Ancient Greek-English Dictionary Language

παραλύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: παραλύω

Structure: παρα (Prefix) + λύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to weaken, to cause sickness or illness

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παραλύω παραλύεις παραλύει
Dual παραλύετον παραλύετον
Plural παραλύομεν παραλύετε παραλύουσιν*
SubjunctiveSingular παραλύω παραλύῃς παραλύῃ
Dual παραλύητον παραλύητον
Plural παραλύωμεν παραλύητε παραλύωσιν*
OptativeSingular παραλύοιμι παραλύοις παραλύοι
Dual παραλύοιτον παραλυοίτην
Plural παραλύοιμεν παραλύοιτε παραλύοιεν
ImperativeSingular παραλύε παραλυέτω
Dual παραλύετον παραλυέτων
Plural παραλύετε παραλυόντων, παραλυέτωσαν
Infinitive παραλύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
παραλυων παραλυοντος παραλυουσα παραλυουσης παραλυον παραλυοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παραλύομαι παραλύει, παραλύῃ παραλύεται
Dual παραλύεσθον παραλύεσθον
Plural παραλυόμεθα παραλύεσθε παραλύονται
SubjunctiveSingular παραλύωμαι παραλύῃ παραλύηται
Dual παραλύησθον παραλύησθον
Plural παραλυώμεθα παραλύησθε παραλύωνται
OptativeSingular παραλυοίμην παραλύοιο παραλύοιτο
Dual παραλύοισθον παραλυοίσθην
Plural παραλυοίμεθα παραλύοισθε παραλύοιντο
ImperativeSingular παραλύου παραλυέσθω
Dual παραλύεσθον παραλυέσθων
Plural παραλύεσθε παραλυέσθων, παραλυέσθωσαν
Infinitive παραλύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παραλυομενος παραλυομενου παραλυομενη παραλυομενης παραλυομενον παραλυομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὅλωσ γὰρ αἰτιῶνται Παρμενίωνα κατ’ ἐκείνην τὴν μάχην νωθρὸν γενέσθαι καὶ δύσεργον, εἴτε τοῦ γήρωσ ἤδη τι παραλύοντοσ τῆσ τόλμησ, εἴτε τὴν ἐξουσίαν καὶ τὸν ὄγκον, ὡσ Καλλισθένησ φησί, τῆσ Ἀλεξάνδρου δυνάμεωσ βαρυνόμενον καὶ προσφθονοῦντα. (Plutarch, Alexander, chapter 33 6:2)
  • ὡσ δὲ νεκροί τ’ αὐτῶν πολλοὶ ἑκατέρωθεν, ἐν ᾧ ἐτάχθησαν χωρίῳ, πεσόντεσ ἔκειντο, καὶ ἡμιθνῆτεσ ἔτι πλείουσ , οἱ δὲ παρὰ τὸν ἀγῶνα καὶ τὰ δεινὰ ἔτι διαμένοντεσ ὀλίγοι ἦσαν, καὶ οὐδὲ οὗτοι δρᾶν τὰ πολέμου ἔργα δυνάμενοι βαρυνόντων μὲν αὐτοῖσ τῶν σκεπαστηρίων τὰσ εὐωνύμουσ χεῖρασ διὰ πλῆθοσ τῶν ἐμπεπηγότων βελῶν, καὶ οὐκ ἐώντων ὑπομένειν τὰσ προσβολάσ, τετραμμένων δὲ τῶν ἐγχειριδίων τὰσ ἀκμάσ, ἔστι δ’ ὧν καὶ κατεαγότων ὅλων, οἷσ οὐθὲν ἔτι ἦν χρῆσθαι, τοῦ τε κόπου, ὃσ δι’ ὅλησ ἡμέρασ ἀγωνιζομένοισ αὐτοῖσ πολὺσ ἐγεγόνει, παραλύοντοσ τὰ νεῦρα καὶ τὰσ πληγὰσ ἀσθενεῖσ ποιοῦντοσ, ἱδρῶτοσ δὲ καὶ δίψησ καὶ ἄσθματοσ, οἱᾶ ἐν πνιγηρᾷ ὡρ́ᾳ ἔτουσ τοῖσ πολὺν χρόνον ἀγωνιζομένοισ συμπίπτειν φιλεῖ, παρ’ ἀμφοτέροισ γινομένων, τέλοσ οὐδὲν ἔλαβεν ἀξιόλογον ἡ μάχη, ἀλλ’ ἀγαπητῶσ ἀμφότεροι τῶν στρατηγῶν ἀνακαλουμένων ἀπῆλθον ἐπὶ τοὺσ ἑαυτῶν χάρακασ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 89 2:1)
  • Σαβῖνοσ δὲ Κλαυδίου μὴ μόνον τῆσ αἰτίασ παραλύοντοσ αὐτὸν ἀλλὰ καὶ τὴν ἀρχὴν ἣν εἶχεν ἐφιέντοσ, ἄδικον ἡγεῖτο τὴν ἐκλειπίαν τῆσ πρὸσ τοὺσ συνωμότασ πίστεωσ, σφάζει ἑαυτὸν περιπεσὼν τῷ ξίφει μέχρι δὴ καὶ τὴν κώπην τῷ τραύματι συνελθεῖν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 19 312:1)

Synonyms

  1. to weaken

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION