγέλλωμεν, ἀλλὰ ἐπιτέμνοντες τὰ πλεῖστα, μὴ συκοφαντεῖν. (Plutarch, Alexander, chapter 1 1:1)

  (플루타르코스, Alexander, chapter 1 1:1)

• ἃς ἐγὼ δηλώσω καὶ προερῶ ὑμῖν, ἵνα μὴ λάθητε ἐξαπατηθέντες. (Aeschines, Speeches, , section 35 1:2)

  (아이스키네스, 연설, , section 35 1:2)

• ἐπειδὴ τοίνυν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, παρεληλύθει τὰ Διονύσια, ἐγίγνοντο δὲ αἱ ἐκκλησίαι, ἐν τῇ προτέρᾳ τῶν ἐκκλησιῶν ἀνεγνώσθη δόγμα κοινὸν τῶν συμμάχων, οὗ τὰ κεφάλαια διὰ βραχέων ἐγὼ προερῶ. (Aeschines, Speeches, , section 69 1:1)

  (아이스키네스, 연설, , section 69 1:1)

유사 형태

• προέρχεται (6)
• προερῶ (5)
• προεροῦντα (4)
• προερρήθη (3)
• προερύσσω (2)
• προεροῦμεν (2)
• προερῶν (2)
• προερεῖν (1)
• προέρυσσαν (1)
• προέρχοιτο (1)
• προέρεσσαν (1)
• προερεῖ (1)
• προέρχηται (1)
• προερέοντα (1)
• προέρυσσεν (1)
• προέρχομαι (1)
• προερρέθη (1)
• προέρχεταί (1)
• Πρόερναν? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.