πάγη
First declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
πάγη
Structure:
παγ
(Stem)
+
η
(Ending)
Sense
- anything that fixes or fastens, a snare, noose, trap, a fowling-net
- a trap, snare
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- δευτέρα δὲ ἡ καὶ ταύτην περιέχουσα, ἧσ ἰσθμόσ ἐστιν ὁ ἐκ Παγῶν τῶν Μεγαρικῶν εἰσ Νίσαιαν, τὸ Μεγαρέων ἐπίνειον, ὑπερβολῇ σταδίων ἑκατὸν εἴκοσιν ἀπὸ θαλάττησ ἐπὶ θάλατταν. (Strabo, Geography, Book 8, chapter 1 5:13)
- ἐντεῦθεν δὲ παρεκτείνουσα ἡ ᾐὼν μέχρι Παγῶν τῆσ Μεγαρίδοσ κλύζεται μὲν ὑπὸ τοῦ Κορινθιακοῦ κόλπου, κοίλη δ’ ἐστὶ καὶ ποιεῖ τὸν δίολκον πρὸσ τὴν ἑτέραν ᾐόνα τὴν κατὰ Σχοινοῦντα πλησίον ὄντα τῶν Κεγχρεῶν. (Strabo, Geography, Book 8, chapter 6 35:5)
- ἐν δὲ τῷ μεταξὺ τοῦ Λεχαίου καὶ Παγῶν τὸ τῆσ Ἀκραίασ μαντεῖον Ἥρασ ὑπῆρχε τὸ παλαιόν, καὶ αἱ Ὀλμιαὶ τὸ ποιοῦν ἀκρωτήριον τὸν κόλπον ἐν ᾧ ἥ τε Οἰνόη καὶ Παγαί, τὸ μὲν τῶν Μεγαρέων φρούριον ἡ δὲ Οἰνόη τῶν Κορινθίων. (Strabo, Geography, Book 8, chapter 6 35:6)
- τότε δὲ καὶ θέρουσ ἀκμάζοντοσ ἰσχύων καὶ τρεφόμενοσ τῇ τῶν ὑπαρκτίων ἀνέσει πάγων ἥδιστοσ ἐπέπνει καὶ κατεῖχεν αὐτούσ τε καὶ βοτὰ δι’ ἡμέρασ ἀναψύχων. (Plutarch, Sertorius, chapter 17 3:3)
- τῇ δὲ ἡμέρᾳ ᾗ τὰ τῶν Διονυσίων ἐγίνετο, τὴν πομπὴν κατέλυσαν ἰσχυρῶν πάγων γενομένων παρ’ ὡρ́αν. (Plutarch, Demetrius, chapter 12 3:2)
- καὶ φθέγμα καὶ ἀνεμόεν φρόνημα καὶ ἀστυνόμουσ ὀργὰσ ἐδιδάξατο καὶ δυσαύλων πάγων ὑπαίθρεια καὶ δύσομβρα φεύγειν βέλη παντοπόροσ· (Sophocles, Antigone, choral, strophe 21)
- ὅπωσ γὰρ ἥκομεν, πρὸσ σοῦ τὰ δείν’ ἐκεῖν’ ἐπηπειλημένοι, πᾶσαν κόνιν σήραντεσ, ἣ κατεῖχε τὸν νέκυν, μυδῶν τε σῶμα γυμνώσαντεσ εὖ, καθήμεθ’ ἄκρων ἐκ πάγων ὑπήνεμοι, ὀσμὴν ἀπ’ αὐτοῦ μὴ βάλοι πεφευγότεσ, ἐγερτὶ κινῶν ἄνδρ’ ἀνὴρ ἐπιρρόθοισ κακοῖσιν, εἴ τισ τοῦδ’ ἀκηδήσοι πόνου. (Sophocles, Antigone, episode 1:2)
- ἐν <δ’> αἰχμαλώτοισ Τρωικοῖσ οἰκήμασιν ναίουσιν ἤδη, τῶν ὑπαιθρίων πάγων δρόσων τ’ ἀπαλλαγέντεσ, ὡσ δ’ εὐδαίμονεσ ἀφύλακτον εὑδήσουσι πᾶσαν εὐφρόνην. (Aeschylus, Agamemnon, episode 2:7)