Ancient Greek-English Dictionary Language

συννοσέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συννοσέω συννοσήσω

Structure: συν (Prefix) + νοσέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to be sick or ill together, with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συννόσω συννόσεις συννόσει
Dual συννόσειτον συννόσειτον
Plural συννόσουμεν συννόσειτε συννόσουσιν*
SubjunctiveSingular συννόσω συννόσῃς συννόσῃ
Dual συννόσητον συννόσητον
Plural συννόσωμεν συννόσητε συννόσωσιν*
OptativeSingular συννόσοιμι συννόσοις συννόσοι
Dual συννόσοιτον συννοσοίτην
Plural συννόσοιμεν συννόσοιτε συννόσοιεν
ImperativeSingular συννο͂σει συννοσεῖτω
Dual συννόσειτον συννοσεῖτων
Plural συννόσειτε συννοσοῦντων, συννοσεῖτωσαν
Infinitive συννόσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συννοσων συννοσουντος συννοσουσα συννοσουσης συννοσουν συννοσουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συννόσουμαι συννόσει, συννόσῃ συννόσειται
Dual συννόσεισθον συννόσεισθον
Plural συννοσοῦμεθα συννόσεισθε συννόσουνται
SubjunctiveSingular συννόσωμαι συννόσῃ συννόσηται
Dual συννόσησθον συννόσησθον
Plural συννοσώμεθα συννόσησθε συννόσωνται
OptativeSingular συννοσοίμην συννόσοιο συννόσοιτο
Dual συννόσοισθον συννοσοίσθην
Plural συννοσοίμεθα συννόσοισθε συννόσοιντο
ImperativeSingular συννόσου συννοσεῖσθω
Dual συννόσεισθον συννοσεῖσθων
Plural συννόσεισθε συννοσεῖσθων, συννοσεῖσθωσαν
Infinitive συννόσεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συννοσουμενος συννοσουμενου συννοσουμενη συννοσουμενης συννοσουμενον συννοσουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συννοσήσω συννοσήσεις συννοσήσει
Dual συννοσήσετον συννοσήσετον
Plural συννοσήσομεν συννοσήσετε συννοσήσουσιν*
OptativeSingular συννοσήσοιμι συννοσήσοις συννοσήσοι
Dual συννοσήσοιτον συννοσησοίτην
Plural συννοσήσοιμεν συννοσήσοιτε συννοσήσοιεν
Infinitive συννοσήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συννοσησων συννοσησοντος συννοσησουσα συννοσησουσης συννοσησον συννοσησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συννοσήσομαι συννοσήσει, συννοσήσῃ συννοσήσεται
Dual συννοσήσεσθον συννοσήσεσθον
Plural συννοσησόμεθα συννοσήσεσθε συννοσήσονται
OptativeSingular συννοσησοίμην συννοσήσοιο συννοσήσοιτο
Dual συννοσήσοισθον συννοσησοίσθην
Plural συννοσησοίμεθα συννοσήσοισθε συννοσήσοιντο
Infinitive συννοσήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συννοσησομενος συννοσησομενου συννοσησομενη συννοσησομενης συννοσησομενον συννοσησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • συνσωφρονεῖν σοι βούλομ’, ἀλλ’ οὐ συννοσεῖν. (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, dialogue 1:5)
  • συννοσεῖ γὰρ ἀλλήλοισ τὰ αἰσθητήρια καὶ συναναπείθεται καὶ συνακολασταίνει μὴ κρατοῦντα τῶν φυσικῶν μέτρων. (Plutarch, De esu carnium II, section 2 3:1)
  • μικρὰ χαλάσαι καὶ παρεῖναι μὴ βουλομένη πονοῦντι καὶ δεομένῳ, μετ’ ὀλίγον πυρετοῦ τινοσ ἢ σκοτώματοσ ἐμπεσόντοσ ἀφεῖσα τὰ βιβλία καὶ τοὺσ λόγουσ καὶ τὰσ διατριβὰσ ἀναγκάζεται συννοσεῖν ἐκείνῳ καὶ συγκάμνειν. (Plutarch, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 27 4:2)
  • βούλεται δ’, ὡσ ἐοίκε, μὴ ἀπαθῶσ μηδ’ ἀναισθήτωσ ἔχειν πρὸσ τὸ κοινόν, ἐν ἀσφαλεῖ θέμενον τὰ οἰκεῖα καὶ τῷ μὴ συναλγεῖν μηδὲ συννοσεῖν τῇ πατρίδι καλλωπιζόμενον, ἀλλ’ αὐτόθεν τοῖσ τὰ βελτίω καὶ δικαιότερα πράττουσι προσθέμενον, συγκινδυνεύειν καὶ βοηθεῖν, μᾶλλον ἢ περιμένειν ἀκινδύνωσ τὰ τῶν κρατούντων. (Plutarch, , chapter 20 1:2)
  • οὔτε γὰρ σώματι νοσοῦντι γίγνεται μεταβολῆσ ἀρχὴ πρὸσ τὸ ὑγιαίνειν ἀπὸ τῶν συννοσούντων μερῶν, ἀλλ’ ὅταν ἡ παρὰ τοῖσ ἐρρωμένοισ ἰσχύσασα κρᾶσισ ἐκστήσῃ τὸ παρὰ φύσιν· (Plutarch, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 32 3:1)

Synonyms

  1. to be sick or ill together

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION