뜻

2. 명령하다, 지시하다, 명하다, 요구하다, 시키다, 규정하다

1. to say beforehand, be said by way of preface
2. to order, beforehand or publicly, orders had been given, prescribed, ordered beforehand

예문

• καὶ οὕτωσ ἦσαν, ὦ ἄνδρεσ, γενναῖοι οἱ τότε βασιλεύοντεσ ὥστε προῃροῦντο ἀποθνῄσκειν ὑπὲρ τῆσ τῶν ἀρχομένων σωτηρίασ μᾶλλον ἢ ζῶντεσ ἑτέραν μεταλλάξαι χώραν. (Lycurgus, Speeches, 116:1)

  (리쿠르고스, 연설, 116:1)

• ἆρά γ’ ὁμοίωσ ἐφίλουν τὴν πατρίδα Λεωκράτει οἱ τότε βασιλεύοντεσ, οἵ γε προῃροῦντο τοὺσ πολεμίουσ ἐξαπατῶντεσ ἀποθνῄσκειν ὑπὲρ αὐτῆσ καὶ τὴν ἰδίαν ψυχὴν ἀντὶ τῆσ κοινῆσ σωτηρίασ ἀντικαταλλάττεσθαι; (Lycurgus, Speeches, 118:1)

  (리쿠르고스, 연설, 118:1)

• οὕτω γὰρ ὑπέλαβον ὑμῶν οἱ πατέρεσ σπουδαῖον εἶναι ποιητὴν ὥστε νόμον ἔθεντο καθ’ ἑκάστην πεντετηρίδα τῶν Παναθηναίων μόνου τῶν ἄλλων ποιητῶν ῥαψῳδεῖσθαι τὰ ἔπη, ἐπίδειξιν ποιούμενοι πρὸσ τοὺσ Ἕλληνασ ὅτι τὰ κάλλιστα τῶν ἔργων προῃροῦντο. (Lycurgus, Speeches, 138:2)

  (리쿠르고스, 연설, 138:2)

• ὥσπερ γὰρ τὰ καλὰ τῶν ἔργων ἠπίσταντο ἐπιτηδεύειν, οὕτω καὶ τὰ πονηρὰ προῃροῦντο κολάζειν. (Lycurgus, Speeches, 151:2)

  (리쿠르고스, 연설, 151:2)

• αὐτὸσ μὲν οὖν ἐν Βριξίλλῳ, πόλει τῆσ Ἰταλίασ περὶ τὸν Ἠριδανὸν ἀπελείφθη, στρατηγοὺσ δὲ τῶν δυνάμεων ἐξέπεμψε Μάριόν τε Κέλσον καὶ Σουητώνιον Παυλῖνον ἔτι τε Γάλλον καὶ Σπουρίναν, ἄνδρασ ἐνδόξουσ, χρήσασθαι δὲ μὴ δυνηθέντασ ἐπὶ τῶν πραγμάτων ὡσ προῃροῦντο τοῖσ ἑαυτῶν λογισμοῖσ δι’ ἀταξίαν καὶ θρασύτητα τῶν στρατιωτῶν. (Plutarch, Otho, chapter 5 3:1)

  (플루타르코스, Otho, chapter 5 3:1)

유사 형태

• προέρχεται (6)
• προερῶ (5)
• προεροῦντα (4)
• προερρήθη (3)
• προεροῦμεν (2)
• προερῶν (2)
• προερύσσω (2)
• προερεῖ (1)
• προέρχηται (1)
• προερέοντα (1)
• προέρυσσεν (1)
• προέρχομαι (1)
• προερρέθη (1)
• προέρχεταί (1)
• Πρόερναν (1)
• προερεῖν (1)
• προέρυσσαν (1)
• προέρχοιτο (1)
• προέρεσσαν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.