Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πειρατής

First declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: πειρατής πειρατοῦ

Structure: πειρατ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: peira/w

Sense

  1. a pirate, one who attacks

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative πειρατής πειρατᾱ́ πειραταί
Genitive πειρατοῦ πειραταῖν πειρατῶν
Dative πειρατῇ πειραταῖν πειραταῖς
Accusative πειρατήν πειρατᾱ́ πειρατᾱ́ς
Vocative πειρατά πειρατᾱ́ πειραταί

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἔνθ’ ἤτοι τοὺσ μὲν θανάτου τέλοσ ἀμφεκάλυψε, τοῖσ δὲ δίχ’ ἀνθρώπων βίοτον καὶ ἤθε’ ὀπάσσασ Ζεὺσ Κρονίδησ κατένασσε πατὴρ ἐσ πείρατα γαίησ. (Hesiod, Works and Days, Book WD 20:3)
  • λαβεῖν δ’ ἐλιλαίετο θυμῷ ἄλλοτε μὲν κατὰ κῦμα πολυφλοίσβοιο θαλάσσησ ἰχθύι εἰδομένην, πόντον πολὺν ἐξοροθῦνον, ἄλλοτ’ ἀν’ ’ Ὠκεανὸν ποταμὸν καὶ πείρατα γαίησ, ἄλλοτ’ ἀν’ ἤπειρον πολυβώλακα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 10 2:3)
  • "ἐπεὶ τὸν γ’ Αἵδην ἀπολιπεῖν ἀδύνατόν ἐστιν αὐτήν, τοῦ Αἵδου πέρασ οὖσαν, ὥσπερ καὶ Ὅμηροσ ἐπικρυψάμενοσ οὐ φαύλωσ τοῦτ’ εἶπεν ἀλλ’ εἰσ Ἠλύσιον πεδίον καὶ πείρατα γαίησ· (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 27 2:9)
  • αὐτὰρ ἐπεὶ δή, Φοῖβε, κατέβρωσ ἄμβροτον εἶδαρ, οὔ σέ γ’ ἔπειτ’ ἴσχον χρύσεοι στρόφοι ἀσπαίροντα, οὐδ’ ἔτι δέσματ’ ἔρυκε, λύοντο δὲ πείρατα πάντα. (Anonymous, Homeric Hymns, , part 11:3)
  • καιρὸν εἰ φθέγξαιο, πολλῶν πείρατα συντανύσαισ ἐν βραχεῖ, μείων ἕπεται μῶμοσ ἀνθρώπων. (Pindar, Odes, pythian odes, pythian 1 28:1)

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION