πολυώνυμος
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
πολυώνυμος
πολυώνυμον
Structure:
πολυωνυμ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- having many names, worshipped under many names
- of great name, famous
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- "φησὶν δὲ ὁ Βάκισ οὕτω, σφόδρα εὖ ἐπειπών, Ἀλλ’ ὁπόταν Κυνικὸσ πολυώνυμοσ ἐσ φλόγα πολλὴν πηδήσῃ δόξησ ὑπ’ ἐρινύι θυμὸν ὀρινθείσ, δὴ τότε τοὺσ ἄλλουσ κυναλώπεκασ, οἳ οἱ ἕπονται, μιμεῖσθαι χρὴ πότμον ἀποιχομένοιο λύκοιο. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 9:93)
- ὁππότ’ ἔρισ καὶ νεῖκοσ ἐν ἀθανάτοισιν ὄρηται καί ῥ’ ὅστισ ψεύδηται Ὀλύμπια δώματ’ ἐχόντων, Ζεὺσ δέ τε Ἶριν ἔπεμψε θεῶν μέγαν ὁρ́κον ἐνεῖκαι τηλόθεν ἐν χρυσέῃ προχόῳ πολυώνυμον ὕδωρ ψυχρόν, ὅτ’ ἐκ πέτρησ καταλείβεται ἠλιβάτοιο ὑψηλῆσ· (Hesiod, Theogony, Book Th. 74:5)
- καὶ πολυώνυμε θηροφόνη παῖ Λατοῦσ χρυσώπιδοσ ἔρνοσ, σύ τε πόντιε σεμνὲ Πόσειδον ἁλιμέδον προλιπὼν μυχὸν ἰχθυόεντ’ οἰστροδόνητον, Νηρέοσ ἐναλίου τε κόραι Νύμφαι τ’ ὀρείπλαγκτοι. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Parodos, lyric3)
- "καὶ τὸ μὲν πρῶτον ἐταραττόμην πρὸσ αὐτά, νῦν δὲ δὴ ὑπὸ τοῦ ἔθουσ οὐδέν τι παράλογον ὁρᾶν μοι δοκῶ, καὶ μάλιστα ἐξ οὗ μοι τὸν δακτύλιον ὁ Ἄραψ ἔδωκε σιδήρου τοῦ ἐκ τῶν σταυρῶν πεποιημένον καὶ τὴν ἐπῳδὴν ἐδίδαξεν τὴν πολυώνυμον, ἐκτὸσ εἰ μὴ κἀμοὶ ἀπιστήσεισ, ὦ Τυχιάδη. (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 15:3)
- τότε γὰρ αὐτοῖσ πολυώνυμοσ γινόμενοσ ὑπερείδεισ τὸ πῖπτον τοῦ μέτρου καὶ ἀναπληροῖσ τὸ κεχηνὸσ τοῦ ῥυθμοῦ ‐ ποῦ σοι νῦν ἡ ἐρισμάραγοσ ἀστραπὴ καὶ ἡ βαρύβρομοσ βροντὴ καὶ ὁ αἰθαλόεισ καὶ ἀργήεισ καὶ σμερδαλέοσ κεραυνόσ; (Lucian, Timon, (no name) 1:2)
- χάνε δὲ χθὼν εὐρυάγυια Νύσιον ἂμ πεδίον, τῇ ὄρουσεν ἄναξ Πολυδέγμων ἵπποισ ἀθανάτοισι, Κρόνου πολυώνυμοσ υἱόσ. (Anonymous, Homeric Hymns, 2:6)
- τὴν δ’ ἀεκαζομένην ἦγεν Διὸσ ἐννεσίῃσι πατροκασίγνητοσ, Πολυσημάντωρ Πολυδέγμων, ἵπποισ ἀθανάτοισι, Κρόνου πολυώνυμοσ υἱόσ. (Anonymous, Homeric Hymns, 3:5)
- ἀλλ’ εἴ μοι τλαίησ γε, θεά, μέγαν ὁρ́κον ὀμόσσαι, ἐνθάδε μιν πρῶτον τεύξειν περικαλλέα νηὸν ἔμμεναι ἀνθρώπων χρηστήριον, αὐτὰρ ἔπειτα [1τεύξασθαι νηούσ τε καὶ ἄλσεα δενδρηέντα ]1 πάντασ ἐπ’ ἀνθρώπουσ, ἐπεὶ ἦ πολυώνυμοσ ἔσται. (Anonymous, Homeric Hymns, , part 5:9)