Hellas Alive Dictionary - παρακρουω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

παρακρούω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: παρακρούω παρακρούσω

Structure: παρα (Prefix) + κρού (Stem) + ω (Ending)

Sense

to strike aside: to disappoint, mislead, to be led astray, go wrong
to strike away from oneself, parry

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	παρακρούω	παρακρούεις	παρακρούει
	Dual		παρακρούετον	παρακρούετον
	Plural	παρακρούομεν	παρακρούετε	παρακρούουσιν*
Subjunctive	Singular	παρακρούω	παρακρούῃς	παρακρούῃ
	Dual		παρακρούητον	παρακρούητον
	Plural	παρακρούωμεν	παρακρούητε	παρακρούωσιν*
Optative	Singular	παρακρούοιμι	παρακρούοις	παρακρούοι
	Dual		παρακρούοιτον	παρακρουοίτην
	Plural	παρακρούοιμεν	παρακρούοιτε	παρακρούοιεν
Imperative	Singular		παρακρούε	παρακρουέτω
	Dual		παρακρούετον	παρακρουέτων
	Plural		παρακρούετε	παρακρουόντων, παρακρουέτωσαν
Infinitive		παρακρούειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		παρακρουων παρακρουοντος	παρακρουουσα παρακρουουσης	παρακρουον παρακρουοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	παρακρούομαι	παρακρούει, παρακρούῃ	παρακρούεται
	Dual		παρακρούεσθον	παρακρούεσθον
	Plural	παρακρουόμεθα	παρακρούεσθε	παρακρούονται
Subjunctive	Singular	παρακρούωμαι	παρακρούῃ	παρακρούηται
	Dual		παρακρούησθον	παρακρούησθον
	Plural	παρακρουώμεθα	παρακρούησθε	παρακρούωνται
Optative	Singular	παρακρουοίμην	παρακρούοιο	παρακρούοιτο
	Dual		παρακρούοισθον	παρακρουοίσθην
	Plural	παρακρουοίμεθα	παρακρούοισθε	παρακρούοιντο
Imperative	Singular		παρακρούου	παρακρουέσθω
	Dual		παρακρούεσθον	παρακρουέσθων
	Plural		παρακρούεσθε	παρακρουέσθων, παρακρουέσθωσαν
Infinitive		παρακρούεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		παρακρουομενος παρακρουομενου	παρακρουομενη παρακρουομενης	παρακρουομενον παρακρουομενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	παρακρούσω	παρακρούσεις	παρακρούσει
	Dual		παρακρούσετον	παρακρούσετον
	Plural	παρακρούσομεν	παρακρούσετε	παρακρούσουσιν*
Optative	Singular	παρακρούσοιμι	παρακρούσοις	παρακρούσοι
	Dual		παρακρούσοιτον	παρακρουσοίτην
	Plural	παρακρούσοιμεν	παρακρούσοιτε	παρακρούσοιεν
Infinitive		παρακρούσειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		παρακρουσων παρακρουσοντος	παρακρουσουσα παρακρουσουσης	παρακρουσον παρακρουσοντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	παρακρούσομαι	παρακρούσει, παρακρούσῃ	παρακρούσεται
	Dual		παρακρούσεσθον	παρακρούσεσθον
	Plural	παρακρουσόμεθα	παρακρούσεσθε	παρακρούσονται
Optative	Singular	παρακρουσοίμην	παρακρούσοιο	παρακρούσοιτο
	Dual		παρακρούσοισθον	παρακρουσοίσθην
	Plural	παρακρουσοίμεθα	παρακρούσοισθε	παρακρούσοιντο
Infinitive		παρακρούσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		παρακρουσομενος παρακρουσομενου	παρακρουσομενη παρακρουσομενης	παρακρουσομενον παρακρουσομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	παρέκρουον	παρέκρουες	παρέκρουεν*
	Dual		παρεκρούετον	παρεκρουέτην
	Plural	παρεκρούομεν	παρεκρούετε	παρέκρουον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	παρεκρουόμην	παρεκρούου	παρεκρούετο
	Dual		παρεκρούεσθον	παρεκρουέσθην
	Plural	παρεκρουόμεθα	παρεκρούεσθε	παρεκρούοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

