뜻

2. 허락하다, 수여하다, 해산시키다, 내보내다, 보내다, 용인하다

1. to make a prelude, preamble or preface
2. to say by way of preface, premise, begin by invoking, let, be said by way of preface

예문

• προοιμιάζεται γὰρ ὁμοίωσ ἐκείνῳ, καὶ δι’ ὅλου τοῦ λόγου παραπλήσιοσ μεμένηκε. (Dionysius of Halicarnassus, De Dinarcho, chapter 5 1:4)

  (디오니시오스, De Dinarcho, chapter 5 1:4)

• ἀλλὰ γὰρ ἵνα μὴ μακρὰ προοιμιάζωμαι τοῦ ὕδατοσ πάλαι εἰκῆ ῥέοντοσ, ἄρξομαι τῆσ κατηγορίασ. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 26:5)

  (루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 26:5)

• πρῶτον μὲν οὖν ποιήσομαι τὸν λόγον ἀπὸ τῶν τὴν εἰρωνείαν ἐζηλωκότων, ἀφεὶσ τὸ προοιμιάζεσθαι καὶ πολλὰ περὶ τοῦ πράγματοσ λέγειν· (Theophrastus, Characters, 4:2)

  (테오프라스토스, Characters, 4:2)

• πανταχοῦ γὰρ βέλτιον διατρίβειν ἢ ἐν τῷ πράγματι, διὸ οἱ δοῦλοι οὐ τὰ ἐρωτώμενα λέγουσιν ἀλλὰ τὰ κύκλῳ, καὶ προοιμιάζονται. (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 14 10:5)

  (아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 14 10:5)

• δεῖ γὰρ μὴ μακρῶσ διηγεῖσθαι ὥσπερ οὐδὲ προοιμιάζεσθαι μακρῶσ, οὐδὲ τὰσ πίστεισ λέγειν. (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 16 4:4)

  (아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 16 4:4)

• ἔστιν οὖν τοῦτο, περὶ οὗ πάλαι τοσαῦτα προοιμιάζομαι, τόδε. (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 3:2)

  (플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 3:2)

유사 형태

• προοιμιαζόμενος (5)
• προοιμιαζομένοις (2)
• προοιμιάζομαι (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.