뜻

2. 허락하다, 수여하다, 해산시키다, 내보내다, 보내다, 용인하다

1. to make a prelude, preamble or preface
2. to say by way of preface, premise, begin by invoking, let, be said by way of preface

예문

• πρῶτον μὲν οὖν ποιήσομαι τὸν λόγον ἀπὸ τῶν τὴν εἰρωνείαν ἐζηλωκότων, ἀφεὶσ τὸ προοιμιάζεσθαι καὶ πολλὰ περὶ τοῦ πράγματοσ λέγειν· (Theophrastus, Characters, 4:2)

  (테오프라스토스, Characters, 4:2)

• δεῖ γὰρ μὴ μακρῶσ διηγεῖσθαι ὥσπερ οὐδὲ προοιμιάζεσθαι μακρῶσ, οὐδὲ τὰσ πίστεισ λέγειν. (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 16 4:4)

  (아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 16 4:4)

• ἁρμόσειε δ’ ἂν οὕτω προοιμιάζεσθαι καὶ τοῖσ βουλομένοισ παρὰ τῆσ πόλεωσ ἰατρικὸν ἔργον λαβεῖν· (Xenophon, Memorabilia, , chapter 2 6:1)

  (크세노폰, Memorabilia, , chapter 2 6:1)

• καλῶσ μὲν τοίνυν, ὦ Κλεινία, δοκεῖσ μοι τό γε τοσοῦτον λέγειν, ὅτι πᾶσίν γε νόμοισ ἔστιν προοίμια καὶ ὅτι πάσησ ἀρχόμενον νομοθεσίασ χρὴ προτιθέναι παντὸσ τοῦ λόγου τὸ πεφυκὸσ προοίμιον ἑκάστοισ ‐ οὐ γὰρ σμικρὸν τὸ μετὰ τοῦτό ἐστιν ῥηθησόμενον, οὐδ’ ὀλίγον διαφέρον ἢ σαφῶσ ἢ μὴ σαφῶσ αὐτὰ μνημονεύεσθαι ‐ τὸ μέντοι μεγάλων πέρι λεγομένων νόμων καὶ σμικρῶν εἰ ὁμοίωσ προοιμιάζεσθαι προστάττοιμεν, οὐκ ἂν ὀρθῶσ λέγοιμεν. (Plato, Laws, book 4 121:1)

  (플라톤, Laws, book 4 121:1)

• λάβωμεν δ’ αὐτῶν ἀρχὴν ὁμολογοῦντεσ προοιμιάζεσθαι. (Plato, Laws, book 4 123:1)

  (플라톤, Laws, book 4 123:1)

유사 형태

• προοιμιαζόμενος (5)
• προοιμιαζομένοις (2)
• προοιμιάζομαι (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.