καὶ ὅταν Δημοσθένησ ἐξαπατῆσαι βουλόμενοσ καὶ παρακρουόμενοσ ὑμᾶσ οἰκτίζηται καὶ δακρύῃ, ὑμεῖσ εἰσ τὸ τῆσ πόλεωσ σῶμ’ ἀποβλέψαντεσ καὶ τὴν πρότερον δόξαν ὑπάρχουσαν αὐτῇ ἀντίθετε, πότερον ἡ πόλισ ἐλεεινοτέρα διὰ τοῦτον γέγονεν ἢ διὰ τὴν πόλιν Δημοσθένησ. (Dinarchus, Speeches, 133:2)
τοιαύτην δὴ καταλαβὼν τὴν πολιτικὴν λέξιν ὁ Δημοσθένησ οὕτω κεκινημένην ποικίλωσ, καὶ τηλικούτοισ ἐπεισελθὼν ἀνδράσιν ἑνὸσ μὲν οὐθενὸσ ἠξίωσε γενέσθαι ζηλωτὴσ οὔτε χαρακτῆροσ οὔτε ἀνδρόσ, ἡμιέργουσ τινὰσ ἅπαντασ οἰόμενοσ εἶναι καὶ ἀτελεῖσ, ἐξ ἁπάντων δ’ αὐτῶν ὅσα κράτιστα καὶ χρησιμώτατα ἦν, ἐκλεγόμενοσ συνύφαινε καὶ μίαν ἐκ πολλῶν διάλεκτον ἀπετέλει, μεγαλοπρεπῆ λιτήν, περιττὴν ἀπέριττον, ἐξηλλαγμένην συνήθη, πανηγυρικὴν ἀληθινήν, αὐστηρὰν ἱλαράν, σύντονον ἀνειμένην, ἡδεῖαν πικράν, ἠθικὴν παθητικήν, οὐδὲν διαλλάττουσαν τοῦ μεμυθευμένου παρὰ τοῖσ ἀρχαίοισ ποιηταῖσ Πρωτέωσ, ὃσ ἅπασαν ἰδέαν μορφῆσ ἀμογητὶ μετελάμβανεν, εἴτε θεὸσ ἢ δαίμων τισ ἐκεῖνοσ ἄρα ἦν παρακρουόμενοσ ὄψεισ τὰσ ἀνθρωπίνασ εἴτε διαλέκτου ποικίλον τι χρῆμα ἐν ἀνδρὶ σοφῷ, πάσησ ἀπατηλὸν ἀκοῆσ, ὃ μᾶλλον ἄν τισ εἰκάσειεν, ἐπειδὴ ταπεινὰσ καὶ ἀσχήμονασ ὄψεισ οὔτε θεοῖσ οὔτε δαίμοσι προσάπτειν ὅσιον. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 83)
ὁ γὰρ ὁρ́κῳ παρακρουόμενοσ τὸν μὲν ἐχθρὸν ὁμολογεῖ δεδιέναι, τοῦ δὲ θεοῦ καταφρονεῖν. (Plutarch, , chapter 8 4:2)
τοῦ δὲ πολύποδοσ ἔργον ἐστὶν οὐ πάθοσ ἡ μεταβολὴ μεταβάλλει γὰρ ἐκ προνοίασ, μηχανῇ χρώμενοσ τοῦ λανθάνειν ἃ δέδιε καὶ λαμβάνειν οἷσ τρέφεται παρακρουόμενοσ γὰρ τὰ μὲν αἱρεῖ μὴ φεύγοντα τὰ δ’ ἐκφεύγει παρερχόμενα. (Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 27 12:2)
τὸ δὲ πάνθ’ ὅσα πώποτ’ ἔπραξε διεξιόντα ἐφ’ ἅπασι τούτοισ ἐλέγχειν, καὶ βραχέοσ λόγου συμβαίνει δεῖσθαι, καὶ δυοῖν ἕνεχ’ ἡγοῦμαι συμφέρειν εἰρῆσθαι, τοῦ τ’ ἐκεῖνον, ὅπερ καὶ ἀληθὲσ ὑπάρχει, φαῦλον φαίνεσθαι, καὶ τοὺσ ὑπερεκπεπληγμένουσ ὡσ ἄμαχόν τινα τὸν Φίλιππον ἰδεῖν ὅτι πάντα διεξελήλυθεν οἷσ πρότερον παρακρουόμενοσ μέγασ ηὐξήθη, καὶ πρὸσ αὐτὴν ἥκει τὴν τελευτὴν τὰ πράγματ’ αὐτῷ. (Demosthenes, Speeches, 8:2)

Derived

ἀνακρούω (to push back, stop short, check)
ἀποκρούω (to beat off from, to beat off from oneself, beat off)
διακρούω (to prove by knocking or ringing, to drive from oneself, get rid of)
ἐγκρούω (to knock or hammer in, to strike, to dance)
ἐκκρούω (to knock out, to drive back, repulse)
ἐπικρούω (to strike upon, to strike)
κρούω (to strike, smite: to strike, against)
περικρούω (to strike off all round, having, knocked off)
προσκρούω (to strike against, to stumble, fail)
συγκρούω (to strike together, to clap, to bring into collision)
ὑποκρούω (to strike gently, to beat time, give the time)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

παρακρούω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

παρακρούω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어