- αὕτη δ’ ἐστὶ δύναμίσ τισ ὑπὸ τὰσ αἰσθήσεισ ἄγουσα τὰ λεγόμενα, γίγνεται δ’ ἐκ τῆσ τῶν παρακολουθούντων λήψεωσ. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 72)
(디오니시오스, chapter 72)
- ἐπεὶ δὲ ἧκεν εἰσ Ἔφεσον, εὐθὺσ ἀξίωμα μέγα καὶ δύναμισ ἦν ἐπαχθὴσ καὶ βαρεῖα περὶ τὸν Λύσανδρον, ὄχλου φοιτῶντοσ ἐπὶ τὰσ θύρασ ἑκάστοτε καὶ πάντων παρακολουθούντων καὶ θεραπευόντων ἐκεῖνον, ὡσ ὄνομα μὲν καὶ σχῆμα τῆσ στρατηγίασ τὸν Ἀγησίλαον ἔχοντα, διὰ τὸν νόμον, ἔργῳ δὲ κύριον ὄντα ἁπάντων καὶ δυνάμενον καὶ πράττοντα πάντα τὸν Λύσανδρον. (Plutarch, Agesilaus, chapter 7 1:1)
(플루타르코스, Agesilaus, chapter 7 1:1)
- κατὰ μὲν γνώμην, ὅταν τισ μὴ χωρίζῃ τὰ νοήματα ἀπ’ ἀλλήλων μηδὲ διιστᾷ, ἀλλὰ συνάπτῃ αὐτὰ ἀλλήλοισ, καὶ ὅταν τισ μικταῖσ ἐπινοίαισ καὶ παντοδαπαῖσ χρῆται οἱο͂ν ἔξωθεν ἐπαγόμενοσ καὶ ἐκ τῶν ὑπολειπομένων ἐπιλαμβάνων, καὶ ὅταν τισ μὴ ψιλὰ τὰ πράγματα ἐκτίθηται, ἀλλὰ μετὰ τῶν παρακολουθούντων αὐτοῖσ καὶ τῆσ τῶν πραγμάτων φύσεωσ, οἱο͂ν ἢ τρόπον λέγων ἢ χρόνον ἢ αἰτίαν ἢ τόπον, καὶ ὅταν τισ τροπαῖσ χρῆται, ἐπιμέλεια γίνεται. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 2:2)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 2:2)
- κάλλη δὲ προσλαμβάνει ὁ λόγοσ ὁ ἀφελὴσ καὶ ἐκ τόπων, ἂν οὕτω τύχῃ, καὶ ἐξ ἄλλων τῶν παρακολουθούντων, οἱο͂ν ὅταν πόλιν λέγῃ μεγάλην καὶ εὐδαίμονα, ὅταν ποταμὸν ἢ ὅθεν ῥεῖ, ὅσον τὸ εὖροσ, ἀεὶ τὰ τοιαῦτα κάλλοσ προστίθησι τῷ λόγῳ. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 2:1)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 2:1)
- ληπτέον δὲ καὶ τὰ σύνεγγυσ τοῖσ ὑπάρχουσιν ὡσ ταὐτὰ ὄντα καὶ πρὸσ ἔπαινον καὶ πρὸσ ψόγον, οἱο͂ν τὸν εὐλαβῆ ψυχρὸν καὶ ἐπίβουλον καὶ τὸν ἠλίθιον χρηστὸν ἢ τὸν ἀνάλγητον πρᾶον, καὶ ἕκαστον δ’ ἐκ τῶν παρακολουθούντων ἀεὶ κατὰ τὸ βέλτιστον, οἱο͂ν τὸν ὀργίλον καὶ τὸν μανικὸν ἁπλοῦν καὶ τὸν αὐθάδη μεγαλοπρεπῆ καὶ σεμνόν, καὶ τοὺσ ἐν ταῖσ ὑπερβολαῖσ ὡσ ἐν ταῖσ ἀρεταῖσ ὄντασ, οἱο͂ν τὸν θρασὺν ἀνδρεῖον καὶ τὸν ἄσωτον ἐλευθέριον· (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 9 28:1)
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 9 28:1)